ترقی خواهان افغان و مساله برخورد با انتخابات دراروپا

دکتر اسد محسن زاده

درجریان سالهای پسین شاهد افزایش چشمیگر مهاجرین افغان در اروپا هستیم. امروز رقم افغان های باشنده درکشورهای عضو اتحادیه اروپا بیشتر از نفوس بزرگترین ولایات کشور یعنی بیشتر از شهروندان بلخ  (۱.۳ میلیون) ، ننگرهار( ۱.۵ میلیون) و قندهار ( ۱.۲ میلیون ) میباشد.

وقتی در بسا از خیابان های اروپا گشت و گذار می نمایید ، جوانان افغان خیابان گرد و بی سرنوشت ، کوچه ها را پر؛ و رقم جوانان دربسا از شهرهای بزرگ اروپا بیش تراز بسیاری از ولسوالی های افغانستان می باشد.

این رشد چشمگیر و روبه افزایش مهاجران افغان در اروپا ؛ مساله  برخورد با این همشهریان دیروز و هموطنان امروز را مهم  و برازنده ساخته است .

مسایلی از نوع : حقوق مدنی و سیاسی مهاجران ازجمله مشارکت و فعالیت سیاسی ، حقوق اقتصادی ، اجتماعی  و فرهنگی ، مهاجرت و حقوق همبسته گی ، تلاش در راه راهیافت برابری برای غیرشهروندان  و... از شمار مسایل مهم  وسرنوشت سازی اند که بایست با آن با دید کارشناسانه و مسولانه پرداخته؛ و این « افراد بی دولت » ،« بیگانه » ، « مهاجر »، و یا هم « غیر شهروند » که درجمع گروه های محروم اجتماعی دراروپا قرار دارند ؛ را درشناسایی زنده گی در محیط تازه فرهنگی ـ اجتماعی  و حل انبوهی از وظایف بغرنج کمک کرد.

با آنکه به باور دیوید ویسبوردت (   David Weissbordt)* بربنیاد  اندیشه ملیت بیگانه ، ماهیت اجازه اقامت آن ها ، و مدت زمانی که مهاجرین دراین کشورها  بودوباش دارند ؛ حقوق شهروندان را به گونه ای متفاوتی تعین می نمایند ، ولی در نتیجه دگرگونی های گسترده ایی که درجریان سالهای پسین دررقم پناه جویان از یکسو ؛ و دگرگونی های بی مانندی که  در قوانین اتحادیه اروپا و کشورهای جداگانه عضو آن پدید آمده است ، تلاش های هدفمند و ایثارگرانه  سازمان ها  و شخصیت های سیاسی ترقی خواه افغان در اروپا  در راه حل مشکلات  عدیده  این هم میهنان  بی نهایت مهم و سرنوشت سازمی باشد.

در حالیکه  از دیرباز اشکارترین روش به خاطرمحروم ساختن برخی از مهاجران و گروه های قومی  از مزایای شهروندی و کاربرد تعصب  وضعیت حقوقی پناه جویان می باشد ، در بخش حقوق سیاسی مهاجران که مورد توجه این نوشتار است  بادریغ دو برخورد رسمی  وجود دارد :

یک : انکار رسمی از حقوق سیاسی ،

دو دیگر : برخورداری رسمی و حقوقی از برخی از حقوق سیاسی و ناتوانی کاربست این حقوق در عمل .

 با آن که اقتدار دولت ها به موجب برخی حقوق اعطا شده به اتباع خارجی در حقوق بین المللی محدود شده است ، اما نبود انگیزه برای اجرای این حقوق تا اندازه ای به بی میلی بسیاری از سازمانها و رهبران سیاسی اروپا  و بی توجه ایی سازمانهای سیاسی و فعالین سیاسی جامعه مهاجر نیز ارتباط دارد.

بادرد و دریغ که دادخواهان و دموکرات افغان که چند صباح پیش تر به اروپا کوچیده و دارای سازمان ها و ساختارهای سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی خود می باشند  با واقعیت های موجود   برخورد سطحی نموده ؛ بیشتر بر گذشته  و دستاورد های مبارزاتی پیشین به گونه  نوستالژیک  تکیه ؛ و یا چنان مصروف پیگیری  رخدادهای روان درافغانستان  می باشند ،که در نتیجه آن نتوانسته اند خود را همگام  و همنوا با خواست های محیط  سیاسی ـ فرهنگی  تازه بسازند. آنها با بی تفاوتی از کناررخدادهای پرتنش  سیاسی ـ اجتماعی جوامع مهاجرپذیر گذشته و با بی میلی به آنها می نگرند. این بی میلی ها باعث شده است که گروه های از مهاجران سیاسی افغان که دارای سازمان ها و شبکه های گسترده در کشورهای جداگانه اروپایی می باشند نتوانسته اند برنامه های مشخص ، واقعبینانه  و مسوولانه ای در برخورد با محیط تازه وخواست های آن از یکسو ؛ و جامعه رشد یابند مهاجر افغان درکشورهای عضو اتحادیه اروپا از سوی دیگررا تدوین نمایند.

درهمین سالها درمیان سازمان های سیاسی افغان دراروپا ،بیشتراین  دو طرزدید جان گرفته است که در خور توجه می باشند :

گروهی دراین سازمان ها ( با دریغ گروه اکثریت !) از اعضا و هوادارن  سازمان خود انتظار دارند تا فقط و فقط به تشکل شان در داخل کشور چشمداشته ؛ وظیفه و رسالت خود را فقط و فقط در تقویت بنیه مالی و انکشاف سازمان شان در داخل کشور  می بینند .

گروه دومی با برخورد مسوولانه ؛ و وسعت دید به این باوراند که چون اعضا و هوادران شان در محیط تازه فرهنگی و مناسبات اجتماعی ـ اقتصادی دیگری زیست ، کار و مبارزه  می نمایند ؛ باید سازمان شان در پیریزی برنامه های کاری و تعین اماج های مبارزه سیاسی شان این واقعیت را در نظر داشته ؛ و مشارکت سیاسی  ـ اجتماعی در کشورمیزبان را در دستور کار و اولویت های سازمانگران و اعضای سازمان شان  قرار داده ، و در ضمن مساله کمک  و یاری به جنبش داد خواهی کشور را نیز از نظر نیندازند.

