افغانستان از کنفرانس بن تا امروز، و ضرورت ایجاد دولت قدرت مند و دموکراسی کارا

دوکتورحبیب منگل

۲۷ نوامیر ۲۰۰۱ ترسایی به برگزاری کنفرانس بین المللی ( بن ـ ۲۰۰۱) درباره کشورما افغانستان مصادف است . این کنفرانس که اندکی پس از حمله نظامی امریکا به افغانستان و فروپاشی حاکمیت قرون وسطایی طالبان ،به گرداننده گی سازمان ملل متحد واشتراک نماینده گان کشورهای (۲+۶) و هیات های تنظیم های جهادی شامل انارشی وجنگ داخلی و نماینده گان طرفداران پادشاه سابق محمد ظاهرشاه و تعدادی ازشخصیت های سیاسی موثرکشور، برگزارشد، پس از ۹ روز بحث های داغ وتبادل نظر یک توافقنامه صادرنمودند که نکات عمده ان را «  ختم جنگ و تراژیدی درافغانستان و ايجاد آشتی ملی ، صلح و ثبات پایدار ، شناسایی حقوق مردم در انتخاب آینده سیاسی شان مطابق اساسات اسلام  و دموکراسی، حضور احزاب سیاسی ، تحکيم مجدد استقلال ، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشور، احترام  به حقوق بشر وتامین عدالت اجتماعی ،مسایل و ساختار های دوره انتقال ، ایجاد حکومت موقت و وسیع البنیاد ونماینده مردم ، اداره سالم دولتی ، طرح و تدوین قانون اساسی جدید، تدویر لویه جرگه اضطراری ، تصویب قانون اساسی و انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی ، عادی ساختن اوضاع و تامین ثبات سیاسی و توسعه اقتصادی واجتماعی وتحکیم موقعیت بین المللی کشور... » احتوا می کرد . و در پی آن برای تطبیق توافق نامه کنفرانس متعددی بین المللی دیگری دایرگردید ومیلیارد ها دالر ازسوی جامعه جهانی به افغانستان سرازیرشد و تدابیری معین از سوی جامعه جهانی و دولت افغانستان روی دست گرفته شد واقدامات معین به عمل آمد .
 اینک درست ۱۷سال از برگزاری این کنفرانس وتوافق نامه آن سپری میگردد . برغم اینکه که درراستای تحقق فیصله ها واهداف کنفرانس متذکره و کنفرانس های متعدد دیگری مساعی معین به عمل آمد و برخی دست اوردهای ان نیز دیده میشود که برای نهادینه ساختن ان باید مبارزه شود و اجازه داده نه شود که در کشور تراژیدی ،انارشی وجنگ های داخلی تکرار گردد .
