همه تهدید به جنگ داخلی میکنند

 

محمد ولـی

 

دولت جدید افغانستان طی حدود چهارماه تشکیل آن در تنگنای فشار دو گانه جهانی قرار گرفته است ، غرب و امریکا بصورت دوامدار بر فشارهای سیاسی ، تبلیغاتی و اقتصادی پرداخته حمایه گران شرقی دولت چون روسیه ، چین ، پاکستان و قسماْ ایران با بازی کج دار ومریز با اینکه موقف صریح مخالف رژیم ندارند تهدید به جنگ داخلی میکنند . منجمله شاه محمود قریشی وزیر خارجه پاکستان در پیش در آمد کنفرانس کشورهای اسلامی در اسلام  آباد در مورد افغانستان سخن از جنگ داخلی زد . این بیانیه در حقیقت تهدید به افغانستان نه ، بلکه هوشدار به جهان است که اگر رژیم را حمایت نکنند ، کمک های مالی وبشری ننمایند ، آنرا برسمیت نشناسند کشور دربحران های اقتصادی ، اجتماعی ، بحرانات بانکی فرو رفته باعث اوج گیری نارضایتی مردم ودر نهایت توسل به قوه قهریه و جنگ داخلی میگردد ، او از بحران مهاجرت های ناشی ازین جنگ اخطار داده جهان را تهدید به توسعه بی سابقه مهاجرت نمود .

سوال اینجاست که پاکستان میتواند دایه شیرین تر از مادر برای افغانها باشد ؟

اگر سردمداران پاکستان شب و روز و چپ و راست دم  ازغمخواری با افغانها بزنند هیچ افغان اگاه از تاریخ تاسیس تا اکنون پاکستان نمیتواند به این غمخواری باور کند ، زیرا آنها ویرانی ملک شانرا با بربادی قوای مسلح بحیث حامی سرزمین و ناموس شان از یاد نمی برند و خوب میدانند که در استراتیژی پاکستان چیزی جز بربادی افغانستان وجود ندارد .

پیشگویی جنگ داخلی افغانستان توسط قریشی بزعم خودش تهدید جهان به بحرانات ناشی از آن بوده میخواهد پس از چهار ماه لابیگری بی نتیجه به سیاست تخویف و تهدید بپردازد ، این بلند پروازی پاکستان قطعآ با حالت موجود و وضعیت افغانها تطابق نمی کند ، گرچه دست استخبارات خارجی در طول چهار دهه اخیر به شدت در امور افغانستان دراز شده است و میتواند با اغواگری و ایجاد تشنجات و ماجراجویی توسط اجنتان شان عمل کرده این بار بحران اجتماعی و مالی و اقتصادی را مایه تبلیغاتی قرار دهد اما حوادث چهل ساله شیمه هر نوع عکس العمل قهری و مسلحانه را از مردم ‌گرفته است ، مردم جنگ و اثرات انرا با گوشت وپوست و استخوان خود وزن وفرزند خود درک کرده است که دیگر حاضر به باز کشایی صفحه جدید جنگی در کشور نمی باشد ولو که خارجی ها به این آتش پطرول بریزند ، آنها نتیجه ای بدست نمی آورند چنانچه در طول بیست نیاوردند .

فقر ، گرسنگی ، بی خانگی ، مهاجرت ها، بی دوایی ، بیکاری وده ها مصیبت دیگر در حق مردم بیداد میکند ، پاکستان و کشورهای شریر و بد نیت نسبت به افغانستان نباید از این عوامل برای پیشبرد اهداف خود شان استفاده جویی کنند .