طرح و جانبداری از خواست های حقوقی ، سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی مهاجران روبه افزایش در اتحادیه  اروپا از شمار آن وظایفی اند که آینده جنبش ترقی خواهی وعدالت پسندی در اروپا و افغانستان با آن در ارتباط و پیوند  تنگاتنگ میباشد. مساله کار سیاسی ـ فرهنگی  منظم و هدفمند دربین جامعه مهاجر افغان ؛ و تشویق آنها به مبارزه  متشکل سیاسی و صنفی  به نفع پیشرفت ، عدالت و همنوعی  در اروپا می باشد. البته با رشد و افزایش صفوف این تشکلات  و بلند بردن سطح اگاهی سیاسی هموندان آن می توان به سازمان و جنبش های سیاسی در داخل کشور نیز کمک  و یاری رسانید.

نگارنده که هوادار دیدگاه دوم میباشد ، به این باور است که با وجود محدودیت هایی که  در مقررات مربوط به مشارکت سیاسی بیگانه گان و مهاجران درکشورهای میزبان وجود دارد ؛ درونمایه میثاق حقوق مدنی و سیاسی (مواد ۱۲ آزادی کوچیدن ، ماده ۲۵ مشارکت سیاسی ) به هیچ گونه به مفهوم سلب حقوق سیاسی ـ مدنی بیگانه گان نیست؛ و سازمان های سیاسی داد خواه افغان امکانات گسترده در زمینه تلاشهای هدفمند و هدف گذار سیاسی  دارند. ما شاهد آنیم که امروز در کشورهای اتحادیه اروپا ( با تفاوت های محلی ) مقرراتی وجود دارد که زمینه مشارکت سیاسی و اجتماعی مهاجران را فراهم آورده است. چنانکه در سال های پسین شماری از کشورهای اروپا با پیوستن  به « کنوانسیون مشارکت خارجی ها در زنده گی عمومی در سطح محلی » * حق شرکت  و رای دهی به مهاجران را مانند  اتباع خود داده اند.

 از آنجایی که بخشی از سیاسیون افغان بنا بر دلیل های معین ، در کشورهایی که بود وباش دارند فقط نقش تماشاگر بی عمل را بازی می نمایند ؛ بیش تر آنها در« اجتماعات موازی » و یا دیاسپورای خود زنده گی ؛ و کمتربا  حیات  سیاسی ـ فرهنگی اروپا خوگرفته و برای همین هم نتوانسته اند دیدگاه ها ، طرح ها و برنامه های مشخصی در باره وضع مهاجران افغان ، شیوه زنده گی ،حقوق اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی ،  راهیافت های برای مشارکت سیاسی ، مهاجرت و حقوق همبسته گی و  سایر مسایل را پیشکش بدارند.

نظرگذرا به خبرهایی ازنشست سازمان های سیاسی افغان در اروپا ، برنامه کاری و اهداف آنها نشان می دهد که مسایل اروپا  دراین برنامه ها جا  و نقشی ندارند. به گونه مثال در بیش تر این گزارشات می خوانیم که  : « درجلسه رفیقی درباره انکشافات افغانستان ؛ و یا اوضاع منطقه  و جهان صحبت نمود ».  درحالیکه درهمین کشوری که این دوستان بودو باش دارند ، مالیه می دهند ، درمناسبات مشخص کاری قراردارند و همه روزه از اثرات سیاسی ـ اقتصادی و اجتماعی آن  متاثر می شوند،  ده ها رخداد بزرگ در زنده گی و سرنوشت خود آنها  ، فرزندان و هموطنان شان موجود است که مهم تر و اثرگذارتر از رخداد های  مربوط به پاکستان و ایران  و یا ... می باشند.

ازاین شمار درسال روان ترسایی درکشورهای اروپایی انتخابات سرنوشت ساز زیر راه اندازی می شود:

ـ انتخابات پارلمانی درهالند ، ۱۵ مارچ

ـ انتخابات ریاست جمهوری در فرانسه ، ۲۳ اپریل

ـ انتخابات پارلمان  بریتانیای کبیر ، ۸ جون

ـ انتخابات اسامبله ملی فرانسه  ، ۱۱ جون

ـ انتخابات بوندس تاگ در المان  ، ۱۷ سپتامبر

ـ انتخابات پارلمانی در اتریش ، ۱۵ اکتوبر

ـ انتخابات پارلمانی در ناروی ، ۱۱ نوامبر

و ده های انتخابات  فدرال ، ایالتی  و محلی دیگر .

بادرد و دریغ  درهیچ سازمانی پیرامون اهمیت این انتخابات؛  و اثرات آن در زنده گی جامعه مهاجر از جمله  نیروهای ترقی خواه و دادپسند افغان؛  وهموطنان تازه وارد چیزی گفته و نوشته نمی شود. چندی قبل انتخابات پارلمانی در هالند و تازه در فرانسه انتخابات ریاست جمهوری صورت گرفت ، ولی کمترین سازمان سیاسی مهاجر افغان در اروپا در این باره نوشتند ؛ ویا به هموطنان ما در باره احزاب سیاسی این کشورها ، دیدگاه ها ، برنامه های آنها و نفع و زیان سیاست های شان بر مردم  ؛ از جمله پناه جویان افغان در این کشورها چیزی نگقتند . یعنی برای این سازمان ها اینکه کدام نیروی سیاسی در بریتانیا ، هالند و یا فرانسه سکان قدرت را به دست می گیرید  شاید بی ارزش باشد. امروز انتخابات پارلمانی درفرانسه ، انتخابات پارلمانی در انگلستان ، انتخابات پارلمانی درالمان ، انتخابات پارلمانی در اتریش  ..... در پیش روست ؛ ولی سازمان های سیاسی افغانی درحالیکه  درشماری از این کشور ها نماینده  و سازمان های کشوری دارند ؛ در چهره آرایی برنامه ها و اماج های سیاسی ـ اجتماعی احزاب و شرایط اقتصادی ـ اجتماعی  این کشورها  با بی تفاوتی و کم مهری برخورد می نمایند. این سکوت و بی تفاوتی و بی برنامه گی نشاندهنده  بی ابتکاری بی مسوولیتی بوده؛ زمینه ساز آن می شود تا صد ها افغان مهاجر که تازه از حق رای دهی برخوردار گردیده اند  یا از این حق استفاده ننمایند ؛ و یا از سر نا آگاهی آنرا به صندوق های ارتجاعی و خارجی ستیزها بریزند.