اما ، وضعیت بحرانی کشور وچالش های عمده از جمله عدم توانایی دولت درتامین حاکمیت ملی و استقلال سیاسی کشور، و نبود حاکمیت دولت بر سراسر قلمروخویش ، ادامه جنگ وتروریزم وبحران امنیتی ، بحران مشروعیت سیاسی و دولت - ملت ناشی ازفساد سیاسی - انتخاباتی ،انتخابات تقلب آمیز و بحران زا وتحمیل پی در پی حکومت های غیرمشروع برمردم ،بحران بی قانونی ونقض سیستما تیک قانون اساسی ، فساد اداری ، مالی واقتصادی و سو استفاده از علایق قومی برای حفظ وکسب قدرت وثروت وتضعیف بی سابقه وحدت ملی ، فقر وبیکاری اکثریت قاطع مردم و بی عدالتی های اجتماعی ، ادامه دخالت ومداخلات خارجی وخطر مبدل شدن کشور به مقابله کشور های منطقه وقدرت های جهانی وچالش های بی شمار دیگر ی در حیات ملی کشور ، مبین این حقیقت است ، که هیچکدام از توافقات کنفرانس متذکره به طور بایسته وشایسته عملی نشده است واوضاع کشور هم چنان بحرانی با پیآمد های فاجعه باران باقی مانده است .
دلایل وعوامل عدم تحقق توافقات کنفرانس متذکره و وضعیت کنونی بحرانی کشور متعدد اند . ولی اساسی ترین آن را سلطه سیاسي نیروهای شر وفساد ، مافیایی قدرت وثروت ، وحلقات بیناد گرا واقتدار گرا ، قوم گرایان وجنگ سا لاران و فساد پیشه گان تکنوتکرات تشکیل میدهند که در کنفرانس بن و پروسه سیاسی ما بعد آن ازطریق انتخابات تقلب آمیز وغیر قابل قبول ، یکی پی دیگری بر مردم افغانستان تحمیل ساخته شدند و اینک کشور ما را به چالش های ویران گر روبروساخته است . «خشت اول گرنهد معمارکج    تا ثریا میرود دیوار کج »
در چنین وضعیت سیاسی بحرانی کنونی ، ضرورت مبرم ایجاد یک بدیل سیاسی دموکراتیک ، متشکل از نیروهای ملی ، دموکراتیک ، ترقی خواه و طرفدار عدالت اجتماعی در یک جبهه وسیع سیاسی ملی - دموکراتیک به میان می آید . بدیلی که ازطروق قانونی ومسالمت آمیزبه اقتدار سیاسی دست یابد، وبا ایجاد یک دولت قدرت مند ملی وحکومت یک پارچه، حاکمیت و استقلال سیاسی کشور را به‌ صورت کامل تامین نماید ، به بحران نا امنی ، تروریزم وبغاوت درکشور نکته پایان بگذارد ، دموکراسی کارآمد را استقرار، و پروسه ساختن یک دولت ـ ملت را تحقق بخشد، حاکمیت قانون را تامین وفساد سیاسی ،انتخاباتی ، اداری ، اقتصادی ومالی را ریشه کن سازد ، استراتیژی انکشاف ملی کشور را به طور بایسته وشایسته تطبیق نماید  و سطح زنده گی مردم را ارتقا بخشد ، به دخالت ومداخلا ت خارجی درامور کشور پایان بدهد واز مبدل شدن کشور به مقابله کشورهای ذیدخل منطقه وی وقدرت های جهانی جلوگیری کند و منافع ملی و مصالح علیای کشور را حفظ و حراست و جایگاه افغانستان را به مثابه دولت دموکراتیک  و دارای حاکمیت ، آزاد ، مستقل و دوست کشورهای منطقه و جهان در عرصه مناسبات بین المللی اعاده وتحکیم نماید .

بامداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۱۸ـ ۲۸۱۱

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب  ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

Copyright ©bamdaad 2018

 درباره موضع تعویق انتخابات ریاست جمهوری !

دوکتور حبیب منگل

تعویق یا تعلیق انتخابات ریاست جمهوری افغانستان که بر اساس گذارش روزنامه وال ستریت ژورنال ازسوی مقامات امریکا برای پیشرفت گفت ‌وگوهای صلح امریکا و طالبان مطرح وخواسته شده است  ، یک انکشاف دراماتیک دیگری درتغیراستراتیژی ترامپ  وسیاست امریکا دررابطه به جنگ وحل قضیه افغانستان می باشد . اما اکثریت جامعه سیاسی و جامعه مدنی برآنند که برای جلو گیری از به میان آمدن خلای سیاسی وبی حکومتی و پیآمد های منفی وخطرناک آن ، این دورانتخابات ریاست جمهوری نیزبه یک تغیر زمانی کم  باید برگزار گردد . مشروط به اینکه  واقعا سراسری وعمومی ، سری ویک نفر یک رای ، آزاد وعادلانه ، مشارکتی  و دموکراتیک ، شفاف وسالم ، معتبر وقابل قبول باشد و فساد انتخاباتی و فساد سیاسی و تقلبات مهندسی شده انتخابات گذشته وبحران های انتخاباتی آن تکرار نگردد .
این درحالیست که دراوضاع بحرانی کنونی و به ویژه ادامه جنگ وناامنی و عدم حاکمیت دولت به سراسر قلمرو کشور، وضعیت بحرانی سیاسی وناشی از زدوبند ها وایتلاف های سیاسی تنظیم های سابق جهادی و گروه های مافیایی قدرت و ثروت و نبود اجماع ملی  و سیاسی ازیک سو و نظام ناکارآمد انتخاباتی کنونی رای واحد غیر قابل انتقال و در واقع نظام غیردموکراتیک انتخاباتی ، شیوه رای دهی و رای شماری فساد زای کنونی وعدم کفایت کمیسیون به اصطلاح مستقل انتخابات وکمیسیون  شکایات انتخاباتی و کادر وپرسونل موجود کمیسیون های متذکره وغیره عوامل تاثیر گذار منفی برگزاری انتخابات واقعا سراسری وعمومی ، سری ویک نفر یک رای ، آزاد وعادلانه ، مشارکتی و دموکراتیک ، شفاف و سالم ، معتبر و قابل قبول باشد وعاری ازفساد انتخاباتی ، فساد سیاسی وبحران انتخاباتی امکان ندارد .
بنابر آن ایجاب می نماید که این دور انتخابات ریاست جمهوری حداقل برای مدت شش ماه به عقب انداخته شود ، و دراین مدت زمانی اقدامات مقتضی وتاثیر گذار برای حل چالش کلان فوق الذکر رویدست گرفته شود و عملی گردد ، و ازجمله و قبل ازهمه امنیت اطمینان بخش و سراسری امنیت انتخابات و شرکت امن و مصوون مردم در آن تامین و تضمین گردد ، نظام انتخاباتی از رای غیرقابل انتقال به رای قابل انتقال و حزبی تعدیل گردد ، سیستم رای گیری بیومتریک شود  و رای شماری تعدیل و قابل اعتبارساخته  شود ، کمیسسیون مستقل انتخابات وکمیسیون  شکایات جدید به میان آید و به لحاظ اداری وکادروپرسونل تجدید شود ، نظارت قابل اعتباراحزاب سیاسی وجامعه مدنی و جامعه بین المللی بر روند برگذاری انتخابات و رای شماری و اعلام نتایج آن تامین گردد وتدابیر اثرگذار برای جلوگیری ازفساد انتخاباتی و فساد سیاسی و دفع و طرد تلاش های زومندان وگروه های مافیایی قدرت اتخاذ شود ودرپی آن انتخابات دوره کنونی ریاست جمهوری برگزارگردد .
ودرعین زمان و به موازات آن تلاش ها ی موثر و باهمی ، برای حل سیاسی قضیه کشور وختم منازعه طولانی ۴۰ ساله درکشورمبتنی  بر مصالحه ملی و اجماع سیاسی همه طرفین شامل این نزاع یعنی نیروهای ( دولت جمهوری دموکراتیک یا جمهوری افغانستان) ، ( دولت اسلامی تنظیم های جهادی )، ( دولت امارت اسلامی ) و (دولت کنونی جمهوری اسلامی ) و عملی ساختن طرح پیشنهادی حکومت کنونی افغانستان در پروسه کابل و مذاکرات علنی ومستقیم امریکا وطالبان و تلاش های جامعه جهانی ومنطقه وی ادامه داده شود وبه موفقیت رسانده شود .

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۱۸ـ ۱۶۱۱

 یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب  ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

چالش اقتصاد و اهداف اسلام آباد از تقویت روابط با ریاض

فرزاد رمضانی بونش

مقدمه

درانتخابات اخیرپارلمانی پاکستان، حزب تحریک انصاف به رهبری عمران خان با کسب ۱۰۹ کرسی از ۲۶۹ کرسی پارلمان این کشور، پیروز قاطع این انتخابات شد و وی به عنوان بیست ‌و دومین نخست وزیر پاکستان برگزیده شد. در این حال به نظر میرسید حزب تحریک انصاف نگاه متفاوت ‌تری به مسایل منطقه‌ای و بین ‌المللی داشته و با تداوم روابط راهبردی با چین، مدیریت روابط با امریکا و ارتباط بیشتر با ایران و تنظیم  روابط با  کشورهای همسایه و اسلامی سیاست خارجی نوینی را پیگیری کند. درهمین راستا پاکستان اعلام کرد، نخست وزیرعمران ‌خان، ایران را به عنوان نخستین سفر خارجی خود انتخاب و سپس به عربستان سعودی و امارات متحده عربی می ‌رود.