اهل خبره ، تحلیلگران و اگاهان امور بین المللی در تحلیل هایشان در تلویزیونها ، رادیوها و نوشتار ها همه بر تغیر موقف حاکمیت جدید تاکید میورزند و پیوسته میگویند باید حالت مشروعیت متکی بر قانونیت و رضایت مردم به میان آید ، معیارهای انکارناپذیر جهانی در امور دولتداری رعایت گردد تا شرایط برای برسمیت شناسی آماده شده جامعه افغانی از بحران خطرناک آغاز شده نجات یابد در غیر آن وضعیت موجود بهترین زمینه ها را برای پیشبرد کار استخبارات بیرونی اماده کرده خطرات جدی و حوادث غیر قابل پیشبینی را میتواند بر مردم تحمیل کند و سالهای سال مردم در زیر چنگال های خونین بازیگران جهانی و منطقه وی رنج بکشند و روی خوبی را نبینند .

چهار ماه توقف در امور اداری ، تعلیمی و تربیتی ، تولید و کار برای یک کشور پسا جنگ مدت کمی نیست در حالیکه پیشرفت وجود ندارد عقب روی به شدت محسوس است . بالاخره این ملت بیچاره وجنگ زده اعم از زن ومرد وطفل وجوان حق خوردن ، زنده گی کردن ، درس خواندن ، صحتمند بودن را دارد یانه ؟ چرا با پافشاری روی اصول یک روند فکری این حق طبیعی از مردم گرفته شود ؟ حال مردم و وضع کشور مقتضی آنست تا در سیاست های پیش گرفته شده بخصوص سیاست های ضیق دوره جنگی خاتمه داده شده دولت داری بر حد اقل معیارهای معاصر جهان با اشتراک وسیع و فعال همه طیف های اجتماعی ، قومی و مذهبی کشور نه در وجود یک تنظیم بلکه در وجود خط مشی های متنوع و کثرت گرا عیار گردد . این به معنا عقبگرد به حکومت های فساد زده و عاملان مزدور آنها نمی باشد.

 

بامـداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۲۱ـ ۰۹۱۲

 مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2021

پاریس و رویای احیای نفوذ ازدست ‌رفته

 

بحران سیاسی در عراق پس از انتخابات پارلمانی اخیر، افزایش درگیری‌ها در یمن در هفته‌ های اخیر، درگیری گروه‌ های سیاسی در لبنان و آغاز دور جدید مذاكرات بر سر پرونده هسته‌ ای ایران، وضعیت خاورمیانه را پیچیده‌ تر از قبل كرده و باعث شده رییس ‌جمهوری فرانسه برای مذاكره و بحث درباره این پرونده‌ها راهی خاورمیانه شود. بر اساس اعلام كاخ الیزه، سفر امانویل مكرون به خاورمیانه از فردا آغاز می ‌شود و او در این تور خاورمیانه ‌ای به عربستان، امارات و قطر سفر خواهد كرد.
دیپلومات‌های عربستانی گفته ‌اند تمركز مذاكرات مكرون با ملك سلمان، پادشاه و محمد بن‌ سلمان، ولیعهد عربستان، کاهش تنش و درگیری در منطقه است و در این دیدارها به پرونده هسته ‌ای ایران و وضعیت عراق، لبنان و یمن پرداخته خواهد شد. کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس از شرکای راهبردی فرانسه در منطقه هستند و با پاریس روابط سیاسی و اقتصادی بالایی دارند.
نایف الحجرف، دبیر کل شورای همکاری خلیج فارس نیز اخیرا توسعه روابط این کشورها و فرانسه برای تامین منافع مشترک و تقویت امنیت و ثبات منطقه را با اهمیت دانست. در سال‌های اخیر و پس از كاهش توجه ایالات متحده به خاورمیانه، فرانسه یكی از كشورهایی بود كه تلاش كرده با افزایش حضور خود در این منطقه، نقش پررنگ ‌تری در تحولات خاورمیانه ایفا كند.
دو سفر مكرون به لبنان پس از انفجار در بندر بیروت در سال 2020 ترسایی و سفر اخیر او به عراق نیز در راستای برنامه بلند‌ مدت پاریس برای حضوری پررنگ ‌تر در خاورمیانه تعریف می ‌شود. در روزهای اخیر و یک روز پس از اعلام رسمی سفر مكرون به خاورمیانه، دیپلومات‌های فرانسوی در گفت ‌وگو با نشریات منطقه، رابطه پاریس و ریاض را كلیدی و مهم توصیف كردند. به گفته این دیپلمات‌ها، « فرانسه در سال ‌های گذشته توجه بیشتری به خاورمیانه نشان داده و لازمه این توجه و نقش‌آفرینی، گسترش ارتباط با عربستان سعودی در جایگاه قدرتمندترین و پرنفوذ ترین كشور عرب منطقه است. عربستان سعودی نقشی کلیدی در منطقه خاورمیانه ایفا می‌ کند و ما نمی ‌توانیم سیاست بلند پروازانه فرانسه در قبال خاورمیانه را بدون گفت ‌وگو با پادشاهی عربستان تصور کنیم ».
مکرون علاوه بر مذاكره درباره ایران، عراق، یمن و لبنان، قصد دارد درباره تحولات مصر و لیبیا نیز با مقام‌ های عربستان مذاكره كند. در كنار بحث درباره این پرونده‌ها، این انتظار می ‌رود که سفر مکرون به عربستان باعث تقویت بیشتر مشارکت پاریس و ریاض در توسعه منطقه العولا شود. در‌حال‌ حاضر حفاری ‌های باستان‌ شناسی به‌عنوان بخشی از مرحله اول همکاری فرهنگی پاریس و ریاض در منطقه العولا بین دو کشور آغاز شده است. شهر العولا که میزبان سران شورای همکاری در سال گذشته بود، از شهرهای تاریخی عربستان به شمار می ‌رود که در غرب این شبه ‌جزیره قرار دارد و از لحاظ اداری وابسته به شهر مدینه بوده و در 300‌ کیلومتری شمال این شهر واقع شده است.
در سال‌های اخیر و پس از انتشار سند « چشم‌انداز 2030» عربستان از سوی محمد بن ‌سلمان، شهر تاریخی العولا به یکی از جاذبه‌ های جدید گردشگری این كشور تبدیل شده است. ریاض می ‌خواهد فرانسه را مجاب كند تا نقش بیشتری در توسعه این شهر بر عهده بگیرد.

