اعلان همبستگی « فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری » با اعتصاب بزرگ کارگران هند
فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری (WFTU) طی بیانیه ای از تشکل‌های کارگری جهان خواست از مطالبات کارگران در اعتصاب هندوستان حمایت کنند.
به نقل از شبکه خبری فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری، این فدراسیون جهانی از اعتصابات سراسری کارگران هند که از روز چهارشنبه سازماندهی شده، طی بیانیه ای تفصیلی حمایت کرده است.
در این بیانیه آمده است:
« ما از اعتصاب کارگران بخش عمومی هند که شامل بیش از یکصد میلیون کارگر است و احتمالاً بانکداری و حمل و نقل را مختل خواهد کرد، حمایت می کنیم. فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری (WFTU) همبستگی خود را با طبقه کارگر هند و اتحادیه های کارگری این کشور برای اعتصاب عمومی سراسری آن‌ها از روز چهارشنبه تا پایان هفته اعلام می کند.
این اعتراض های اعتراضی، پاسخی ضروری به سیاست های ضد کارگری دولت هند محسوب می شود که به دنبال تحمیل قوانین جدید ظالمانه به کارگران است. قوانین جدید دولت هند، حقوق اساسی اتحادیه های کارگری را از بین برده، حمایت‌های شغلی را حذف و استثمار طبقه کارگر را به نفع سود سرمایه‌داران تشدید می کند».
در بیانیه تاکید شده است:
«شرکتی سازی و خصوصی سازی موسسات بخش دولتی، حمله به بیمه های تقاعد و وخامت شرایط زندگی و کار کارگران، نتایج مستقیم دستور کار نیولیبرالی دولت هند است که توسط طبقه حاکم این کشور و ابزارهای سیاسی آن اجرا می شود. این اقدامات برای خدمت به منافع شرکت‌های چند ملیتی حاضردرهند است که به قیمت حقوق، عزت و آینده میلیون‌ها کارگر هندی طراحی شده اند.
فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری (WFTU) این سیاست های ضد مردمی را محکوم می کند و با کارگران هند و خواسته های عادلانه آن‌ها برای مطالبات زیر هم صدا می شود:
ـ لغو فوری قوانین کار ضد کارگری،
ـ احیای قوانین بازنشستگی قبلی و تامین حقوق تقاعد آبرومندانه برای همه کارگران،
ـ پایان خصوصی سازی صنایع استراتیژیک بخش دولتی، از جمله صنایع دفاعی هند و شرکت‌های بخش عمومی،
ـ حفاظت از حقوق اتحادیه های کارگری، از جمله حق اعتصاب، سازماندهی و شرکت در تصمیمگیری جمعی.
اعتصاب کارگران هند نه تنها یک مبارزه ملی است، بلکه بخشی از مبارزه طبقاتی گسترده تر و بین المللی علیه استثمار و علیه حمله به حقوق و خواسته های عادلانه کارگران است. روحیه مبارزه جویانه طبقه کارگر هند، نمونه ای برای کارگران سراسر جهان است که در برابر سیاست‌های ریاضت اقتصادی، خصوصی سازی و سرکوب ضد اتحادیه ای مقاومت می کنند.
فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری از اعضا و دوستان خود در همه کشورها می خواهد تا با صدور بیانیه های حمایتی، سازماندهی اقدامات همبستگی و تقویت وحدت، همبستگی خود را با کارگران هند ابراز کنند. کشور هند با یک میلیارد نفر جمعیتِ کارگر و کشاورز و زحمتکش، امروز نیازمند حمایت جهانی همه تشکل‌های کارگری است»!
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۵ـ ۱۱۰۷
Copyright ©bamdaad 2025
فروشگاه ها بسته، کارخانه ها تعطیل، خطوط راه‌آهن و شاهراه ها مسدود شده اند.
هند روز چهارشنبه بار دیگر شاهد یک اعتصاب سراسری بود. طبق گزارش‌های همخوان ، بیش از ۲۵۰ میلیون نفر در سراسر کشور در این حرکت اعتراضی شرکت کردند تا علیه سیاست‌های دولت نارندرا مودی، صدراعظم و حزب حاکم ( بهاراتیا جاناتا پارتی ـ BJP ) که تحت سلطه ملی گرایان هندو قرار دارد، اعتراض کنند؛ دولتی که کمترین توجهی به کارگران و دهقانان نداشته و منافع شرکت‌های بزرگ را در اولویت قرار داده است.
کشاورزانی که از قبل نیز در حال اعتراض بودند، همراه با کارکنان صنایع، معلمان، کارمندان بانک‌ها و ادارات دولتی در اعتصاب عمومی موسوم به «بهارت بَند ـ Bharat Bandh » شرکت داشتند. از کارمندان عرصه فناوری اطلاعات نیز حمایت‌هایی گزارش شده است. « بهارت بند » شکلی از اعتراض درهند است که ریشه در مبارزات استقلال طلبانه دارد و هدف آن فلج کردن زندگی عمومی به شیوه‌ای مسالمت‌آمیز است.
