بازی تهدید و فرصت در زمین افغانها

احمد شاهین

در سپهر استراتیژیک دنیا ، سه قدرت حضور دارند که جهان چند قطبی دراین بودش قابل رویت است .امریکا ،روسیه وچین .

به ملاحظه گزاره ای یاد شده در پارانومیک (گستره‌ ای وسیع) منطقه، افغانستان برای فدراسیون روسیه دریچه فرصت ها و تهدید هاست .

 برخاسته ازاین دریافته غرب وناتو از زمان پساشوروی ،در تلاش اند که روسیه را از طریق نفوذ به شرق بویژه از طریق گلوگاه افغانستان  مهار کنند ، لذاجنگ جاری سایه ها در زمین افغانها از رویکردهای یاد شده قابل تبیین است .

برای روسیه افغانستان  در استراتیژی منطقه یی آن نیزاز اهمیت کلیدی برخوردار است.این کشور برای جلوگیری از ایجاد تنش مدیریت شده توسط غرب و به موازات آن بهره برداری از تعامل با حاکمان امروزین افغانستان ،در پی آنست تا از تنش و بحران در کشور ما جلو گیری نموده ، تهدید ها را کاهش و در نهایت به فرصت تبدیل نماید، تا باشد  که ثبات پایدار را در راستای فراهم سازی بسترهای ژوپولیتیک برای فرآیند توسعه  چند جانبه منطقه یی بوجود آورد .

فرصت ها :

افغانستان پهلوی بزرگ فدراسیون روسیه است و از این گزاره  روسیه نگاه جیواستراتیژی وژیواکونومیک به افغانستان  بعنوان فرصت ها دارد .دراین زمینه روسیه تلاش دارد تا در منظومه ای امنیتی منطقه ای افغانستان  را وارد کند و با استفاده از ابزارهای نرم و اهرم های امنیتی به بازدارندگی وبی اثری استراتیژی غرب  دراین  ساحت دست یابد.بی تردید که بازدارندگی بدون انسجام سیاسی ناشدنی و بی معناست.

روسیه باید برای ثبات و پیشرفت استراتیژیک در افغانستان  چشم انداز توسعه سیاسی-اقتصادی  را نشانه بگیرد.امروزه بیش از هر زمان دیگری شاهد در هم تنیده گی سیاست واقتصاد استیم، چون این دو پدیداره موتور رشد همگرایی و صلح استند ، بویژه در شرایطی که کشور ما به میدان رقابت جغرافیای سیاسی قدرت ها تبدیل شده است.

پلاتفورم شانگهای یکی از ابزارهای اثربخش ساختاریست که در جهت دست یابی به ثبات و توسعه درافغانستان و ادغام آن در روند توسعه ای منطقه یی ازاهمیت کلیدی برخوردار است.

افغانستان  به نظم درون زا نیار دارد، نه ساختاری که دراتاق های فکر دیگران طراحی و تحمیل شود. (تجربه ای دولت سازی زیر سایه ای ناتو ودیگران در افغانستان  درستی این دیدگاه را به اثبات رسانیده است ).

کنون غرب از ابزارهای نرم متعارف چون مذهبی و قومی بعنوان سلاح ژیوپولیتیک ،در کشورما بهره می‌ گیرد، تا بحران آفریند و روسیه و چین را در باتلاق آن گیر نماید، و در نتیجه افق های توسعه ای پایدارمنطقه یی را به تعویق اندازد.

لذا لازم است تا بازیگران حوزه شانگهای در جهت بازدارنده گی غرب با پوتنسیال خود عمل کنند وهمچنان میان امنیت جمعی( امضای توافقنامه بین چند کشورکه مبتنی بر آن تجاوز به هر یک تجاوز به سایر اعضا تعریف می شود. پیمان امنیت جمعی  و ناتو نمودهای آنند. ) وامنیت منطقه یی (به وضعیتی اشاره دارد که همکاری و همآهنگی میان چند کشور یک منطقه  در راستای ثبات و امنیت را در برمی گیرد. سازمان شانگهای نمونه آنست ) پیوند متناسب اگر نگویم ارگانیک ایجاد نمایند.