با این و جود دیدارهای سفیر عربستان سعودی در پاکستان و گفت وگوهای شاهزاده محمد بن سلمان با عمران خان در کنار عامل مهم واقعیات و وضعیت نامطلوب اقتصادی کشور، عمران خان را مجاب کرد که پس از سوگند نخست وزیری به همراه وزرای خارجه و اقتصاد و دارایی به عربستان سفرکند. با این حال عدم موفقیت سفر مانع از کوشش اسلام آباد به بهره گیری از توان مالی ریاض نشد و سفر دوم عمران خان به عربستان منجر به توافقات گسترده اقتصادی دو کشور شد. چنانچه کاخ نخست وزیری پاکستان با صدور اطلاعیه ای اعلام کرد: عربستان موافقت کرده است ۱۲ میلیارد دلار تسهیلات به پاکستان ارایه کند که ۹ میلیارد دلار آن در قالب نفت و ۳ میلیارد دلار نیز به صورت نقد خواهد بود.

اهداف اسلام آباد از تقویت روابط با ریاض :

دولت عمران خان با وعده رفع فساد و کاهش سطح فقر در انتخابات اخیر پاکستان به قدرت رسید. اما رکود اقتصادی، نرخ ۱۳ درصدی بیکاری، کمبود آب و انرزی، بدهی ‌های خارجی و بحران پرداخت بدهی‌های خارجی در حالی بود که سقوط چشمگیر ارزش روپیه پاکستان در برابر دیگر ارزها ادامه داشت و برابری روپیه با دلار به کمترین میزان خود از سال ۱۹۹۵ ترسایی رسید. همچنین دولت با افزایش ناگهانی بهای طلا، تداوم اختلافات بین بانک مرکزی پاکستان و صندوق بین المللی پول، بحران کمبود منابع مالی و ارزی و... روبرو بود. در این شرایط در واقع رهبران حزب تحریک بر این نظر هستند که با ورود پول از عربستان، به کشور  ارز  دلار در برابر روپیه کاهش خواهد یافت.

گذشته از این هر چند پاکستان در دهه های گذشته حدود ده بار از صندوق بین‌المللی پول وام دریافت کرده است، اما وضع شروط سخت صندوق بین المللی پول در دادن وام به پاکستان و تداوم اختلاف دوسویه موجب شد وزیر اقتصاد این کشور اعلام کند، منافع ملی بازیچه صندوق نیست و پاکستان قصد ندارد با هر شرطی وام دریافت کند. در واقع این رویکرد و شرایط سخت، تداوم اختلاف دو طرف و نیاز به پرداخت سود وام های قبلی موجب شد پاکستان درصدد خروج از این بن بست باشد و گزینه وام و تسهیلات عربستان در پرداخت ۱۲ میلیارد دلار بدون پیش شرط هایی چون صندوق مدنظر باشد. در کنار این نیز پاکستان در نظر دارد که با اعطای تسهیلات ریاض بتواند جدا از تقویت ارزش برابری روپیه پاکستان موقعیت خود را در گفت و گو با مقامات صندوق بین المللی پول و کاهش شروط آنها برای وام های نوین تقویت کند.

در بعد دیگری با توجه به اشتغال حدود دو میلیون نیروی کار پاکستانی در عربستان سعودی (سالانه نزدیک به چهار میلیادر دلار وارد پاکستان می ‌کنند) افزایش همکاری‌های سرمایه‌ گذاری و اقتصادی مدنظر قرارگرفت و در شرایطی که بسیاری از بازیگران منطقه ای وغربی ریاض را  درمورد پروده خاشقچی زیر فشار قرار داده بودند فرصت سفر نخست وزیر به ریاض پیامدهای اقتصادی مفیدی برای دولت حزب تحریک انصاف داشت. در واقع پیشنهاد پنج فرصت سرمایه گذاری‌های به عربستان از سوی اسلام آباد شامل معدن مس و طلای رکودیک در بلوچستان، نیروگاه  دولتی در ایالت پنجاب، سرمایه گذاری عربستان در خط لوله گاز شمال- جنوب، سرمایه گذاری آرامکو در زمینه پالایش در گوادر می تواند بخشی از مشکلات و چالش های اقتصادی پاکستان را کاهش دهد.  از این منظر تامین تقاضای داخلی و افزایش ظرفیت پالایش (با ساخت سومین پالایشگاه بزرگ جهان در پاکستان) و خرید نفت خام ارزان ‌تر و صرفه جویی بیشتر برای کشور در کنار کاهش وابسته گی پاکستانی‌ها به چین در صورت سرمایه گذاری ریاض در گوادر می تواند به دولت پاکستان در افزایش رشد اقتصادی کمک کند. 