هروه گراند ژان، سخنگوی وزارت دفاع فرانسه نیز اعلام كرده رهبران فرانسه و عربستان سعودی در این دیدارها برای تقویت مناسبات نظامی نیز مذاكره خواهند كرد؛ زیرا دو كشور در مبارزه با تروریسم مبارزه مشابهی دارند.

ابوظبی چشم‌انتظار مکرون
امارات هم مانند عربستان چشم ‌انتظار انجام این سفر است تا بتواند قراردادهای همكاری مهمی با پاریس امضا كند. یک مقام ارشد اماراتی در آستانه این سفر گفته است امارات متحده عربی و فرانسه قراردادهای بزرگی را امضا خواهند کرد، زیرا این دو متحد نزدیک به دنبال تعمیق روابط اقتصادی و سیاسی دو‌‌جانبه هستند. انور قرقاش، وزیر مشاور امارات در امور خارجی، در پاسخ به این پرسش که آیا ابوظبی جنگنده های فرانسوی رافایل را خریداری خواهد کرد یا خیر، به خبرنگاران گفت: « نمی ‌خواهم هدیه کریسمس رییس‌ جمهوری مكرون را خراب کنم ». قرقاش تاكید كرد رابطه پاریس و ابوظبی عالی و سازنده است و در جریان سفر مكرون به این كشور، قراردادهای مختلفی امضا خواهد شد. « تقویت همكاری‌های نظامی تنها بخشی از برنامه‌ های این سفر به شمار می ‌آید. پس از سفر رییس‌ جمهوری فرانسه، این روابط در حوزه‌ های مختلف گسترده ‌تر خواهد شد و شامل فناوری، بهداشت و درمان نیز می ‌شود. فرانسه یک متحد قابل اعتماد است و ما آن كشور را به‌ عنوان یک بازیگر مهم در منطقه می ‌بینیم. پاریس در سال ‌های اخیر نقش فعال ‌تری در منطقه داشته است. با تمام فراز و نشیب‌ها، ما در طول چهار دهه، رابطه بدون تنشی با فرانسه داشته‌ ایم و سفر پیش ‌روی مكرون نیز این امر را دوباره تثبیت خواهد کرد».


