پیام شورای اروپایی حزب آبادی افغانستان به مناسبت عید سعید فطر


عید سعید فطر یکی از اعیاد بزرگ اسلامی و جشن‌های فرهنگی و مردمی در افغانستان است که پس از یک ماه بنده گی، روزه‌ داری و تلاش برای پاک ‌سازی دل و تقویت صفات نیک انسانی، با شور و شوق خاصی گرامی ‌داشته می‌ شود.
این روز نه ‌تنها نمادی از پایان ماه رمضان است، بلکه فرصتی برای خوشی، دیدار با عزیزان، احوال ‌پرسی، تبادل پیام‌ های مهرآمیز و تجدید پیوندهایی‌ست که شاید در گذر روزگار فراموش شده باشند.
با فرارسیدن این عید فرخنده، تبریکات صمیمانه و درودهای قلبی شورای اروپایی حزب آبادی افغانستان را به همه هم ‌میهنان گرامی، به‌ ویژه خانواده‌هایی که درغربت، مهاجرت یا در زیر بار سنگین فقر و فشارهای اجتماعی به ‌سر می‌برند، تقدیم می‌ داریم ـ  آنان که با وجود دشواری‌ها، هنوز چراغ امید را در دل ‌های‌ شان روشن نگه ‌داشته‌ اند.
عید فطر، تنها جشن پایان رمضان نیست؛ بلکه بازتاب همبستگی، عدالت ‌خواهی و آرزوی فردایی روشن برای همه مردم ماست. برای میلیون‌ها تن از هم‌وطنان رنج ‌دیده در افغانستان، معنای عید در لبخند یک کودک، در لقمه‌ای نان و در سایه سقفی ساده نهفته است. آنانی که با دل پُر اما سفره خالی افطار می ‌کنند، با ایمان و عزت ‌نفس خود، نشانه بزرگی انسان‌اند در برابر تنگدستی.
ما در این روز مبارک، به جای واژه‌های پُر آب و رنگ، با دل‌هایی سخن می ‌گوییم که در میان تاریکی‌ها نیز از نور امید تهی نشده‌اند. به خانواده‌هایی که دغدغه نان دارند، به کودکانی که شادی عید را از پشت پنجره‌ها نگاه می‌ کنند، و به مادرانی که با دستان خالی، اما دل‌های پُرمهر، زنده گی را پیش می ‌برند، صمیمانه ادای احترام می ‌کنیم.
آرزو می‌کنیم که باد نویدبخش عدالت و تغییر، جای غبار فقر و اندوه را بگیرد، و صبحی روشن، عادلانه و انسانی برای مردم رنجدیدهٔ ما آغاز گردد.
کوچنی اختر مو نیکمرغه !
عیدتان مبارک، دل‌ هایتان آرام، و فردایتان روشن باد.


داود رزمیار
رییس شورای اروپایی حزب آبادی افغانستان


29 مارچ 2025

 

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۵ـ ۲۹۰۳

Copyright ©bamdaad 2025

 

 

شــور بهــار

 

بهار آمد که گل‌ها را کند از خواب، بیدار

ز هر شاخی شکوفه سر زند با رنگ و رخسار

سبک‌بالی بلبل ز باغ و سبزه برخاست

نسیم نغمه خواند و غنچه وا شد مست و بیدار

چمن با جام باران مست شد در رقص رؤیا

درخت از باده‌ی خورشید شد آغشته در کار

ز هر کوی و گذر آواز شادی می‌رسد باز

جهان آیینه‌دار خنده‌ی یاران و دلدار

بهاری از نگاهت در دلم انگیخت جانی

جهان با چهره‌ات شد جلوه‌ای از مهر دادار

دل از نازک‌ترین گلبرگ می‌لرزد به شوقی

که هر گلبرگ، پیغامش رساند سوی دلدار

بیا، تا جام شادی را به هم نزدیک سازیم

که هر لحظه چو نوروزی شود، لبریز و سرشار

به سبزه، دست عشق آور، به گل بوسه بزن باز

که امروز آرزوها می‌شود نو با گهربار

به جانم وعده‌ی دیدار، در عید بهار است

بیا، امسال دل را خانه‌ای سازیم پرافتخار

به لطف عشق و نوروز، جهان دیگر شود خوش

که با دیدار یاران، دردها شد بی ‌تکرار.

هاجره ( امین )

 

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۵ـ ۲۵۰۳

Copyright ©bamdaad 2025

 