افزون بر این با نهایی شدن پیوستن عربستان به کریدور اقتصادی چین - پاکستان موسوم به سی پیک ، جدا از تقویت طرح و بندر گوادر پاکستان می تواند امیدوار باشد که در کنار توجه بیشتر چین به سرمایه گذاری بیشتر بازیگرانی چون روسیه و ترکیه نیز در آن حضور و سرمایه گذاری کنند.

چشم انداز

آنچه مشخص است اقتصاد پاکستان با تنگناهای مالی و اقتصادی گسترده ای مواجه است. از این رو ظرفیت‌های مالی عربستان می‌ تواند برخی از مشکلات مالی پاکستان را رفع کند. عمران خان نیز هر چند می داند دریافت کمک‌های مالی از عربستان مخالفانی در میان بخشی از مردم و احزاب پاکستان دارند و می‌ تواند تاثیر منفی بر وجهه دولت پاکستان داشته باشد اما خطرشکست کامل سیاست های اقتصادی و پیدایش بحران های پردامنه اقتصادی در کشور موجب شده است حزب تحریک انصاف به عدم پیش شرطی عربستان در اعطا تسهیلات اشاره کند و عملا برخلاف تصور بسیاری در مورد رعایت توازن در روابط با ایران و عربستان توجه گسترده ای به روابط با عربستان کند. در واقع پاشنه آشیل یا چشم اسفندیار اقتصاد پاکستان، اسلام آباد را همچنان مجبور خواهد کرد در شرایطی که روابط چندان مناسبی با امریکا ندارد به گزینه ریاض بیندیشد.

بامداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۱۸ـ ۱۲۱۱

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب  ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

 تی یری میسان 

سوریه : برقراری صلح مستلزم محکومیت بین المللی ایدیولوژی اخوان مسلمین می باشد!

سوریه باید به زودی شاهد پایان خصومت های نظامی در سراسر کشورش باشد ، به استثنای مناطقی که توسط ترکیه  و ایالات متحده اشغال شده است . رسانه های بین المللی در حال تهیه گذارش هایی در ارتباط با بازگشت پناهنده گان ، بازسازی مناطق ویران شده ، و ایجاد مانع برای بازگشت عناصر جهادی اروپایی می باشند. اما این دو موضوع نسبت به دو موضوع دیگر از اهمیت کمتری برخوردارند.

پایان بخشیدن به جنگ

از سال ۲۰۰۱ ترسایی  پنتاگون به دکترین آدمیرال آرتور سبرووسکی عمل می کند ، که رییس دفتر تغییرات قوا در دوران دونالد رامسفلد بوده است . هدف آن ، چنگ انداختن به منابع طبیعی جهان نمی باشد ، بلکه قطع کردن دست دیگران از کنترول این منابع است . از این رو حفظ هرج و مرجی دایم که تنها نیروهای ایالات متحده  قادر به رویارویی با آن باشند ، ضروری است . بنا بر فرمول جرج بوش پسر : « باید جنگ بی پایان باشد، و در این جنگ ، ایالات متحده نباید پیروز و یا محکوم شود.»¹

به این جهت ،‌ جنگ لیبیا پس از هفت سال و جنگ افغانستان از ۱۷ سال پیش همچنان ادامه دارد . با وجود لفاظی ها هیچ یک از کشورهایی که از سوی پنتاگون ضربه دیده اند ، روی صلح نخواهند دید .

و برای سوریه به همین صورت خواهد بود ، مگر زمانی که ایالات متحده از آنجا خارج شوند . هرچند پرزیدنت دونالد ترامپ اعلام کرده ، قصد دارد به « امپریالیزم امریکا »  پایان دهد ، و کشورش را به وضعیت « یکپارچه » در آورد . اما با وجود تلاش های او ، این خواسته عملی نشده است .