ورود دموکراتیک مهاجران این وظیفه  را در برابر نیروهای ترقی خواه قرار می دهد که با شجاعت احزاب  دموکرات ، ترقی خواه  و دادجو را شناسایی  و آنها را با برنامه هایشان به جامعه مهاجر افغان معرفی  و از سرمسوولیت در برابر انسان زحمت کش ؛ و عدالت اجتماعی و اقتصادی به جامعه مهاجر گزینش این احزاب را توصیه نمایند. جا دارد تا داد خواهان افغان کمرهمت بسته  و با بهره از ابزار دست داشته احزاب و سازمانهای مترقی  و مردم دوست این  کشورها را به رای دهنده افغان معرفی ؛ و در کمپاین های انتخاباتی  آنها فعال و گسترده سهم بگیرند.

گرایش و انکشافات جدید در میان جامعه مهاجر افغان در اروپا نشان می دهد که نسل کهنه  سیاسیون افغان در اروپا روبه کاهش  بوده، از اثرگزاری آنها کاسته می شود. نسل تازه وارد  یا نسل اکثریت درشرایطی تربیت و رشد نموده اند  که آماده گی ، سطح  اگاهی سیاسی؛ و رو کرد به مبارزه سازمان یافته  در بین آنها ضعیف بوده و بی میلی شدید به مسایل سیاسی ـ اجتماعی وجود دارد. درچنین وضعی رسالت تاریخی سازمانگران سیاسی ترقی خواه افغان است تا با تکیه بر ابزار اثرگزار شان چون رسانه ها ، ساختارهای سیاسی ، اتحادیه ها و انجمن های اجتماعی ، فرهنگی و مهاجرتی  به فعالیت موثر و برنامه ریزی شده در بین مهاجران پرداخته ؛ و گروه های  تازه وارد را به سیاست و مبارزه سیاسی تشویق و رهنمایی کنند.  

بربنیاد اسناد و اظهارات مسوولین المان ، امروز دراین کشور بیش از نیم میلیون افغان مهاجر بود و باش دارند؛ یعنی این که  نفوس افغان های باشنده در المان بیشتر از ولایت های :

ـ بادغیس ، ۴۹۶ هزار،

ـ بامیان ، ۴۴۷ هزار،

ـ لغمان ، ۴۴۰ هزار

ـ فراه  ، قریب۵۰۰ هزار می باشد.

درهمین المان برخی از سازمان های سیاسی افغان  دارای اندوخته کار سیاسی ـ سازمانی بیش از ۴۵ ساله می باشد. این اندوخته ها در برگیرنده تشکل درسازمان سیاسی افغانی ، رابطه و پیوند با سازمان های داد خواه و ترقی پسند المان ؛ و شیوه های سهمگیری در فعالیت های روزمره سیاسی ـ صنفی  در این کشور می باشد. با تکیه بر این اندوخته های پربار می توان با تدوین برنامه های عملی از جمله برنامه های تبلیغاتی و آموزشی این اندوخته ها به نسل تازه وارد انتقال ، و آگاه ترین آنها را به  مبارزه سیاسی سازمان یافته و متشکل کشانید.

امکانات گسترده کارسیاسی ـ سازمانی دراروپا موجود است. لازم است تا با شجاعت ، آینده نگری و ازخودگذری از آن به نفع  اندیشه ها و آرمان های انسانی استفاده ؛ وزودتر به میدان عمل گام بگذاریم.

* Final report on the rights of non – citizens : Examples of practices in regard to  non – citizens, para.3

 ** Convention on the Participation of Foreigners in Public Life at the Level , Strassbourg , 5 Feb .1992

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۱۷ـ ۰۵۰۶

دیدگاه دیگران :

بـازی بـزرگ جـدیـد

پیرمحمد ملازهی کارشناس افغانستان  در باره رخداد خونین روز چهارشنبه  در روز نامه شرق چاپ تهران  نوشت : پروژه داعش در خاورمیانه در حال شکست قطعی است و پروژه خراسانی داعش در افغانستان در حال کلیدخوردن است. اما منابع جهانی  قدرت که در افغانستان  دارند وارد بازی بزرگ جدیدی می ‌شوند، بی‌ کار نیستند و دست روی دست نگذاشته ‌اند.  