کشور ما بایستی درلایه بندی درهم تنیده ای میکانیزم  ثبات، به امنیت منطقه ای  بپیوندد، بدین معنا که به روند ایجاد پیوند های سازمان یافته میان کشورهای این جغرافیا  وارد شود .

عضویت کامل آن در سازمان همکاری های شانگهای یکی از گزینه های بی بدیل دراین راستا میباشد.

نکته اینکه قدرت های منطقه  یی باید به افغانستان بعنوان ساحت فرصت بنگرد و راهکارهای را مهندسی نماید تا کاملتر باشد وحداکثر بازیگران این گستره‌ را درعملیاتی آن هم راستا سازند تا زمینه ای عبور ازتهدیدها فراهم آید.

 بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۵ـ ‍ ۲۹۱۱      

 Copyright ©bamdaad 2025

جزییات طرح پیشنهادی ترامپ برای اوکرایین

جزییات طرح ۲۸‌بندی امریکا برای پایان جنگ اوکرایین، کیف را ملزم به واگذاری اراضی، محدودسازی ارتش و کنار گذاشتن دایمی عضویت در ناتو می ‌کند.

خبرگزاری «آکسیوس» در مقاله‌ای جدید یک تصویر جامع از طرح ۲۸‌بندی دونالد ترامپ ، رییس ‌جمهور امریکا برای پایان جنگ اوکرایین و روسیه ارایه داد، طرحی که اوکرایین را ملزم   امتیازات سرزمینی قابل ‌توجهی به روسیه بدهد، اندازه ارتش خود را کاهش دهد و به‌ طور دایمی از پیوستن به ناتو صرف ‌نظر نماید.

به گزارش آکسیوس، با وجود تمامی این امتیازات، ولودیمیر زلنسکی، رییس ‌جمهور اوکرایین مخالفت کامل خود را با این طرح اعلام نکرده است.

آکسیوس گزارش می ‌دهد که ایالات متحده، اوکرایین را تحت یک ضرب ‌الاجل شدید برای دستیابی به توافق قرار داده است.

یک مقام ارشد کاخ سفید به رسانه امریکایی گفت پذیرش این طرح برای اوکرایین ساده نیست، اما ادامه جنگ احتمالاً باعث از دست رفتن مناطق بیشتری از خاک این کشور خواهد شد.

خبرگزاری فرانسه نیز به نقل از یک مقام امریکایی تاکید کرد که طرح پایان جنگ در اوکرایین شامل تضمین‌های امنیتی مشابه سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) است.

به نوشته آکسیوس، پیش ‌نویس این طرح را استیو ویتکاف ، نماینده ویژه ترامپ با مشارکت مارکو روبیو، وزیر خارجه و جارد کوشنر، داماد ترامپ تدوین کرده‌اند.

این رسانه اضافه می ‌کند که ویتکاف با نمایند ه روسیه کریل دیمیتریف ، نیز مشورت کرده و دیمیتریف گفته است نسبت به این طرح خوش‌ بین است زیرا موضع روسیه در آن لحاظ شده است. اگرچه ولادیمیر پوتین، رییس ‌جمهور روسیه هنوز این طرح را علناً تایید نکرده، اما آکسیوس می ‌نویسد که این تعاملات نشان‌دهنده سطحی غیرمعمول از حضور مسکو در این فرآیند است.

پس از این گفت ‌وگوها، ویتکاف و کوشنر طرح را با مشاور امنیت ملی زلنسکی، رستم امروف، بررسی کردند. آکسیوس گزارش می‌دهد که پنتاگون این طرح مکتوب را روز پنجشنبه مستقیماً به زلنسکی تحویل داده و او نیز اعلام آمادگی کرده تا درباره این طرح با ترامپ و تیم او گفت ‌وگو کند.