هنوز مشخص نیست که مطابق با آنچه ژنرال جیمز متیس ( وزیر دفاع ) و مایکل پامپیو ( وزیر امور خارجه ) اعلام کرده اند ، هدف ایالات متحده ،برقراری صلح در یمن طی سی روز آینده خواهد بود ، و به طرح سعودی ها پایان خواهد بخشید ، و یا باردیگر دکترین سبرووسکی اجرا خواهد شد .²

از میان برداشتن ایدیولوژی عناصر جهادی

به رغم آنکه حوادث سوریه به صورت جنگ داخلی معرفی شده اند ، اما قطع به یقین مناقشه ا ی ایدیولوژیک در جریان بوده است  دو شعار اصلی از سال های ۲۰۱۱ ترسایی بدینسوعبارت بودند از :
ـ « الله ـ سوریه ـ آزادی ! » ( آزادی به مفهوم اجرای قوانین شریعت و نه آزادی های غربی ) ،
ـ «مسیحیان به سوی بیروت ، علوی ها به سوی تابوت»  !

این مناقشه عمیق تر از آنچه تصور می شده ، بوده است . شعارهای اولیه علیه جمهوری عرب سوریه و حتا  رییس جمهور این کشور بشار اسد نبوده است ، بلکه اساس تمدن سوری را هدف قرار می داد . هدف پایان دادن به جامعه ای بی نظیر با ادیان مختلف ، و پیاده کردن طریقت اخوان مسلمین بوده است .

سوریه مکانی است که در آن هر کس جایز است تا اصول دینی خود را اجرا کند ، و کمک کند تا هر کس اصول دینی خاص خود را رعایت کند . درمسجد اعظم بنی امیه در دمشق ، عبادت گاهی وجود دارد که در آن آثار متبرک حضرت یوحنای تعمید دهنده قرار دارد .از قرن ها پیش ، به طور روزمره ، یهدودیان ³ ، مسیحیان و مسلمانان در این مکان به عبادت می پردازند .

اخوان مسلمین یک گروه مذهبی نمی باشند ، بلکه اخوتی است سیاسی . آنها از روی مدل ماسون های اروپایی شکل گرفته اند ، و بسیاری از طرفداران آن درگذشته به لژهای ماسونی تعلق داشته اند . اعضای آن در میان احزاب مختلف سیاسی و گروه های عناصر جهادی فعالیت می کنند . و تمامی رهبران آنها از اسامه بن لادن گرفته تا ابوبکر بغدادی ، عضو و یا از اعضای سابق این اخوت بوده اند .

ایدیولوژی اخوان مسلمین طریقت را به دو بخش تقسیم می کند : آنها یی که از سوی خداوند مجاز شناخته شده اند ، و آنهایی را که او منع کرده است ⁴. از این رو جهان به دو بخش تقسیم می شود : بخش خدمتگذاران و بخش دشمنان خداوند . در نتیجه ، آنهایی که از طریقت درست پیروی می کنند ، ارج نهاده خواهند  شد ، و دیگران باید کشته شوند .

این ایدیولوژی از سوی واعظین سعودی آموزش داده می شود ( حتا آنهایی که امروزه آن را محکوم می کنند ، و خاندان سلطنتی را به آن ترجیح می دهند ) ، واعظین اخوت ترک و قطری نیز در حال آموزش این تعالیم می باشند . این ایدیولوژی نه تنها در جنگ سوریه به کار گرفته شده ، بلکه در تمام جنایتاتی که از سوی عناصر جهادی صورت می پذیرد ، حاکم است .

فرض بر اینکه  ایالات متحده آماده ی برقراری صلح در سوریه باشد ، این موضوع باید از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد  یا شواری امنیت ، به محکومیت آشکار ایدیولوژی اخوان مسلمین بیانجامد . از این رو ، صلح سوریه می تواند وضعیت حاکم در لیبیا ، عراق و افغانستان را به صورت گسترده ای آسان سازد ، و به تضعیف تروریزم بین المللی منتهی شود .