منطقه حساس دیپلوماتیک کابل ساعت ٨:٣٠ صبح  روز چهارشنبه با انفجار یک تانکر آب در عملیاتی انتحاری به لرزه درآمد. انفجار در مقابل سفارت المان و در نزدیکی اداره امنیت ملی افغانستان صورت گرفت و شدت آن به حدی بود که در غربی ‌ترین نقطه شهر کابل صدای آن شنیده شد. جدا از اینکه چه گروهی مسوول آن است، واقعیت‌های نگران‌ کننده‌ تری هم وجود دارند. منطقه وزیر اکبرخان که کاخ ریاست‌ جمهوری و سفارتخانه‌ های خارجی در آن قرار دارند، به لحاظ امنیتی از حساس‌ ترین مناطق پایتخت افغانستان به شمار می ‌رود که محافظت از آنها با دقت و تامل بیشتری صورت می‌ گیرد. اکنون پرسش اصلی این است که چگونه مخالفان می ‌توانند با این همه مواد منفجره وارد آن شوند و فاجعه به بار آورند؟
واقعیت آن است که پاسخ روشنی وجود ندارد. با این حال مخالفان مسلح  دولت وحدت ملی افغانستان به دلایل متفاوتی از این امکان برخوردار شده ‌اند که  وارد منطقه دیپلوماتیک کابل شوند و از همه موانع امنیتی عبور کنند. عملیاتی در این سطح نمی ‌تواند از عهده گروه‌های کوچک و بدون پشتوانه خارجی برآید.  جنگ در افغانستان در واقع یک جنگ استخباراتی و نیابتی است و عناصر و عوامل داخلی در حد یک ابزار استراتیژیک در خدمت گرفته می‌ شوند. شک نباید  داشت که بدون حفره‌های امنیتی  و نوعی همکاری نیروهایی از داخل، انجام این ‌گونه عملیات در امنیتی ‌ترین منطقه شهر کابل امکان‌پذیر نیست. از این رو باید به اهداف پشت پرده قدرت‌ های رقیب در افغانستان توجه کرد تا دلایل واقعی عملیات انتحاری در کابل  را به درستی درک کرد. هدف تا حدی روشن است؛ دولت وحدت ملی در ضعیف ‌ترین موقعیت خود قرار گرفته، اختلاف ‌نظرها بین رییس‌ جمهوری و رییس اجراییه  بر سر اجرایی‌کردن توافق و تقسیم قدرت در هفته‌ های اخیر به نحو محسوسی تشدید شده است؛ بازگشت گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی افغانستان و استقبالی که دولت آقای اشرف غنی  از او به عمل آورد؛ خروج جنرال عبدالرشید دوستم  معاون رییس‌ جمهور از کابل و رفتن به ترکیه به بهانه مداوا و صحبت‌هایی که این سفر بدون بازگشت خواهد بود؛ کنارگذاشتن  عبدالله عبدالله  از جمع رهبری حزب جمعیت اسلامی و در نهایت وجود بن‌ بست در اصلاح قانون اساسی و تغییر ساختار متمرکز قدرت به نظامی پارلمانی را هرگاه در کنار قدرت ‌طلبی بیشتر طالبان و گروه‌های مسلح دیگر نظیر داعش و شبکه حقانی قرار دهیم که تعداد آنها به ٢٠ گروه مسلح می ‌رسد، آن‌ گاه روشن ‌تر خواهد شد که افغانستان چطور قربانی رقابت ‌‌های قدرت‌های بین‌ المللی از یک طرف؛ و رقابت‌های سیاسی قومی داخلی‌، از طرف دیگر شده است.
در همین حال باید دو موضوع مهم  و مرتبط با همدیگر را در نظر گرفت؛ پروژه داعش در خاورمیانه در حال شکست قطعی است و پروژه خراسانی داعش در افغانستان در حال کلید خوردن است. اما منابع جهانی قدرت که در افغانستان دارند وارد بازی بزرگ جدیدی می‌ شوند، بی ‌کار نیستند و دست روی دست نگذاشته‌ اند.
روسیه در حال نزدیک ‌شدن به طالبان است و بر این باور است که امریکا و غرب و ارتجاع خاورمیانه در آینده افغانستان  را به سکوی پرش داعش به آسیای مرکزی حوزه قفقاز و ایالت سین‌ کیانگ چین تبدیل خواهند کرد. داعش از این ظرفیت برخوردار است که چنین پروژه‌ای را عملیاتی کند. کشورهای رقیب منطقه نیز اما بخشی از این پروژه را در راستای منافع  راهبردی خود احساس می‌کنند و تا آنجا که ممکن باشد وارد بازی بزرگ منابع  جهانی قدرت خواهند شد. در چنین فضای واقعی تفاوتی نمی‌ کند که عملیات انتحاری را چه گروهی انجام دهد. داعش باشد یا طالبان، شبکه حقانی باشد یا هر گروه  دیگری، افغانستان ضعیف درگیر مشکلات داخلی همواره مستعد  جذب گروه‌های رادیکالی خواهد بود که در نگاهی آخرالزمانی  واقعا باور دارند که خراسان بزرگ درست همان مکانی است که لشکر اسلام با پرچم‌های سیاه برخواهد خاست و زمان آن نزدیک است. این نبرد اکنون با بهره‌ گیری از مدرن ‌ترین ابزار ارتباطی در حال یارگیری است؛ اینکه تفکر جهادی در نگاه خود آنها  در عمل به سود کدام رقیب بازی بزرگ جدید در افغانستان باشد، برای آنها موضوعیت ندارد و مساله آنها نیست. این تفکر و نیروهای وفادار به آن در پشت پرده‌ از حمایت‌های مالی و منابع  قدرت جهانی و منطقه ‌ای برخوردارند. بازی بزرگ جدید تازه در حال آغازشدن است و اگر برای افغانستان راه‌ حلی سیاسی یافت نشود، باید در انتظار انفجارهای شدید تری بود.

 بامداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۱۷ـ ۰۳۰۶

د امریکا د متحده ایالاتو او جرمنی ترمینځ سیاسی کړکیچ ؛ او د کابل غمیزه

نصیراحمد څپاند

د  ۲۰۱۴کال د جولای د میاشتې په یولسمه نیټه دالمان حکومت په جرمنی کی میشت د سې اي ای مهم جاسوس ته له جرمنی څخه د وتلو غوښتنه وکړه . په غبرګون کې د جولای په دولسمه نیټه  دامریکا حکومت په دې اړوند خپل ژورخپګان وښودلو . همدارنګه د جولای په دیارلسمه نیته  دالمان مشهورې ورځپاڼې بیلد  خبر ورکړو چی دالمان په وزارتونو کی دلسو نه زیات جاسوسان ځاې پرځاې شوي دي . ميرکل په ايټاليا کې د جي ـ ۷ سرمشریزي او د ناټو په غونډه کې له ولسمشر ترمپ سره تر ليدنې وروسته له امريکا سره د اړيکو په هلکه مايوسي څرګنده کړه . په دغو غونډو کېې ترمپ له اروپايي شريکانو سره پر ګنو موضوعاتو د نظر اختلاف وښود چی د دواړو هیوادونو تر مینځ اړیکې کړکیچن شول او بې باوري یي رامینځ ته کړه.
په امریکا کې د ولشمشری ټاکنې او د جمهور ریس په توګه د ښاغلې ترمپ د انتخابیدلو څخه وروسته د ښاغلی د هغه افراطی سیاست او کړنی لکه د امریکې څخه د مسلمانانو شړل ، د مکسیکو سره د دیوار جوړول ، د اوو مسلمانو هیوادونو په وګړو امریکې ته دراتللو بندیزونو نه یوازی دامریکی د ولسونو اوخلکو دناراضی کېدو سبب شو ل بلکه د ناتو دمتحدینو دخپګان سبب هم وګرځیدل . دامریکې سره د بریتانیا ، فرانسې او د جرمنې هیوادونو په اړیکو کې سوړوالی او ناباوري را مینځ ته شوه او سیمه یي د بې ثباتئۍ سره مخ کړه د ترمپ دانتخابیدلو نه وروسته د هغه سیاست ته په کتو د جرمنې لومړی وزیري انګلا میرکل ویلې ؤ چی جرمنی نور د اروپا ، بریتانیا او امریکا پوري تړلی نه شي پاتې کیدلی . له دوي سره د اړیکو دوام مهم دی ، خو اروپایی ټولنه باید په وددرول خپلو پښو ودرول شي . نوموړې دغه څرګندونې وروسته ترهغه کړي ، کله چی دامریکا ولسمشر ډونلډ ترمپ د پاریس ۲۰۱۵  کال د هوکړی پر پنسټ د اقلیمی بدلون په تړاو د اوو هیوادونو سرمشریزه کی شوي هوکړي ته ځان ژمن ونه باله .همدارنګه دمونشن ښار یو انتخاباتې غونډې ته ، دی ته ورته خبره کړي اوویلي دي چی هغه وختونه چې مونږپه پشپړه توګه په نورو اتکا کوله اوس تر یوه حده پاې ته رسیدلي دي . نو په همدې سبب دا ویللی شم چی مونږاروپایان باید خپل برخه لیک په خپل لاس کی واخلو. د ترمپ له خوا په بروکسل کې په جرمنې باندې دناټو ددفاعی لګښتونو د پلان دناکامۍ او ددې هیواد له خوا بهرته په زیات شمیر د موټرو د صادرولو انتقاد هم دوې ترمینځ داړیکو دکړکیچن کیدلو سبب شول.

ترمپ ته د ميرکل د مخالف کانديد  شولتز ځواب
د المان د سوسيال دموکرات ګوند (اس پي دي) مشر او په راتلونکو ټاکنو کې صدراعظمۍ ته کانديد مارتين  شولتز هم د ميرکل د څرګندونو په تقليد پر اروپا د زياتي همکارۍ غږ وکړ.  شولتز وويل: «اروپا یې ځواب دی.» یعني پر ټولو محاذونو د اروپا جوخته او ژوره همکاري ترمپ ته يو ښه ځواب دی.  شولتز چې د ۲۰۱۲ تر ۲۰۱۷ م کال پورې یې د اروپا په پارلمان کې کار کړی ، وويل چې اروپا بايد له ترمپ سره د چلند له پاره پریکړه نه ده کړي.
ښاغلی مارتین شولتزهم  آ ار ډی ARD  تلویزیون ته په مرکه کې وویل چې اروپایي هیوادونه باید تربل هروخت دټرمپ دچلند په نسبت له یو بل سره تودې اړیکي ولری . همدارنګه ده دا هم وویل چې ترمپ دده په خبره دیو مستبد رهبر په توګه چلند کوي او غواړي چې نورتوهین کړي . همداراز ترمپ اروپا ته خپل سفر بریالي بللی او ویلې يي ؤ چې کارونه ستونزمن خو نتیجې یي زیاتې وي .
همدارنګه  د جرمنې په ریګنبرګ پوهنتون کی دټرانس اتلنټیک اړیکو کارپو ستیفن بیرلینګ واشنګټن پوست ته ویلې چې داروپا او امریکا ترمینځ په ګډواومشترکو ارزښتونو باور ، دده په خبره د ټرمپ ارادې زیانمن کړي . اروپایانوانتظاردرلودلو چې ترمپ به نرم دریځ غوره کړي او د جې ـ ۷ هیوادونو درناوی به وساتې ، خو ترمپ برعکس عمل وکړو. هغه وایي چې ترمپ داسی چلند کوي چې ګواکې اوس هم په انتخاباتې کمپاین کې دی. همداراز د کډوالو په نړیوال کنفرانس کې د جرمني د بهرنیو چارو وزیر ګابریل د امریکا د ولسمشر ټرمپ سیاست د غربې نړۍ د ګټو پر وړاندې ترتوندو نیوکې لاندې راوست. ګابریل زیاته کړه چې امریکا د عربستان سره د ستر نظامې قرارد په لاسلیکولو وښوده چی ټرمپ په نړۍ کې جګړه غواړي او د اروپا د امنیت له پاره د امریکا اوسنی سیاست غیر متوازن دی . د ه زیاته کړه چې امریکا نور خپل ارزښت دلاسه ورکړی او د امریکا ځای به نور خلک ونیسی چې مراد یي چینایان وه. نن کابل کې د جرمنې سفارت مخې ته ستره چاوده وشوه چې د سفارت ودانۍ یې تر ډیره خرابه کړي او ورته یي ښودله چې مونږ دا کار هم کولای شو. مانا دا چی لوی قدرتونه خپل حریف ته په جنګي ژبه یا د نیابتي جګړې پر مټ جواب ورکوي . اوس دا برید جرمنې ته اخطارهم دی چی له خپلی شړی سره پښې وغځوي .
د کابل له بریده یو ساعت وروسته د جرمنی لومړی وزیری مېرمن میرکل وویل : «  تروریزم پر موږ ټولو حملې کوي؛ که هغه مانچسیتر وي یا برلین، پاریس وي که استانبول، سن پیترزبورګ وي او یا نن کابل.» مېرکل وویل : «نن موږ په ټوله نړۍ کې په دې بوږنده او خواشینوونکو شېبو کې یوموټی یوو.» د جرمني صدراعظمې د کابل د چاودنې د قربانیانو له کورنیو سره غمرازي او خواخوږي څرګنده کړه، او ژمنه یې وکړه : «موږ به د تروریزم پر ضد جګړې ته دوام ورکړو او جګړه به وګټو.»
په نتیجه کی ویلی شو چی د المان او واشنګیتن ترمینځ  د اوږد مهاله او لنډ مهاله اقتصادی ګټو په ګرداب کی زمونږ هېواد پریوتی دی او زمونږ هیواد تل د زبرځواکونو دسیالیو ، هغه که سیاسی یا افتصادی وی قربانی شوی دی . اوسنې برید هم زمونږ هیوادوالوته د سر او مال په زیان تمام شوی او امریکا په یوغشی څو ښکارونه وکړل ، دوی زمونږ په پلازمینه کی مهمه دیپلماتیکه ساحه د دی پلان له پاره غوره کړه یانې دوي المان ،امارت ، ترکییې او ایران ته ګوت څنډنه وکړه.