بر اساس گزارش آکسیوس، زلنسکی این طرح را «چشم‌انداز امریکا» می ‌داند، نه یک پیشنهاد نهایی. یک مقام امریکایی نیز اذعان کرده که این طرح ممکن است در جریان مذاکرات تغییر کند.

آکسیوس می ‌نویسد که در واقع اوکرایین نسبت به بسیاری از بخش‌های این طرح واکنش «مثبت» نشان داده و توانسته برخی از مواضع خود را وارد متن کند. همچنین ترامپ شخصاً این طرح نهایی‌شده را تایید کرده است.

طرح پیشنهادی امریکا اوکرایین را ملزم می ‌کند کریمه، لوهانسک و دونتسک را عملاً قلمروی روسیه بشناسد و وضعیت خرسون و زاپوریژیا در خطوط درگیری کنونی تثبیت شود. همچنین نیروهای اوکرایین باید از بخش‌هایی از دونتسک که در کنترول دارند، عقب‌ نشینی کنند تا منطقه ‌ای حایل و غیرنظامی ایجاد شود که به‌ طور بین‌المللی متعلق به روسیه شناخته شود، هرچند نیروهای روسیه وارد آن نشوند.

در مقابل، این طرح وعده می ‌دهد اگر روسیه بار دیگر به اوکرایین حمله کند، یک « واکنش نظامی هماهنگ و قاطع» صورت گیرد. ( هرچند این گزارش اشاره می‌کند که در متن مشخص نشده امریکا چه نقشی در چنین واکنشی خواهد داشت) . با این همه، این نخستین نمونه از اعلام آمادگی امریکا برای ارایه تضمین‌های ملموس امنیتی به کیف است.

آکسیوس همچنین توضیح می ‌دهد که این طرح شامل شروط سخت سیاسی و نظامی برای کیف است: محدود شدن تعداد نیروهای ارتش به ۶۰۰ هزار نفر، اصلاح قانون اساسی برای ممنوعیت دایمی عضویت در ناتو و اضافه شدن بندی مشابه در اساسنامه ناتو. گزارش اشاره می‌ کند که زلنسکی پیش ‌تر این شروط را غیرقابل ‌قبول دانسته است.

به ‌گفته آکسیوس، این طرح همچنین بخش اقتصادی گسترده‌ای دارد، از جمله استفاده از ۱۰۰ میلیارد دلار از دارایی ‌های مسدودشده روسیه برای بازسازی اوکرایین تحت رهبری امریکا، که ۵۰ درصد سود آن به ایالات متحده می ‌رسد. اروپا نیز ۱۰۰ میلیارد دلار دیگر اضافه می ‌کند. سایر دارایی‌های مسدودشده روسیه به صندوق مشترک امریکاـ روسیه منتقل می ‌شود تا پروژه‌های اقتصادی مشترک اجرا کند و انگیزه بازگشت به جنگ را کاهش دهد. رفع تحریم‌ها نیز به ‌صورت تدریجی و مشروط انجام می ‌شود و روسیه دوباره به گروه G8 دعوت خواهد شد.

آکسیوس می‌ افزاید که این طرح شامل همکاری‌های گسترده امریکا و اوکرایین در انرژی، زیرساخت گاز، هوش مصنوعی و استخراج مواد معدنی است. اوکرایین دسترسی موقت به بازارهای اتحادیه اروپا خواهد داشت و انتخابات ظرف ۱۰۰ روز از توافق برگزار خواهد شد.

به نوشته این گزارش، طرح مذکور شامل موارد بحث ‌برانگیزی مانند «عفوه کامل» برای همه طرف‌ های درگیر ( از جمله مقام‌ ها و نظامیان روسیه ) نیز می ‌شود. در نهایت، آکسیوس گزارش می ‌دهد که اجرای توافق زیر نظر «شورای صلح » به ریاست ترامپ خواهد بود و آتش ‌بس به ‌محض پذیرش متن توسط طرفین اجرا می ‌شود.