این که گروه‌های مختلف اجتماعی به صورت مشترک به خیابان آمدند و اعتراضات توسط ایتلافی ناهمگون هماهنگ شد، در بسیاری از گزارش‌ها به عنوان نشانه‌ای از آینده گرایی و وحدت تاکید شده است. سازماندهی این اعتصاب سراسری عمدتاً بر عهده ایتلافی بود که شامل ده فدراسیون ملی اتحادیه کارگری ، از جمله فدراسیون‌هایی که به دو حزب کمونیست و حزب کنگره (INC) متمایل هستند. تنها فدراسیون کارگری بهاراتیا مزدور سانگه (BMS)، که با BJP هم پیمان است، از شرکت در این اقدام مشترک خودداری کرد.
به نظر می رسد بالاترین سطح مشارکت در ایالت‌های جهارکند، تریپورا، بیهار و کرالا (که تحت اداره چپ گرایان است) مشاهده شده است. براساس گزارش‌هایی مانند آنچه از طرف «پیپلز دیسپچ» منتشر شد، در این مناطق تقریباً تمامی فعالیت‌های اقتصادی به حالت تعطیل درآمد. همچنین ایالت بزرگ بنگال غربی که جبهه چپ سال‌ها در آن حکومت کرده بود اما از آغاز قرن حاضر نفوذ خود را به تدریج از دست داده، پیام روشنی فرستاد. در آنجا به ویژه اتحادیه های کارگری و همچنین خود احزاب چپ‌گرا بار دیگر با قدرت ظاهر شدند ، از جمله با ایجاد اختلالات جدی در سیستم حمل و نقل ریلی منطقه وی.
خصوصی سازی گسترده موسسات دولتی و افزایش برون سپاری خدمات، تنها بخشی از انتقادهای مطرح شده توسط جنبش کارگری است. تمرکز اصلی بر چهار قانونی است که در سال ۲۰۲۰ ترسایی تحت عنوان «تسهیل کسب وکار» تصویب شده‌اند، اما عملاً سازماندهی کارگری را دشوارتر، حق اعتصاب را محدود، ساعت کاری را افزایش و تخلفات شرکت‌ها را غیرقابل تعقیب کرده‌اند.
همچنین انتقاد می شود که در حوزه‌هایی مانند راه آهن که یک نهاد بزرگ دولتی است به جای استخدام جوانان، بازنشستگان دوباره به کار گرفته می شوند ، در حالی که ۶۵ درصد جمعیت هند زیر ۳۵ سال سن دارند و بیکاری در بین جوانان ۲۰ تا ۲۵ ساله با تحصیلات عالی به رکورد رسیده است.
جنبش کشاورزان نیز ناراضی است، چرا که دولت تنها به طور سطحی به اعتراضات آن‌ها پاسخ داده و امتیازات واقعی نداده است.
منبع : یونگه ولت
برگردان از بامداد
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۵ـ ۱۱۰۷
Copyright ©bamdaad 2025
فاجعه انسانی در حال اتفاق است ، در حالیکه حق پناهندگی از حقوق بنیادین بشر است
نامه سرگشاده به سرمایه داران و ثروتمندان افغانستان از جانب هیات رهبری انجمن همبستگی زنان افغان
به نام خداوند دادگر و بیدارگر
حضور محترم سرمایه داران، تاجران، و شخصیت‌های متمول افغانستان،
با نهایت حرمت،
در زمانی که ملت شریف افغانستان در یکی از سخت ترین مراحل تاریخ خویش بسرمی برد و هزاران خانواده مهاجر، پس از سال‌ها رنج غربت، از کشورهای همسایه به کشور بازگشت داده می شوند، وجدان ملی، انسانی و دینی ایجاب می نماید که همه فرزندان این خاک، به ویژه کسانی که در رفاه و آسایش بسرمی‌برند، در برابر سرنوشت ملت مسوولیت بپذیرند.
متأسفانه واقعیتی تلخ اما انکارناپذیر آنست که بخش بزرگی از ثروت‌های انباشته شده در دست عده‌ای محدود، نه از مسیر تولید و رقابت سالم، بلکه در بستر مناسبات ناعادلانه، فساد اداری، امتیازهای سیاسی، و رنج میلیون‌ها انسان محروم گردآمده است. نظام های گذشته، با تمام امکاناتی که در اختیار داشتند، نتوانستند عدالت اجتماعی، ثبات سیاسی، و توسعه واقعی را برای ملت تضمین کنند و امروز، همان نسل از مهاجرین که در پی سیاست های شکست‌خورده و جنگ تحمیلی، از وطن رانده شدند، دوباره در شرایطی اسفناک به کشور بازمی گردند.