ماحذونه
دالمان مشهور ورځپاڼه بیلد
دترمپ دتویتر پانه
دمرکل ډمونشن دښار دغونډی وینا
آ ار ډی تلویزیون سره دښاغلی مارتن مرکه
همدارنګه دجرمنی په ریګنبرګ پوهنتون کی دټرانس اتلنټیک اړیکو کارپو ستیفن بیرلینګ سره دواشنګټن پوست مرکه
بی بی سی پښتو
په ایټالیا داوو جی د سرمشریزه غونډه ته د میرکل وینا

بامداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۱۷ـ ۰۴۰۶

غنی ، غنی تر شد و فقیر فقیرتر!

خود را غنی کردی ، وطن را فقیر

ننگ به  حال   بد ت ای  مـرد پیر

عبدالوکیل کوچی

قبل از همه به بازمانده گان حادثه خونین روزچهارشنبه شهر کابل تسلیت گفته برای مجروحین آن سلامتی آرزو نموده وبه ملت هردم شهید ما ، بمنظور مقابله با هرگونه دسایس داخلی وخارجی و حملات خونین دشمنان افغانستان ، بیداری بیشتر ، همبستگی متحدانه ودادخواهانه آرزو میکنم . روح شهدای وطن شاد باد .

آمپریالیزم جهانخوار بخاطر تسلط بر سرزمینها وغارت ثروتهای طبیعی جهان بسیاری از کشورها را مورد لشکرکشی وتاخت وتاز قرار داده وبا توسل به دسایس وصدور تروریزم وبحران آفرینی رژیمهای دموکراتیک ومردمی را سرکوب وبوسیله عمال ننگین خود بر  سرنوشت مردمان حکومت کرده اهداف استراتیژی وبرنامه غاصبانه خود را برسرزمینهای های دیگر تحمیل میکند .

یکی از کشورها افغانستان با داشتن منابع سرشار زمینی ، آب فراوان و موقعیت جیوپلتیک ، همواره مورد تاخت و تاز های بیگانگان قرار گرفته واما  بطور قاطعانه از خود دفاع نموده است .زیراکه موقعیت جغرافیایی وموجودیت کوه های سر بفلک این کشور برای مردمش خصلت آزاده گی بخشیده است . به همین دلیل است که جهانگشایان بزرگ جهان در جنگهای رویارویی با مردم این سرزمین همواره زمینگیر شده وبخاطر تسلط وغارت منابع این کشور، دست بدسایس ننگین ضد بشری زده با ایجاد تفرقه و تضاد های قومی ، تعصبات ،مذهبی ، سمتی وزبانی ، اعزام گروهک های تروریستی مسلح اعم از اجیران داخلی وخارجی با استفاده از نام دین ومذهب ، جنگ تحمیلی ونیابتی را با تمام ابعادش از خاک پاکستان  در سرزمین ما تحمیل نموده که در اثر آن زیر ساختار های اقتصادی را نابود کرده و با بحران آفرینی مستمر و بکار گیری دولتهای تحت الحمایه ومزدور واجیران تروریست خارجی آتش جنگ را مشتعل ومردم را در حال فلاکت وبدبختی  نگهداشته  و در راستای اهداف استراتیژی غارتگرانه شان در تبانی همدیگر بنیاد هستی ملت را از بیخ وبن کشیده کشور را در لبه پرتگاه نیستی می کشانند.

سرآغاز غارت ثروتهای طبیعی ،غیر طبیعی و دارایی کشور آماج حملات مجاهدین ویاران بین المللی شان قرارداشت که با رویکار شدن دولت جهادی در افغانستان نخست از همه ارگ ریاست جمهوری دوایر ودفاتر دولتی ، تمام موسسات ، بانکها ، فابریکات ، شرکتهای تجارتی وتعاونی ، مغازه ها ودکاکین ،بعضاً خانه های مردم ، ذخایر دولتی ،سلاح وسلاحکوتها،طیارات وتانکها ، ماشینها ،وسایط نقلیه وتمام دارایی عامه در مرکز ولایات بغارت رفته قوای عسکری مضمحل و قوای مسلح ضعیف جاگزینش گردید   .بآنهم در حال حاضرقوای مسلح وسربازان گمنام ونامدار کشور برغم کاستی های دولت ، از خاک وطن قهرمانانه دفاع میکنند .