اهمیت این طرح چیست؟

طبق گزارش الجزیره، در صورت اجرا، این طرح با وادار کردن اوکرایین و متحدان غربی‌اش به دادن امتیازات قابل توجه، چشم ‌انداز امنیتی اروپا را تغییر خواهد داد.

پیش‌ نویس طرح جدید دولت ترامپ برای پایان دادن به جنگ اوکرایین، کیف را ملزم به واگذاری خاک به روسیه و ایالات متحده را ملزم به شناسایی موثر کریمه و سایر سرزمین‌های اوکرایین که توسط مسکو تصرف شده به عنوان خاک روسیه، به همراه محدودیت‌ های سختگیرانه در مورد اندازه ارتش اوکرایین می ‌کند.

اما این پیشنهاد با موانع سیاسی و حقوقی قابل توجهی روبه ‌رو است. واگذاری سرزمین در اوکرایین غیرقابل قبول است و صریحاً توسط قانون اساسی اوکرایین ممنوع شده است.

زلنسکی بارها اعلام کرده است که با واگذاری هیچ سرزمینی که توسط نیروهای روسی تصرف شده است، موافقت نخواهد کرد و تاکید می‌ کند که هرگونه توافق صلح باید حاکمیت و تمامیت ارضی اوکرایین را حفظ کند.

این پیش ‌نویس، مانند توافق آتش‌ بس در غزه، تصریح می‌ کند که اجرای این طرح «توسط شورای صلح به ریاست ترامپ نظارت و تضمین خواهد شد».

در این پیش ‌نویس آمده است که برای هرگونه تخلف، تحریم ‌هایی اعمال خواهد شد. پیش‌نویس تصریح می ‌کند که کریمه، لوهانسک و دونتسک «به عنوان قلمرو بالفعل روسیه، از جمله توسط ایالات متحده امریکا» به رسمیت شناخته خواهند شد، که این یک انحراف قابل توجه از سیاست سنتی ایالات متحده است که تمامیت ارضی اوکرایین را تایید می‌ کند. این پیش‌ نویس نشان می ‌دهد که مناطق خرسون و زاپوریژیا در خط تماس مسدود خواهند شد، که عملاً به منزله به رسمیت شناختن آن خط است.

در این پیش ‌نویس آمده است که روسیه سایر سرزمین‌های مورد توافق فراتر از پنج منطقه ‌ای را که در حال حاضر کنترول می‌کند، واگذار خواهد کرد.

این طرح خواستار عقب ‌نشینی نیروهای اوکرایینی از بخش‌هایی از دونتسک که تحت کنترول دارند، می ‌شود و این عقب ‌نشینی یک منطقه حایل غیرنظامی ایجاد می‌ کند که از نظر بین‌المللی متعلق به فدراسیون روسیه شناخته می‌شود.

این طرح همچنین تصریح می‌کند که نیروهای روسی وارد منطقه غیرنظامی نخواهند شد و هر دو کشور متعهد می ‌شوند که ترتیبات ارضی را با زور تغییر ندهند، در غیر این صورت ضمانت‌های امنیتی لغو خواهد شد. ضمانت‌های امنیتی که در این پیش‌نویس تصریح شده است که اوکرایین دریافت خواهد کرد، جزییاتی ندارد، اما نشان می ‌دهد که ایالات متحده برای این ضمانت‌ها «غرامت» دریافت خواهد کرد.

این طرح می ‌افزاید: «اگر روسیه به اوکرایین حمله کند، علاوه بر پاسخ نظامی قاطع و هماهنگ، تمام تحریم‌های جهانی دوباره برقرار می‌شوند و به رسمیت شناختن سرزمین‌های جدید و تمام مزایای این توافق لغو می‌شود.»

همچنین بیان می ‌کند که اگر اوکرایین بدون هیچ‌ گونه اقدام تحریک‌ آمیزی موشکی به سمت مسکو یا سن پترزبورگ پرتاب کند، ضمانت امنیتی باطل و بی‌اعتبار تلقی می‌ شود.