قرارداد رافایل روی میز
سفر مكرون در حالی انجام می ‌شود كه کشورهای عربی خلیج فارس نسبت به تمرکز ایالات متحده بر منطقه ابراز تردید کرده ‌اند و حتا تعدادی از این كشور‌ها به دنبال جایگزین ‌هایی در كنار امریكا برای تامین تسلیحات نظامی خود هستند. مكرون روابط خوبی با شیخ محمد بن ‌زاید آل ‌نهیان، ولیعهد ابوظبی، دارد و به‌ طور مشترک جریان سرمایه‌ گذاری گسترده‌ای بین هر دو کشور ایجاد کرده‌اند. پاریس همچنین یک پایگاه نظامی دایمی در پایتخت امارات دارد و ابوظبی امیدوار است تعهدات نظامی فرانسه نسبت به امارات باعث شود تا مذاکرات بر سر خرید جنگنده‌ های رافایل كه بیش از یک دهه است ادامه دارد، به سرانجام برسد. امارات در حال حاضر یكی از مشتریان ثابت جنگنده‌ های میراژ فرانسه است.
به نوشته رویترز، نشریه مجله «چلنجز» اخیرا گزارش داده که اکنون مذاکرات امارات و فرانسه برای خرید 30 تا 60 جنگنده رافایل در مرحله پیشرفته است و می‌ تواند در جریان دیدار مکرون، توافق نهایی در این مورد حاصل شود. قطر نیز مانند امارات یكی از مشتریان جنگنده ‌های فرانسوی رافایل محسوب می‌ شود. یک مقام كاخ الیزه در واكنش به گزارش‌ ها درباره احتمال نهایی‌ شدن قرارداد خرید رافایل از سوی امارات، حاضر به تایید یا تكذیب آن نشد و صرفا به این نكته اشاره كرد كه در این سفر قراردادهایی میان طرفین امضا خواهد شد. مذاكرات امارات متحده عربی برای خرید جت‌های جنگنده اف-35 امریکایی در بحبوحه نگرانی‌ های واشنگتن درباره توسعه روابط امارات متحده عربی با چین، از‌جمله پذیرش فناوری نسل پنجم تیلفون همراه از سوی كمپانی چینی هواوی در این کشور، کند شده است. واشنگتن این شركت چینی را یكی از بازوهای اطلاعاتی و جاسوسی حكومت پكن می ‌داند و مخالف توسعه فناوری‌های این شركت در كشورهای  متحد خود است.
تغییر تمركز واشنگتن از خاورمیانه به سمت شرق آسیا و رقابت با چین، باعث شده چین در كنار روسیه، در سال ‌های اخیر حضوری فعالانه‌ تر در خاورمیانه داشته‌ باشند. در این میان، روسیه به بُعد نظامی این نفوذ توجه كرده و چین قصد دارد با سیاست « دام  وام »، كشورهای منطقه را تحت نفوذ خود در‌آورد. در این میان فرانسه از معدود كشورهای غربی است كه در سال‌های اخیر توجه بیشتری به خاورمیانه نشان داده و می ‌خواهد نفوذ قرن بیستم خود بر این منطقه پرتنش را دوباره احیا كند./ شرق

 

بامـداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۲۱ـ ۰۲۱۲

 مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2021

 

درآستانه کنفرانس ویانا در مورد بلاروس:

مهاجرین بهانه ای تازه برای بلاروس ستیزی

 

در اروپا،هرچند با اکراه، اعتراف کردند که رساندن مهاجران به مرز بلاروس با پولند نه توسط لوکاشنکو و پوتین، بلکه توسط قاچاقچیان اروپایی و همچنین توسط یک شرکت هواپیمایی ترکیه سازماندهی شده است. شبکه تلویزیونی «ولت»* با استناد به یک سند محرمانه از کمیسیون اروپا گزارش داد که بیشتر قاچاقچیان باز داشت شده اهل المان هستند.

