جهان ما از چند روزی بدینسو شاهد حوادث خونباری در خطه ای شآمت زده فلسطین است . روز هفتم ماه اکتوبر ۲۰۲۳ م ناقوس جنگ بار دیگر به صدا آمد و جنگجویان  حماس  از نوار غزه بر مناطق همجوار تاختند ، تعدادی از نظامیان و غیرنظامیان اسراییلی را به قتل رسانیدند و برخی را به گروگان گرفتند .

دولت اسراییل در واکنش و یا به بهانه این هجوم ، اردوی منظم و نیرو ذخیره نظامی سیصد و شصت هزار نفری خود را برای سرکوب خونین فلسطینی های غزه سوق نمود و اینک شبانه روز با بمباردمان پیهم هوایی و عملیات شدید قوای تانک و پیاده نوارغزه را به خاک و خون میکشاند . هجوم کنونی که « شمشیر آهنین » نامیده میشود در واقعیت ادامه عملیات چهارگانه قبلی اسراییل در درازنای پانزده سال اخیرعلیه خلق فلسطین است که هریک باعث کشتار افراد بیگناه به ویژه زنان ، کودکان و پیرمردان گردیده و می گردد . درونمایه این عملیات چنانچه رسانه ها نشان میدهند به جز از کشتار مردم فلسطین و جنایت جنگی چیزی دیگری نیست .

مساله فلسطین که با تاسیس دولت اسراییل در سرزمین فلسطین در سال ۱۹۴۸ م با حمایت گسترده جهان غرب آغاز گردید تا هنوز حل نگردیده و مناقشه بیش ازهفتاد سال میان فلسطین اشغال شده و اسراییل به فرجامی نرسیده است . سازمان ملل متحد و شورای امنیت آن در قطعنامه های متعدد ، ‌بخصوص در قطعنامه های شماره ۱۸۱ ،‌۲۴۲ و ۳۳۸ خود از همان روز های نخست به طور صریح بر حق تعین سرنوشت مردم آزادیخواه فلسطین ، حق داشتن یک دولت مستقل در مرزهای جغرافیایی پیش از سال ۱۹۶۷ م فلسطین با پایتختی در بیت المقدس شرقی تاکید نموده و راه حل ایجاد دو دولت را برای همزیستی صلح آمیز مردمان فلسطین و اسراییل به تصویب رسانیده است .

با دریغ که تعهد بی چون و چرای ایالات متحده امریکا به صیانت از « برتری کیفی نظامی » اسراییل ، سیاسیون و نظامیان اسراییل را از پذیرش برنامه های صلح جامعه جهانی بازداشته است و پیروزی های این کشور درجنگ های متعدد با همسایگان عربی و در سرکوبی نهضت رهایبخش فلسطین چنین اعتقادی را ببار آورده است که دولت نوتاسیس اسراییل برای حل مساله فلسطین و تامین امنیت خودی ، نیازی به حل سیاسی از راه صلح ، سازش و آشتی با دیگران و رعایت اصول و ارزش های حقوق بین المللی ندارد و باید اهداف استراتیژیک خود را از راه نظامی و با تضمین برتری نظامی درازمدت و تحمیل خواسته های برتری جویانه خود بر دیگران بر آورده سازد .

روند به اصطلاح صلح اوسلو که پس از تک قطبی شدن نظم جهانی شکل گرفت و به توافقاتی میان دولت اسراییل و سازمان آزادیبخش فلسطین  انجامید نیز متاثر از همین دگرگونی ها در سطح جهان بود . فلسطینی ها روند اوسلو را « نکبت دوم  » می خوانند ، زیرا پیآمد این توافقات نه تنها ایجاد دولت مستقل فلسطین در مناطق اشغالی سال ۱۹۶۷ م و پایتخت آن در بیت المقدس شرقی نبود بلکه توافقات اوسلو برای اسراییل فرصتی بود تا با استفاده ازآن خود را از تجرید سیاسی و تحریمات اقتصادی کشورهای عربی و امتناع شرکت های بزرگ صنعتی و تجارتی از سرمایه گذاری در این کشور نجات دهد و با تصفیه اتنیکی و غصب بیشتر اراضی فلسطینی کنترول سیاسی و نظامی خود را بر نهادهای فلسطینی تحکیم بخشد. روند اوسلو شرایط زنده گی فلسطینی های تحت ستم را بدتر ساخت. بر تعداد زندانیان فلسطینی در زندان های مخوف اسراییلی افزوده شد ،‌ وحدت نیروهای سیاسی فلسطینی به هم خورد و نوار غزه به بزرگترین زندان بی سقف جهان مبدل گردید ،‌ ساختمان شهرک های مهاجر نشین یهودی در خاک های فلسطین ادامه و توسعه یافت ، تحقیر و توهین زحمتکشان فلسطینی در گذر گاه های اسراییلی ( چک پاینت ها ) روال عادی بخود گرفت و نخستین قبله مسلمانان جهان ، مسجد الاقصی با بی حرمتی و تحریکات بیشرمانه مواجه گردید . پیگردهای امنیتی و فشارهای شدید سیاسی و اقتصادی عرصه زنده گی را برای فلسطینی ها چنان تنگ ساخته است که انها امیدی برای زنده گی بهتر را در آینده نمی بینند . روند اوسلو برگشت میلیون ها آواره فلسطینی را که از خانه و کاشانه خود به جبر اخراج گردیده اند نادیده گرفته و برای حل آن گزینه ای را ارایه نکرده است. این همه واقعیت های تلخ پیش ازهمه مبین شکست طرح دو دولت مطابق به نسخه اوسلو است که بدون شک درخور بازنگری است تا در همسانی با قطعنامه های سازمان ملل متحد راه حل واقعی را ارایه کند .