پسرلنۍ مثنوي

نن خو د وږمې له شنې لمنې گلان نه ووري

نن مې په خاطر د پسرلیو باران نه ووري

نن مې د خوبونو له گلباغه راوتلي یم

څریکه د رڼا یم، له څراغه راوتلي یم

هره خوا چې گورم هرڅه وینمه، تا نه وینم

ستا د گلنفسه قدمونو ښکلا نه وینم

اوس دې په دې لاره د پښو خاپونه هم نشته

اوس دې په گلپاڼو د بوسې داغونه هم نشته

اوس خو خړو لښتو کې د گلو سا ځلېږې نه

اوس دلته په باغ کې د غوټۍ اروا ځلېږي نه

دلته خو لا ژمي دی، دا چا ویل بهار راغی

چا وليده، چېرته و، له کوم کنډوه یار راغی

ډېره موده وشوه پسرلی په دې لار نه راځي

ټولې لارې بندې دي، ښکالو د بهار نه راځي

دلته زمزمه اوس د مرغیو د نغمو نشته

دلته د غوټيو گرېوانونو کې خوشبو نشته

اوس د ژمي راج دی هرې خواته سپينې واورې دي

هره خوا چې گورې، هر پلو چې وینې واورې دي

اوس خو تورو غرونو سپين پټکی پر سر تړلی دی

اوس خو د رنگينو چمنونو ور تړلی دی

 ***

راغی پسرلی خو د وږمو ځولۍ يې تشه ده

نه ښکاري گلناوې، د غونچو ډولۍ یې تشه ده

راغی پسرلی خو شين څادر یې پر اوږو نشته

سره غاټول يې باد وړي، ځلا یې د شغلو نشته

راغی پسرلی خو بې سروره بې خندا راغی

تش له سوز و سازه، بې له نوره، بې نوا راغی

نه د جنوکیو په پېکیو کې گلونه شته

نه په سپينو غاړو د غوټيو امېلونه شته

اوس دلته په شونډو د خندا گلان غوړيږي نه

اوس په وچو بوټو باراني الماس ځلېږې نه

نه د دښت لمنه د اوریا په لاس چکنه شوه

نه په شنو غونډيو د رېديو رمه پلنه شوه

نه د وږمې ناوې د بېديا په گلیون ووته

نه د سرو غاټولو شنه خندا په هامون ووته

څه دی پسرلی چې بې وږمو وي بې گلانو وي

څه دی هغه ژوند چې تش له چیغو د مستانو وي

څه دی پسرلی چې په ځولۍ کې یې خوشبو نه وي

شور يې د بلبلو نه وي، شرنگ یې د نغمو نه وي.

***

زه يې لاره څارمه، باور لرمه را به شي

ساه د پسرلو د رژېدلي بڼ ښکلا به شي

زه يې لاره څارم پسرلی د پسرلو راځي

سوي نیستان ته مغني به د نغمو راځي

بیا به د بېديا غېږه له شنو وږمو نه ډکه شي

بیا به د هوا ځولۍ خوږو نغمو نه ډکه شي

څاڅکي د باران به بیا غزل غزل سندرې شي

اوښکې د سپوږمۍ به د گلپاڼو مرغلرې شي

مينه مينه مينه به په شونډو شگفته شي بیا

شاړه کرونده به په سرو گلو ښایسته شي بیا... 

( صدیق کاوون )

 

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۳/ ۲۵ـ ۲۰۰۳

Copyright ©bamdaad 2025

شرکت در گردهمایی سازمان ضدامپریالیستی لیبریشن انگلستان

 

بتاریخ ۳ مارچ ۲۰۲۵ گردهمایی برای استماع یکی ازلکچرهای سالانه سازمان چپ لیبریشن به اشتراک رهبر حزب کمونیست بلجیم ، نماینده گانی از حزب توده ایران، سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)، احزاب چپی سودان ، فلسطین وعده دیگری ازاحزاب چپ درساختمان زیبای UNISON مربوط اتحادیه های کارگری درمرکز لندن سازمان داده شده بود.

لیبریشن یک سازمان رزمنده چپ درکشورانگلستان است که از حمایت یکتعداد وکلای چپ پارلمان از آنجمله رفیق جرمی کوربین وعده دیگری ازفعالین استوارچپ برخوردار است. این سازمان درسال ۱۹۵۴ به مثابه گردان رزمنده ضداستعماری پایه گذاری شد. بعد از دوران استعمارزدایی این سازمان همچنان به مبارزه حق طلبانه خود ادامه داده واهداف ضداستعماری را به اهداف ضدامپریالیستی مبدل ساخت.

امروز این سازمان درهمسنگری قاطع با اتحادیه های کارگری وفعالین دادخواه انگلستان درصحنه سیاسی چپ انگلستان حضورپررنگ دارد.

به دعوت رهبری لیبریشن، در این گردهمایی رفقا اسدالله کشتمند ، فرید مل، عبدالله شرین شاه و حبیب الله فتاح شرکت کردند .

در این گرد همایی رو ی مسایل جهانی از جمله جنگ اوکرایین، مساله سوریه، سیاست های ترامپ رییس جمهور امریکا، مسایل مربوط به مهاجرت و سیاست های دولت بریتانیا صحبت شد و به  وحدت وهمبستگی احزاب و سازمانهای چپ در اروپا و جهان تاکید صورت گرفت .

دراخیر سولات از طرف شرکت کننده گان مطرح شد که از جانب یکی ازمسوولین لیبریشن و رهبر حزب کمونیست بلجیم به آن ها پاسخ ارایه شد .

 

 

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۵ـ ۲۵۰۳

Copyright ©bamdaad 2025

 

حـلاوت بهــار


همه جا شکوفه باران و بهار آشنایی
همه جا پر از حلاوت، تو بهار من کجایی
ز گل و شکوفه و باغ، ز درخت و ناف آهو
به مشامم می رسد بویی که می شوم هوایی
همه جاست سرد و یخدان، همه جا خموش و ساکت
ز تو زنده می شود آ که ضمانت خدایی
نبرد دگر چمن باری غرور ناز سروی
بدر آیی در چمن گر تو به این قد و رسایی
دل غنچه باز گردد ز تبسم ملیحت
تو اگر نمایی چون مهری ادای خود نمایی
تو بیا که زنده گردم به مثال روز نوروز
تو مرا رها کن از من که تراست دلربایی
تو که می رسی ز آفاق خیال «واهب» اینجا
به دو حرف نغز ده شرحی که تو کدام بلایی

(صالحه واهب واصل)
هالندـ۲۱-۰۳-۲۰۲۵

 

 

بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۵ـ ۲۰۰۳

Copyright ©bamdaad 2025