در سند مربوط به کمیسیون اروپا سخن می رود که « بیشتر موارد گزارش شده در مورد دستگیری راننده گانی است که به مهاجران غیرقانونی (عمدتا از سوریه، اما همچنین از افغانستان، ایران، عراق، کویت و یمن) کمک می کنند تا با خودروهای کرایه ای از طریق پولند به المان برسند. در اکثر موارد راننده گان اتباع کشورهای ثالث (ایرانی، عراقی، سوری و ترک) ساکن المان هستند».

دومین کشوری که پس از المان پناهجویان به آنجا فرستاده می شوند کشور فنلاند است. کلمنت بون، وزیر امور خارجه فرانسه، در برنامه تلویزیونی « BFМ» گفت که داده های مربوط به بحران مهاجرت در مرزهای اتحادیه اروپا با بلا‌روس به ما اجازه نمی دهد که از دخالت روسیه در سازماندهی رساندن پناهجویان به اروپا صحبت کنیم. وی یاد آور شد که بحران مهاجرت پیش از این در جریان مذاکرات انگلا مرکل ، صدر اعظم المان با  ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه در نشست وزرای خارجه و دفاع روسیه و فرانسه در 12 نوامبر در پاریس مورد بحث قرار گرفته بود. اما این جزو حوادث استثنایی است. روند و گرایش کلی چنین است که غرب خواستار اعمال تحریم ها علیه شرکت« Аэрофлот »  شد. سرگی لاوروف ، وزیر امور خارجه روسیه تاکید کرد که: «اگر این مساله بسیار سیاستمدارانه و بطور دیپلوماتیک باشد، پس این درست نیست « Аэрофлот ». بین پایتخت های کشورهایی که پناهجویان از آنها به اروپا سرازیر می شوند، پرواز ندارد. پس از آنکه اروپا و امریکا این کشورها را بمباران کردند، این شرکت هواپیمایی به این کشورها پرواز نمی کند. همزمان کلمنت بون وزیر امور خارجه فرانسه گفت که مشکل با شرکت هواپیمایی ترکیه « Turkish Airlines » وجود دارد که به عقیده بروکسل در انتقال مهاجران به «مینسک» فعالیت دارد.

کلمنت بون اشاره کرد که « یک سال پیش ما شاهد بحران مشابهی بودیم، زمانی که ترکیه به روشی مشابه فشار بر یونان را سازماندهی کرد، از این رو ما باید با ترکیه سخت گیر باشیم» . شرکت های هواپیمایی « Turkish Airlines» و« FlyDubai » می توانند در اروپا ممنوع و تحریم شوند.

در بروکسل اشاره کردند که دو مقام ارشد اتحادیه اروپا جوزپ بورل، نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی و مارگاریتس شیناس، معاون کمیسیون اروپا بزودی به کشورهایی مانند ارمنستان، مصر، عراق، اردن، لبنان، ترکیه و امارات سفر خواهند کرد تا از ورود مهاجران احتمالی به میسنک جلوگیری کنند. رسانه های اروپایی نیز ناهماهنگ و بطور متناقض درباره بحران مهاجرت در مرز بلاروس با پولند اظهار نظر می ‌کنند. «زود دویچه تسایتونگ» می نویسد:«  تدوین سیاست مشترک در حق پناهنده گانی که با شناخت و تصورات المانی درباره انسانیت و با تصورات پولندی در مورد هویت ملی سازگار باشد دشوار است. تا زمانی که اتحادیه اروپا نتواند یک موضع مشترک پیدا کند، در برابر شانتاژ و حملات اخلاقی آسیب پذیر خواهد ماند.»