دولت اسراییل پس از حملات چند روز پیش چریکی حماس در نظر دارد تا فلسطینی های نوار غزه را به طور دسته جمعی مجازات کند . نظامیان اسراییل آب ،‌ نان ، ادویه و وسایل طبی ،‌ مواد سوخت و سایر ضروریات حیاتی را برخ میلیون ها فلسطینی غزه بسته اند و سعی دارند با بیرون راندن جبری آنها از زادگاه شان بار دیگر به تصفیه اتنیکی بپردازند وبا نادیده گرفتن رنج های تحمل ناپذیر فلسطینی ها نقشه های صهیونیستی را عملی کنند .

ایالت متحده امریکا و اتحادیه اروپا درحمایت از حکومت فساد پیشه و استعمارگر اسراییل که سیاست اپارتاید را به پراتیک روزانه خود مبدل ساخته است  لحظه ای درنگ نمیکنند و موجودیت دولت اسراییل را از منافع مقدم خویش میدانند. ایالات متحده امریکا در این روزها سعی می ورزد تا به تاسی از اهداف استراتیژیک خود قیمومیت نوارغزه را بدست چند کشورعربی بسپارد تا با پول و مصرف آنها زمینه را برای حکمرانی اداره خود گردان فلسطین و آنهم درهمسانی با تصورات اسراییل فراهم سازد . این تصمیگیری برای فلسطینی ها خود بار دیگر در مغایرت با حق تعین سرنوشت قرار دارد و اراده سیاسی مردم فلسطین را که از بلوغ سیاسی و توانایی تصمیمگیری بر خوردار است نادیده میگیرد .

حزب آبادی افغانستان که هر گونه دهشت افگنی و جنایت جنگی را تقبیح می کند باور دارد که خشونت کور، راه حلی را ببار نمی آورد . آنچه که برای حل مساله فلسطین و تحقق واقعی راه حل دو دولت مطابق به قطعنامه های اولیه سازمان ملل متحد لازم است تغیر سیاست میباشد . جهان غرب باید درسیاست های خود تجدید نظر کند و از پیشتیبانی یکجانبه اسراییل و اغماض جنایت های جنگی و مظالم دیگر این کشور بر مردم بیگناه فلسطین دست بر دارد . اسراییل باید به اسکان یهودی های مهاجر در خاک های فلسطین ، به خصوص در کرانه غربی اردن خاتمه دهد و حق تعین سرنوشت و حاکمیت واقعی سیاسی مردم فلسطین را برسمیت بشناسد . باید درنظرداشت که صلح پایدارهیچگاهی بدون عدالت بدست آمده نمیتواند .

حزب آبادی افغانستان خشونت علیه مردم مسلمان فلسطین را درهر شکلی که باشد تقبیح می کند و خواهان لغو فوری بلوکاد غزه که در مغایرت با حقوق خلق ها قرار دارد می باشد. اسراییل باید هر چه زود تر از سیاست اپارتاید علیه فلسطینی ها دست بر دارد .

حزب آبادی افغانستان از سازمان ملل متحد ، نهاد های مدنی  ، دول و همه بشریت صلحدوست تقاضا می نماید تا با آوردن فشار برحکومت اسراییل ، آتش بس فوری و قطع هر گونه عملیات جنگی را در غزه و سایر مناطق فلسطین مطالبه نمایند و نگذارند که حکومت اسراییل بنام نابودی سازی حماس  به قتل عام مردم بیگناه فلسطین در نوار غزه بپردازد . رسانیدن کمک های بشری به آسیب دید گان غزه باید از هر طریق ممکن صورت گیرد تا از فاجعه بزرگ بشری دیگر جلوگیری شود .

حزب آبادی افغانستان خواهان رهایی هر چه زود تر گروگانان غیرنظامی بوده، ارزو دارد که آنها بدون هیچ آسیبی رهایی یابند و به خانواده های خود برگردند .

حزب آبادی افغانستان به اراده مستقل مردمان فلسطین و اسراییل احترام میگذارد و آرزومند است که پیروان باورهای دینی و فرهنگ های متفاوت بر مبنای حقوق مساوی در ساختار های سیاسی مورد نظر شان در فضای صلح و دموکراسی بسر برند و سرزمین فلسطین ، این مهد پیدایش ادیان بزرگ ابراهیمی از خطر هر گونه جنگ و آشوب در امان باشد .

حزب آبادی افغانستان

 مورخ ۲۳۰ میزان ۱۴۰۲ خورشیدی

برابر ۲۲ اکتوبر ۲۰۲۳ میلادی

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۳ـ ‍۲۶۱۰ 

 Copyright ©bamdaad 2023