در راستای جنگ تحمیلی و مداخلات خارجی اوضاع حاکی از آن است که میزان ظلمها وخیانت ها با خصلتهای ناسیونالیستی ، قبیله سالاری ،قوم پرستی ،زورگویی ،قانونشکنی ،رشوتخواری ،اختلاص ، غصب دارایی های عامه وثروتهای طبیعی ،تجاوز و زورگویی ، قاچاق مواد مخدره وغارت معادن کشوربحد بیسابقه ی رسیده است که دولت را بخود مشغول میدارد . دولتهایی که با نمایش مضحک  انتخاباتی همچون مهره هایی در دست خارجی یکی پی دیگری رویکار میشوند و یکی ازنمونه های مضحک آن دولت کرزی ومضحکتر ازآن،  دولت اخیر که با همه تقلباتش تحت فشار جان کری دو مهره دست ساخته شان را بنام غنی وعبدالله در پهلوی هم قرار داده و معامله دوشخص را وحدت ملی خواندند. دولتی که  از تامین وحدت ملی وامنیت کشور حتا در پایتخت مملکت عاجز بوده که نمونه های آن حوادث مرگبار انفجاری وبخصوص حادثه خونین چهارشنبه ۳۱ ماه می در قلب شهرکابل که بیش از چهارصد کشته وزخمی بجا گذاشت داغ ننگ است برجبین بالا نشینان بیمسولیت ع وغ که کشته شدن مردم را فقط با کلمه محکوم کردن بسنده کرده وظایف دولت نابکار را درقبال امنیت ، به یک جمله بیجان خلاصه میکنند  . در حالیکه  اوضاع مطابق نقشه وبرنامه خارجیها ودشمنان افغانستان از دوام جنگ و بحران وگسترش نا امنی ،حملات انتحاری وانفجاری ،قتل وکشتار،تجاوزگری ، هرج ومرج ، بیکاری ، ناتوانی و بیباوری عمومی حکایت داشته وکشور به جولانگاه تروریستان ، آدمکشان حرفوی ، افراطیون مذهبی ،قاچاقبران ،دزدان وغارتگران مبدل گردیده است که بالاثرآن ، دارایی عامه وثروتهای ملی کشور را به همدستی عناصر خارجی غارت کردند که باملاحظه رسانه های خبری ثروتهای هنگفت کشور ذیلاً مورد دستبرد قرار گرفته است .

ـ غارت میلیاردها دالر از کمکهای خارجی در کشور توسط مافیای پول ومواد مخدره از درون دولت در خدمت شبکه های خارجی قرار گرفته با همدستی دزدان بین المللی  بنام قرارداد های کلان ساختمانی واحداث شهرا ها وپروژه های عام المنفعه ، هزینه آن را  تاراج کرده و بروز های مبادای خود در بانکهای خارجی انتقال داده اند که بجزاندکی بیشتر از نمونه های بازسازی شده از آن باقی نمانده است .

 یک منبع خبری از قول آقای سیحون استاد دانشگاه کابل حاکی از آن است که «خارجی ها ودستگاه اجرایی افغانستان در جهت حیف ومیل وغارت کمکهای خارجی دست داشته اند و در افغانستان در حدود پنجاه خانواده قرار داد های مربوط به پروزژه های کلان را در اختیار دارند .که ازیکطرف کار هفتاد فیصد پروژه ها در مناطق خارج تحت کنترول دولت بوده واز طرفی صاحب این پروژه ها وزارت مالیه هست که خود درین پروسه نقش دارد » باید گفت که برغم ساخت وساز تقلبی ، بسیاری ازاین پروژه ها بصورت خیالی مانند سرک خیالی ، اتوبان خیالی ، مکاتب خیالی ،مدارس خیالی ،بند وانهار خیالی ، آبرسانی خیالی ، موسسات خیالی ودر یک کلمه انکشاف خیالی را در دهات افغانستان لیست داده اند که بسیاری از آن اصلاً وجود فزیکی نداشته ومیلیارد ها دالر بنام خدمات عامه حیف ومیل شده است .     

 ـ گمرکات کشور! گمرکات کشور از همان آغاز رویکار شدن دولتهای اسلامی در افغانستان به مال شخصی زورمندان محلی تبدیل گردیده بود که در زمان کرزی وغنی نیز اوضاع چنین ادامه دارد .بقول منابع خبری ریس دیده بان شفافیت افغانستان وجود فساد گسترده در گمرکات افغانستان «سالانه دو میلیارد دالر درآمد گمرکی درین کشور حیف ومیل میشود که حتا نشریه نیویارک تایمز با تحمین محافظه کارانه سالانه ۵۰۰ میلیون دالر در گمرکات افغانستان بتاراج میرود وزرای مالیه ومنابع دیگر ردیف اول تاراج میلیونها دالر از عواید گمرک میباشند »از اخبار فوق معلوم است که گزینش افراد مفسد در گمرکات کشور توسط دولت مرکزی خود بمثابه چراغ سبز بروی کاروان غارتگری در کشور است .

ـ  غارت معادن کشور! غارت معادن افغانستان در بسا مناطق کشور از همان آغاز جنگ درافغانستان توسط مخالفین دولت جریان داشته و سنگهای قیمتی به پاکستان حامی اصلی مجاهدین انتقال می یافت تا رفته رفته طالبان دلال بزرگ تجارت مواد مخدره وقاچاق سنگ در افغانستان شدند . قاچاقبران معادن کشور با ادامه جنگ در افغانستان باداران خارجی خود را بر معادن کشور طبق نقشه وپلان قبلی مسلط ساختند  . بقول سایت شهید توانا «غارت ذخایر معدن افغانستان سناریوی مشترک امریکا واسراییل است» بگزارش افغان نیوز «در طی دوازده سال اخیر تمامی ثروت معادن کلان افغانستان بدست امریکایی ها غارت شده است »بگزارش این منبع «زمین شناسان امریکایی نزدیک بیک ترلیون دالر از منابع معدنی افغانستان استخراج کرده این ذخایر استخراج شده بعنوان حق الزحمه امریکایی ها از حضور در افغانستان از کشور خارج وذره ی ازین گوهر پرارزش برای باز سازی وزیر ساختهای افغانستان مصرف نشده است ».