روزنامه «بیلد» المان بحران مهاجرت سال 2015 و جمله مرکل را که گفت:« ما از عهده اش بر می آییم» یادآوری کرد. آنها از عهده اش بر نیامدند. «بیلد» می نویسد:« بندرت واقعیت به این سرعت سخنان یک سیاستمدار را رد می کند ». در حال حاضر حقایقی از دخالت مستقیم دخالت شهروندان کشورهای اتحادیه اروپا در انتقال مهاجران به مرز پولند ظاهر شده اند. همینطور آلکساندر سوسنوسکی، سیاست شناس مشهور المانی درباره وضعیت المان با طرح های مهاجرت غیرقانونی نیز صحبت کرد. به گفته او، در المان جنجالی براه افتاده است: بسیاری از نشریات مهم مطالب افشاگرانه ای را در مورد یک طرح جنایی برای انتقال مهاجران از پولند به المان منتشر کرده اند. همه اینها توسط المانی ها سازماندهی می شوند. به گفته سوسنوسکی، حتا روزنامه نگاران المانی این داستان را بزرگترین نیرنگ و کلاهبرداری مالی می دانند. پس از اشغال افغانستان توسط امریکا و کشورهای ناتو، سرنگون کردن رژیم عراق و ویران کردن لیبیا، با مداخله در سوریه و افغانستان جریان پناهجویان از این کشورها به اروپا ادامه دارد. پیشتر پناهجویان خود را از طریق یونان و ایتالیا به اتحادیه اروپا می رساندند، و از زمانی که آنجا را مسدود کردند، اکنون مسیر شمالی رایج شده است. و این مساله براحتی قابل حل نیست. / راه توده

 

* یک کانال خبری تلویزیونی آزاد المانی است که متعلق به « WeltN24 GmbH » است. مترجم

 **امروز در ویانا پایتخت کشور اتریش کنفرانسی ازسوی وزارت خارجه اتریش و اتحادیه اروپا در باره بلاروس راه اندازی میشود که در آن وابسته گان غرب از بلاروس با القاب طویل و عریض نیز شرکت مینمایند. در این کنفرانس در باره پذیرش پناهجویان سوری ، عراقی ، افغانو... که درنتیجه جنگ های تحمیلی ناتو وغرب مجبور به ترک خانه و کاشانه شان شده اند تصمیمی اتخاذ نمی شود. ـ بامداد

بامـداد ـ سیاسی ـ ۲/ ۲۱ـ ۲۲۱۱

 مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2021

توافق اسراییل و اردن: آب در مقابل برق

 