این طرح ایجاد یک «گروه کاری مشترک ایالات متحده و روسیه در مورد مسایل امنیتی را برای تضمین اجرای تمام مفاد توافق ‌نامه پیش ‌بینی می ‌کند.

همچنین تصریح می ‌کند که به «همه طرف‌های» درگیر در جنگ «عفوه کامل برای اعمالشان در طول جنگ اعطا می‌ شود و تضمین می ‌شود که هیچ ادعا یا شکایتی در آینده ثبت نخواهد شد.

این طرح خواستار بازگشت «همه غیرنظامیان بازداشت شده و گروگان‌ها»، از جمله کودکان، و تبادل همه اسرای جنگی و اجساد است. این طرح، راه‌ اندازی مجدد نیروگاه هسته‌ ای زاپوریژیا را تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تصریح و تولید برق آن را به طور مساوی بین روسیه و اوکرایین تقسیم می‌ کند.

بسیاری از ایده‌های این طرح ۲۸ ماده‌ای در مذاکرات قبلی توسط اوکرایین و مقامات اروپایی رد شده و به عنوان امتیازهایی به روسیه تلقی می ‌شوند.

مقامات امریکایی گفتند که این طرح هنوز در حال تدوین است و هرگونه توافق نهایی مستلزم امتیازدهی از هر دو طرف، نه فقط اوکرایین، خواهد بود.

آنها توضیح دادند که برخی از نکات مورد بحث ( از جمله مواردی که به نظر می ‌رسد به نفع خواسته ‌های مسکو است ) نهایی نیستند و تقریباً مطمیناً تکامل خواهند یافت.

سخنگوی کاخ سفید در یک نشست مطبوعاتی در روز پنجشنبه گفت که این طرح هنوز « درحال تغییر» است.

کارولین لویت، سخنگوی کاخ سفید به نیوزویک گفت که رییس جمهور ترامپ «از امتناع هر دو طرف از پایبندی به توافق صلح ناامید شده است.»

این مقام افزود: « با این وجود، رییس جمهور و تیم اش هرگز تسلیم نمی ‌شوند و ایالات متحده در حال کار روی یک طرح دقیق و مورد قبول طرفین برای توقف کشتار و دستیابی به صلحی پایدار و باثبات است.»

طرح ۲۸ ماده‌ای که ترامپ آن را تشریح و تایید کرده است، جدید ترین تلاش کاخ سفید برای پایان دادن به جنگ روسیه در اوکرایین است. برخی از مفاد این توافق، از جمله واگذاری مناطقی که در حال حاضر تحت کنترول روسیه نیستند، قبلاً توسط اوکرایینی‌ها کاملاً رد شده بود. با این حال، مقامات امریکایی فرصت جدیدی را برای احیای مذاکرات می‌ بینند. / ر م

بامـداد ـ سیاسی ـ ۲/ ۲۵ـ ‍ ۲۱۱۱      

Copyright ©bamdaad 2025

جمعبندی غیرتحلیلی از جریانات اخیر نظامی و دیپلوماتیک افغانستان و پاکستان که ثبت تاریخ باشد

محمد ولی

آنچه سیاسیون و نظامی های پاکستان پس از حملات هوایی و برخوردهای نظامی زمینی با ناکامی مذاکرات ترکیه علیه افغانستان تبلیغ و بهانه آوردند چنین بود :

۱ـ  حمایت از تروریزم .

۲ـ  حملات تی تی پی از خاک افغانسنان .

۳ـ  افغانستان وسیله نیابتی هند .

۴ـ  ترویج ناسیونالیزم پشتونی در مناطق قبایل آنطرف دیورند .

تقاضاها :

۱ـ  منع حملات تروریستی .

۲ـ تامین امنیت پاکستان از جانب افغانستان .

۳ـ  عملیات علیه تی تی پی .

۴ـ انتقال تی تی پی از پاکستان به افغانستان .

۵ ـ شناخت تی تی پی بحیث گروه تروریستی .