از این رو اعلام « عفو عمومی » خطرناک است ، زیرا باید جنایات مرتبط با این ایدیولوژی محکوم شود . همانگونه که در پایان جنگ دوم جهانی ، تمام مدافعان و نظریه پردازان نازی را محاکمه کردند ، امروزه باید آنهایی را که در ترویج ایدیولوژی اخوان مسلمین سهیم بودند ، محاکمه شوند . با این تفاوت که بر خلاف دادگاه نورنبرگ ، باید دولت و قانون رعایت ، و اسناد عطف به ماسبق شود . آنچه در اینجا اهمیت دارد : محکومیت افراد نمی باشد ، بلکه یک ایدیولوژی است که باید از میان برداشته شود .

در سال ۱۹۴۵ ترسایی اتحاد شوروی/ روسیه ، بر پایه یک ایدیولوژی ساخته شد : مبارزه ی علیه نژاد پرستی و ایدیولوژی نازی ـ به صورتی که تمام انسان ها برابرند ، و تمام ملت ها مستحق احترام . به همین گونه ، سوریه تنها با مبارزه علیه ایدیولوژی اخوان مسلمین می تواند باز سازی شود ـ با تایید آنکه تمام انسان ها برابرند ، و تمام ادیان مستحق احترام .

اخوت اخوان مسلمین ، همچنان از حمایت انگلستان برخوردار می باشد ⁵ . و تا زمانی که این حمایت ادامه داشته باشد ، محکومیت رهبران آنها غیرممکن است . اما این موضوع اهمیت چندانی ندارد ، زیرا باید تفکری که منجر به جنایت می شود را محکوم ساخت .

نتیجه

پایان یک جنگ با طرف های پیروز و شکست خورده مشخص می شود . اما جنگ سوریه نه تنها زنده گی مردم سوریه را نابود ساخته ، بلکه در فرانسه و بلژیک ، چین و روسیه و سایر کشورها ، به همین صورت عمل کرده است  . تفکر بر صلح سوریه باید مطابق با حقایق محلی باشد ، همچنین جنایات عناصر جهادی در سایر کشورها نیز محکوم شود .

باید دانست که ۱۲۴ کشوری که خود را از «  دوستان » سوریه خوانده اند ، به لحاظ نظامی شکست خورده اند ، و با فرستادن سربازان مزدور به این کشور ، اغلب هیچ گونه خسارتی در سرزمین خود ندیده اند ، و برای عدم پذیرش شکست خود ، می کوشند تا مسوولیت خود را از جنایاتی که مرتکب شده اند ، نادیده انگارند .

نه تنها صلح نمی تواند بدون محاکمه ی ایدیولوژی اخوان مسلمین در سوریه برقرار شود ، بلکه این جنگ در کشورهای دیگر نیز ادامه خواهد یافت ./ برگردان از سلویا بژنیان

رویکرد ها :

[1] The Pentagon’s New Map, Thomas P. M. Barnett, Putnam Publishing Group, 2004. « Le projet militaire des États-Unis pour le monde», par Thierry Meyssan, Haïti Liberté(Haïti) , Réseau Voltaire, 22 août 2017.

[2] “James Mattis Remarks at the United States Institute for Peace”, by James Mattis, Voltaire Network, 30 October 2018. “Michael R. Pompeo : Ending the Conflict in Yemen”, by Mike Pompeo, Voltaire Network, 31 October 2018. « Washington veut mettre fin à la guerre au Yémen», Réseau Voltaire, 31 octobre 2018.

[3] Depuis 1967, la plupart des juifs syriens ont quitté le pays pour Israël. Cependant de nombreux visiteurs étrangers juifs continuent à venir prier à la Grande mosquée.

[4] Ma’alim fi tarîq, Sayyid Qutb, 1964. Version française : Jalons sur la route de l’islam, Sayyid Qutb, Ar-Rissala.

[5] À lire absolument : «Les Printemps arabes vécus par les Frères musulmans», la seule étude actuellement disponible sur l’histoire internationale de la Confrérie. In Sous nos yeux, Thierry Meyssan, Demi-Lune 2017

بامداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۱۸ـ ۱۵۱۱

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب  ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.

.