همچنان معلوم است که استخراج غیر قانونی معدنیات توسط زورمندان نیزباعث طولانی شدن جنگ وتقویت گروه های تروریستی وتبهکار میگردد .« تبهکاری در بخش معادن بحدی بالاست که قلب انسان وطندوست جریحه دار میشود واین قلم از نوشتن آن عاجز است .» بنابر آن بی نیاز از اثبات است که زور مندان ومتجاوزین داخلی وخارجی ختم جنگ در افغانستان را به نفع خود ندیده با زرایع نیرنگها ودسایس بیشرمانه گسترش جنگ را در پشت پرده های سیاه طراحی نموده وباشعار مصالحه ومبارزه درواقع جنگ راتشدید بخشیده تا دولت ومردم افغانستان مصروف جنگ وخونریزی باشند ، به این ترتیب رهزنان و دزدان دریایی ومافیایی ، معادن کشور بی سرپوش را بغارت می برند . با این حال وهوای پرشتاب جنگ  در سطح کشور وبیشتر از همه درساحه معادن ، چگونه میتوان به صلح امید وار بود .

ـ غارت زمین ! یکی دیگر از پدیده های زشت غارتگری زمین است که آنهم با آغاز دولتهای اسلامی در افغانستان همخوانی دارد. رهبران تنظیمها ،قوماندانان جهادی وزور سالاران هرکدام در مناطق شان به اطراف زمینهای شخصی ودولتی درواقع دارایی عامه خط کشیدند وبزور برچه جهادی آنرا تصاحب کردند که پسانها با گسترش جنگ درافغانستان بیک امر عمومی مبدل گردید . بنا به نشریه حزب همبستگی افغانستان زیر عنوان گوشه هایی از مافیای زمین : چپاول زمین توسط باندهای مافیایی بیکی از مشکلات جدی در جامعه مبدل گشته است . تفنگداران وجنگسالاران با حیله ونیرنگهای مختلف زمینهای مردم ودولت را بقبضه خود درآورده اند .بگفته همین منبع اکثر قوماندانها وبه اصطلاح رهبران جهادی در راس مافیای زمین قرار دارند . بقول یک منبع دولتی در سراسر کشور بیش از چهار میلیون جریب زمین غصب شده است .آنانی که در مقامات عالی دولتی قرار داشته بدرجه اول صاحب امتیاز غارت زمین بوده است بدوام غارت زمین در شهر کابل از هزاران موارد بطور نمونه با مروری بنوشته   ماندگار منتشره سایت همایون زیر عنوان « غنی درخت را از بیخ در آورد » میخوانیم «شخص آقای غنی بعنوان ریس حکومت وحدت ملی در قرارداد فروش زمینهای شرق میدان هوایی بین المللی کابل به شرکت تجارتی الکوزی حضور داشت .حالا وقتی فروش این ۱۴۴ جریب زمین قرار هرمتر مربع ۲،۵ دالر را بدهی های انتخاباتی او جمع بزنیم به این نتیجه میرسیم که آقای غنی فقط سیبی از درخت رعیت یا شهروندان نچیده بلکه آن درخت را تماماً از بیخ کشیده است ». این را همه میدانند که چنین رویکرد های نامیمون ولو به هر عنوانی که باشد خلاف روحیه قانون اساسی و ارزشهای دولت داری ،خلاف منافع ملی ،عدالت اجتماعی وشخصیت یک ریس جمهور میباشد . زیرا با استفاده سوء از دارایی عامه خود را رساندن به مقام ریاست جمهوری ، اعتماد مردم را چگونه میتواند بدست آورد . نباید با تکیه بر قدرت بیگانه خود را آقا وبادار مردم وحاکم بر مقدرات ملت ساخت وبا سرنوشت مردم بازی کرد زیرا روزی میرسد که از همان هم کناری قدرتهای خارجی نهاد داوری سربرون خواهد کرد که آنگاه پاسخ جناب ایشان بسوالات سوی مدیریت ، بی تفاوتی در مسایل امنیتی ، گزینش دزدان وقطاع الطریقان ورهزنان وزورسالاران ومافیای مواد مخدره در دستگاه دولتی ، تشدید قبیله سالاری بیتفاوتی در غارت دارایی عامه ،بیعدالتی ،قانون شکنی وامثالهم چه خواهد بود .بنابر آن بی باوری زورمندان به چنین روزی ، از نیات پنهانی شان بدوام جنگ درافغانستان پرده بر میدارد .

البته شمه ی بود از جریان غارتگری ها در افغانستان فقیر نگهداشته شده که دشمنان داخلی وخارجی همچون مار ومور وملخ وزاغ وزغن بر تنه بیمار کشور چسپیده ازخاک گرفته تا سنگ وچوب ، معادن ، بانکها ،تجارتخانه ها ، کمکهای خارجی ودارایی مردم فقیر افغانستان را از چهل سال به اینطرف مورد تاراج قرار میدهند . آنان با تکیه بر قوای بیگانه وباداران خارجی خود زندگی ننگین خود را بزعم خود ابدی ساخته به روزداد وعدالت بی باور اند . زیرا هر روزیکه میگذرد کارد را بر گلوی مردم فقیر افغانستان فروبرده وعرصه زندگی را بر ملت هردم شهید کشور ما تنگ وتنگتر میسازند .که البته از طرف ملت بی پاسخ نخواهند ماند .

باید گفت علی الرغم تمام مشکلات وچالشها ،مردم افغانستان از بستر داغ حوادث تاریخ همواره سربلند برخاسته به هجومات خارجی وحملات داخلی وابسته به آن پاسخ قوی داده واکنون نیز با اتحاد مردمی ،وبه پیشآهنگی ترقی خواهان ،وطنپرستان ،عناصر ملی ،شخصیت های مردمی ونهاد های جامعه مدنی وفرزندان صدیق وراستین کشور از میان امواج پرتلاطم بحرانها وتوفانهای جنگ تحمیلی سربلندانه بساحل خواهند رسید.  ومردم را از شر مستبدین داخلی ومتجاوزین خارجی آزاد خواهند کرد .

زنده باد مردم شریف افغانستان!

 بامداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۱۷ـ ۰۲۰۶