پس ازاین فشارها :

۱ـ  ضربات جوابی زمینی روزهای اول تجاوز پاکستان بر پوسته های نزدیک خط فرضی

۲ـ  موضعگیری با ثبات جانب افغانی در مذاکرات ترکیه و برتری استدلال آنها در برابر هیات پاکستانی که با عصبانیت میز مذاکره را ترک کردند ، این خود نوعی مهارت دیپلوماتیک است که جانب مقابل در خلای منطق قرار داده شود و باعث عصبانیت آن گردد .

۳ـ  پایداری مردم افغانستان در دفاع از کشور با موضع ضدپاکستانی افغانهای بیرون از کشور .

۴ـ  تصمیم قطع تجارت و ترانزیت با پاکستان و از طریق بندرگاه های آن کشور .

۵ـ  منع ورود اشیای پاکستانی .

۶ـ  منع ورود ادویه طبی از پاکستان .

۷ـ  تعین سه ماه وقت برای تجارافغانی غرض تصفیه حساب های شان در پاکستان و قطع فعالیت اقتصادی در آنجا.

۸ـ  فشار مجموعی مردم پاکستان علیه حاکمیت نظامی آنها در مناسبات با افغانستان.

۹ـ  فشار مردمان خیبر پختونخوا و اسامبلی ایالتی آن برحکومت نظامی ها در سیاست شان علیه افغانستان .

۱۰ـ متانت تاجران افغان که واقعآ قابل تقدیر و تحسین است در قبول خسارات ناشی از بندش بنادر و هم صدایی با مردم در مورد قبول توقف تجارت با پاکستان .

همه این عوامل باعث شد تا وزارت خارجه پاکستان خلاف اضافه گویی ها و تهدیدها که نه از نظر دیپلوماسی و نه از نظراخلاق همسایه داری شایسته دولتمردان نیست اعلان نماید که حاضراست با افغانستان به میزمذاکره برگردد .گزینه نظامی هم به خاموشی رفت .

د راین اعلان ازآن خواسته های غیرموجه وغیرمنطقی تهدید آمیز صرفنظر شده یک جمله گفته شد که افغانستان تضمین کتبی بدهد. این نظر مانند تمام تقاضاهای بی مورد پاکستان باز هم مورد ندارد . تضمین کتبی برای چه ؟ این جمله برمی‌ گردد به همان تقاضاهای قبلی که منظور آن گذاشتن بار ملامت حوادث یک ماه گذشته بدوش افغانستان میباشد، ولی از جانب افغانستان رد شده و باز هم رد می ‌گردد.

اگر پای تضمین خط به میان آید پاکستان این تضمین ها را تکرارآ برای افغانستان بطور کتبی بدهد :

۱ ـ  منع فعالیت داعش خراسان از پاکستان به افغانستان با انسداد مراکز آن. شاهد وجود مراکز داعش خراسان در پاکستان قتل پنج چهره اثرگذار داعش خراسان در بلوچستان ، سند ، خیبر پختونخوا و پنجاب آست یعنی آن گروه تروریستی درهر چهار صوبه پاکستان مراکز دارند و فعال اند .

۲ـ  تعهد بر اینکه از فضای پاکستان درونهای امریکا به فضای افغانستان داخل نشوند .

۳ـ  تعهد در مورد خودداری از حملات مشابه قبلی از هوا و زمین به افغانستان و عدم نقض حاکمیت کشور .

۴ـ  تعهد در مورد خودداری همیشگی از بندش بنادر در هر چهار فصل سال بخصوص فصل صدور میوه و ترکاری که بیش ازهفتاد سال است ادامه دارد .

۵ـ  تعهد درمورد اینکه یا هیچ بهانه کانتینرهاو لاری های اموال تجارتی افغانستان را در بندر کراچی توقف نمی‌ دهد و ته جایی دالری ازآنها نمی ‌گیرد.

۶ـ  یک وعده اخلاقی بر مبنای همسایگی در مورد عدم زجر و آزار مهاجرین افغان تا برگشت خروج نهایی آنها.