در چنین شرایطی، سکوت، بی تفاوتی و تماشا از دور، نه تنها بی احترامی به کرامت انسانی این مردم است، بلکه نادیده گرفتن مسوولیت تاریخی و اخلاقی شما در قبال ملت افغانستان می باشد.
ملت افغانستان از شما صدقه و لطف شخصی نمی طلبد، بلکه انتظار دارد تا بخشی از دین تان را نسبت به این سرزمین ادا نمایید. این دین، نه تنها مادی بلکه اخلاقی و ملی است، چرا که بدون فداکاری و همکاری واقعی، هیچ آینده‌ای برای این سرزمین قابل تصور نخواهد بود.
امروز زمان آن فرا رسیده است که در کنار مردم ایستاده و با سرمایه گذاری هدفمند، حمایت از بازگشت کنندگان، ایجاد شغل و فرصت‌های معیشتی، و تقویت پروژه‌های عام‌المنفعه، سهم خود را در احیای کرامت انسان مردم افغانستان به خصوص زنان و کودکان ایفا نمایید.
اگر شما وجدان بیدار دارید این صدا را شریک نماید تا به گوش کسانی برسد که باید پاسخ دهند .
با حرمت
سیده طلوع
رییس انجمن همبستگی زنان افغان در هالند شهر ایندوفن
۷ جولای ۲۰۲۵
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲/ ۲۵ـ ۰۸۰۷
Copyright ©bamdaad 2025
بیانیه کانون نویسندگان ایران
به سرکوب و اخراج نژادپرستانه‌ی مهاجران افغان پایان دهید
در هفته های اخیر اخبارِ برخوردهای خشن با پناهندگان افغان موجی از خشم و نگرانی در جامعه‌ی بیدار ما برانگیخته است.
روند افغان ستیزی، به ویژه پس از آتش بس، چنان ابعاد هولناکی به خود گرفته است که تن به رفتارهای شنیع فاشیستی و ناسیونالیستی می زند. در جریان تبلیغات ضدافغانی، مهاجرانی که سال‌های دراز است در ایران زیسته‌اند به یک باره و بدون ارایه سند یا دلیل مشخصی به جاسوسی برای اسراییل متهم شده اند و با رفتارهای به غایت نژادپرستانه به صورت فله‌ای و بسیار اهانت آمیز از ایران اخراج می شوند.
اخراج اجباری بیش از ۲۰ هزار خانوار پناهنده از ستم حکومت فوق‌ارتجاعی طالبان ستمی آشکار بر مردم بی پناهی است که در کشور مبدأ خود با مخاطرات جانی مواجه اند.
رفتار تبعیض‌آمیز با پناهندگان افغان همواره مایه‌ی نگرانی بوده است اما از سال ۱۴۰۲ به این سو این روند شتاب خطرناکی به خود گرفته است به گونه‌ای که حاکمیت با قطع تدریجی خدمات اندک آموزشی، بانکی و بهداشتی ارایه شده به این مهاجران و برخورد خشن و پولیسی با آن‌ها سعی کرده است مهاجران را وادار به ترک کشور کند. از جمله این اقدامات می توان به قطع تأسف بار خدمات آموزشی به کودکان افغان اشاره کرد که اغلب بدون دخالت دولت و توسط نهادهای خیریه بخش خصوصی در حال انجام بود و با ممنوعیت‌های ایجاد شده توسط دولت دیگر ادامه پیدا نکرده است.
ستیز با مهاجران و اخراج آن‌ها بخشی از پروژه‌ی گروه های نژادپرست و ناقض حقوق مسلم انسانی است که در سال‌های اخیر در نقاط مختلف دنیا قدرت را در دست گرفته اند. این اندیشه‌ی سیاسی متعلق به کسانی است که با سواستفاده از اضطرار پناهندگان به خود اجازه می دهند هم نیروی کار آن‌ها را هدف استثمار قرار دهند هم از آن ها در معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی به عنوان اهرم فشار استفاده کنند. کسانی که مرزهای قراردادی را بهانه ای برای عبور از مرزهای انسانیت و عدالت قرار داده‌اند.
کانون نویسندگان ایران بر مبنای روح کلی منشور و اساسنامه خود از حق امنیت، سرپناه و زندگی انسانی برای همگان بی‌‌هیچ قید و شرط حمایت می‌کند و رفتارهای نژاد پرستانه و شوونیستی را خواه از سوی حکومت و خواه از سوی گروه‌های دست راستی افراطی محکوم می کند و خواهان توقف این چرخه‌ی ستم و نامردمی است که به راستی در حکم وهن به حیثیت انسان مترقی است.
کانون نویسندگان ایران
۱۵سرطان ۱۴۰۴
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۳/ ۲۵ـ ۰۸۰۷
Copyright ©bamdaad 2025
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۴/ ۲۵ـ ۰۷۰۷
Copyright ©bamdaad 2025