بامـداد ـ سیاسی ـ ۴/ ۲۵ـ ‍ ۲۱۱۱      

Copyright ©bamdaad 2025

انتخابات ریاست‌ جمهوری چیلی:

ژانِت خارا، درآستانه کاخ «موندا»

منبع :  اومانیته

مطابق نظرسنجی‌های پیش از دور اول انتخابات ریاست‌ جمهوری در ۱۶ نوامبر نامزد ایتلاف مترقی، ژانِت خارا، در صدر قرار دارد. وزیر کار سابق نمادی از برخی از برجسته‌ ترین دستاوردهای اجتماعی در دوران گابریل بوریک است. آیا این برای حفظ چپ در قدرت کافی است؟

در چیلی سالوادور آلنده، کشوری که پس از آن ۱۱ سپتامبر شوم ،  با حمایت سیا به آزمایشگاه سرکوب، وحشت و سپس نولیبرالیزم تبدیل شد، چپ با یک نامزد کمونیست به انتخابات ریاست‌ جمهوری می‌آید. ژانِت خارا، عضو حزب کمونیست چیلی از ۲۵ سالگی (پس از ۹ سال فعالیت در سازمان جوانان حزب کمونیست) نماینده «وحدت برای چیلی » است، ایتلافی متشکل از ۹ حزب ( از چپ تا چپ میانه معتدل » که برای پیروزی در انتخابات ریاست‌ جمهوری که دور اول آن در ۱۶ نوامبر برگزار شد، گردهم آمده‌اند. 

پیروزی‌ای بزرگ در انتخابات مقدماتی

از کمونیست‌ها تا دموکرات مسیحیان، بلوک متحد موفق شد توافق سیاسی- انتخاباتی‌بسیار گسترده«  گسترده ‌ترین از زمان بازگشت دموکراسی در سال ۱۹۹۹ترسایی ) را ایجاد کند چندان که به نامزد ۵۱ ساله پتانسیلی بی‌ سابقه‌ برای انتخابات می ‌دهد که انتخابات پارلمانی را نیز دربر خواهد داشت. آیا این برای حفظ چپ در قدرت پس از دوره‌ای از ریاست ‌جمهوری گابریل بوریک که نتوانست بخش بزرگی از رای‌دهندگانش را که انتظار رادیکالیزمی بیشتر را داشتند ناامید نکند کافی است؟

رهبر سابق جنبش دانشجویی‌ای که در مارچ ۲۰۲۲ ترسایی به کاخ موندا رسید مجبور شد کابینه‌ اش و پروژه سیاسی دولتی ‌اش را پس از شکست بزرگ رد یک قانون اساسی مترقی جدید در همه‌ پرسی در سپتامبر همان سال بازنگری کند. بنابراین، پیروزی ژانِت خارا، در جون گذشته در انتخاباتی مقدماتی که در آن او با اختلافی زیاد (۶۰ درصد) بر چهره‌هایی که نماد نخبه گان سیاسی و سوسیال ‌دموکراسی بودند پیروز شد، بدون شک بازتاب این انتظار تغییر عمیق از سوی بسیاری از فعالان است.

ژانِت خارا، در حومه شمالی سانتیاگو بزرگ شده و یک کادر کمونیست است. اما قطعاً نقش او به‌عنوان وزیر کار دولت گابریل بوریک تا اپریل گذشته بود که توانست همدردی ‌های اجتماعی را جلب کند. به این ترتیب، خارا به ‌تنهایی نمادی از برخی از برجسته ‌ترین دستاوردهای اجتماعی در دوره کنونی است. کاهش ساعات کاری هفتگی (از ۴۵ به ۴۰ ساعت در هفته) افزایش بسیار قابل توجه حداقل دستمزد (پنجاه درصد) ، اصلاحات در قانون بازنشستگی با ایجاد سیستمی نیمه ‌دولتی‌ای جدید بر اساس افزایش مستمری‌ها و همچنین حق بیمه کارفرمایان که تا آن زمان تقریباً وجود نداشت. این کمونیست که چپ ‌گراترین چهره در دولت است، پیشرفت ‌هایی ملموس برای بهبود زندگی میلیون‌ها کارگر و کارمند در کشوری با بالاترین درآمد ناخالص ملی سرانه در امریکای لاتین، اما همچنان یکی از نابرابرترین کشورهای قاره، به ارمغان می ‌آورد.

او اخیراً در طول کارزاری که راستگرایان موفق شدند آن را بر روی زمین مورد علاقه خود متمرکز کنند: ناامنی و مهاجرت، اظهار داشت: « ما نیاز به ایجاد شغل بیشتر، رشد بیشتر داریم (اما همچنین) این رشد باید به‌ نفع همه خانواده‌های چیلی باشد، زیرا بیش از ۹۰ درصد خانوارها زندگی‌شان را نمی ‌توانند بگذرانند.

در جریان کارزارهای اخیر راست سنتی دوباره از راست افراطی پیشی گرفته است. با ۱۴ درصد از آرای مورد نظر، نامزد اِوِلین ماتیی (ایتلاف چیلی واموس) از خوزه آنتونیو کاست راست افراطی (۲۰ درصد، حزب جمهوری‌ خواه که در دور دوم در سال ۲۰۲۲/ ۱۴۰۱ شکست خورده بود) عقب افتاده است. اما همچنین از یوهانس کایزر، نماینده ۴۹ ساله، رهبر حزب ملی لیبرتارین و نوعی خاویر مایلی محلی که حتا از کاست هم افراطی ‌تر است.

درمجموع، راستگرایان حدود ۶۰ درصد از آرای مورد نظر را برای دور دوم که قرار است در ۱۴ دسامبر برگزار شود، به خود اختصاص داده‌اند. بنابراین چالش برای نامزد کمونیست همچنان بزرگ است. اگرچه کسی که قصد بهبود خدمات عمومی، کسب حقوق اجتماعی جدید برای مردم چیلی را دارد، ژانت خارا در حال حاضر در نظرسنجی‌های دور اول در جایگاه اول قرار دارد، اما باید دید که آیا امکان تبدیل این موفقیت در دور دوم وجود خواهد داشت یا نه.

تا آن زمان، کارزار او به دنبال جذب آرای مرکز است. اما این سیاست در حزب خود او اصطکاک ایجاد کرده است. در حال حاضر، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که نامزدی ژانت خارا در ۱۶ نوامبر ۲۹ درصد از آرای مورد نظر را به ‌دست خواهد آورد. جایگاه اول، البته، اما، درست مانند ۳۸ درصدی که در حمایت از همه ‌پرسی قانون اساسی سال ۲۰۲۲ به‌ دست آمد، امتیازی ناکافی برای ثبت یک پیروزی تاریخی است.

یادداشت بامداد :

به گزارش  منایع خبری در انتخابات  ۱۶ نوامبر در چیلی ژانت خارا ، نامزد حزب کمونیست شیلی و وزیر کار پیشین این کشور، به‌ عنوان نماینده جبهه نیروهای مترقی و عدالت ‌خواه با کسب ۲۷ درصد آرا  بر رقیب خود خوسه آنتونیو کاست ، سیاستمدار کهنه‌ کار و رهبر حزب جمهوری‌ خواه « راست افراطی » پیروز دور اول انتخابات ریاست جمهوری شیلی شده است .

در انتخابات  ۱۶ نوامبر ۲۰۲۵ ترسایی بیش از ۱۵ میلیون و ۷۰۰ هزار شهروند واجد شرایط برای انتخاب جانشین گابریل بوریچ ، رای دادند.

دور دوم  و نهایی انتخابات ریاست جمهوری چیلی در ۱۴ دسامبر سال روان ترسایی  برگزار خواهد شد.

بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۵ـ ‍ ۲۱۱۱      

Copyright ©bamdaad 2025