اردن و اسراییل توافقی تاریخی امضا کردند که به موجب آن، پادشاهی عربی اردن به همسایه غربی خود انرژی خورشیدی می ‌دهد و در ازای آن آب نمک ‌زدایی‌شده دریافت می‌ کند.
این توافق با میانجیگری امریکا حاصل و در جلسه ‌ای در حاشیه نمایشگاه جهانی در دوبی امضا شد که جان کری، فرستاده ویژه رییس ‌جمهوری امریکا در امور زیست ‌محیطی، در صدر آن بود. کری گفت: « خاورمیانه در خط مقدم بحران زیست ‌محیطی است. کشورهای منطقه تنها از طریق همکاری با یکدیگر است که می ‌توانند از پس ابعاد این چالش برآیند».
گفته می‌ شود نیروگاه انرژی خورشیدی اردن را قرار است امارات متحده عربی بسازد، کشوری که سال گذشته در پی « توافق ابراهیم» روابط خود را با اسراییل عادی ‌سازی کرد. هزینه ساخت این نیروگاه هنوز معلوم نیست.
به گزارش «وام»، خبرگزاری دولتی امارات، این کشور علاوه بر میزبانی مذاکرات در دوبی، خود نیز این توافق را امضا کرده و بخشی از آنست. گزارش این خبرگزاری توافق روز دوشنبه را در جهت «رسیده گی به خطر تغییرات اقلیمی و تأثیر آن بر امنیت انرژی و آب در منطقه» خواند.
کارین الحرار، وزیر انرژی اسراییل گفت توافق امان و تل ‌آویو « چشمگیرترین» توافق دو طرف از زمان معاهده صلح است که در سال ۱۹۹۴ ترسایی بین آن دو امضا شد.
خانم الحرار که والدینش از یهودیان مراکش بوده‌اند و پیش از تولد او به اسراییل مهاجرت کرده‌اند، از اعضای حزب لیبرال «یش آتید» به رهبری یاییر لاپید، وزیر خارجه اسراییل است. او گفت: «مزیت این توافق نه ‌فقط در شکل برق سبز یا آب نمک ‌زدایی ‌شده، بلکه در تقویت روابط با همسایه ‌ای است که طولانی‌ ترین مرز را با اسراییل دارد».
اردن و اسراییل هر دو در منطقه صحرایی قرار دارند، اما اردن از کم‌ آب‌ ترین کشورهای جهان است و حتا پیش از امضای توافق صلح با اسراییل در سال ۱۹۹۴ ترسایی نیز همکاری‌ هایی در زمینه آب با تل‌آویو داشت. اسراییل هم مشکل آب دارد، اما با پیشرفت‌ هایی که در زمینه فناوری نمک ‌زدایی به دست آورده، امروز به صادرکننده آب شیرین بدل شده است.
خلاف اسراییل که سواحل درخور توجهی در دریای مدیترانه دارد، اردن مرز دریایی بسیار کوچکی در خلیج عقبه دارد. با افزایش دما و گسترش جمعیت، مشکل آب اردن نیز جدی‌ تر می‌شود. مهم ‌تر از مساله آب اما شاید « دیپلوماسی آب» باشد؛ یعنی استفاده از این همکاری برای بهبود روابط امان و تل‌آویو. بخش درخور توجهی از جمعیت اردن تبار فلسطینی دارند و ملک عبدالله دوم، پادشاه آن کشور، رابطه با اسراییل را به «صلح سرد» تشبیه کرده است.
حتا در دوران دشمنی نیز ( که در دو جنگ ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷ به مصاف یکدیگر رفتند) اسراییل و اردن در زمینه آب همکاری می ‌کردند و همین همکاری‌ها در شکل‌ گرفتن معاهده صلح سال ۱۹۹۴ نقش داشت. بخش مهمی از توافق ۱۹۹۴ این است که اسراییل، حق نظارت اردن بر اماکن مقدس مسلمانان در بیت‌ المقدس (اورشلیم)‌ را به رسمیت می‌ شناسد.
موضوع روابط با اسراییل در اردن همیشه جنجالی بوده است و مرتب تظاهرات‌ وسیعی در حمایت از فلسطینی‌ها در آن کشور برگزار می ‌شود. روابط تل‌آویو با امان در دوران زمامداری بنیامین نتانیاهو، نخست ‌وزیر راست‌ گرای پیشین، به سردی گراییده بود و حتا وارد بحران شده بود. بنی گانتز، وزیر دفاع کنونی و نفتالی بنت، نخست یر جدید، بهبود روابط با امان را جزء پلاتفرم‌ های اصلی سیاست خارجی خود قرار داده‌اند.

 

بامـداد ـ سیاسی ـ ۲/ ۲۱ـ ۲۵۱۱

 مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2021

در حاشیه سفر وزیرخارجه امارات به دمشق :

پایان انزوای دیپلوماتیک بشار اسد

 

بشار اسد، رییس‌ جمهور سوریه آرام ‌آرام در‌حال بازگشت به جمع سران عرب است و دقیقا همین مساله نگرانی دولت جو بایدن، ‌رییس‌ جمهوری امریکا را به ‌دنبال داشته است. ند پرایس، ‌سخنگوی وزارت خارجه این کشور، پس از انتشار خبر دیدار عبدالله بن ‌زاید آل‌ نهیان، وزیر خارجه امارات متحده عربی با بشار اسد در دمشق، خطاب به سران کشورهای عربی گفت: « واشنگتن از کشورهای منطقه می‌ خواهد به دقت درباره آنچه اسد مرتکب شده فکر کنند».
اما این نخستین تحول دیپلوماتیک برای بازگشت دولت دمشق به جمع سران کشورهای عربی محسوب نمی ‌شود. از چندی پیش الجزایر به‌ همراه چند کشور عربی در کنار ایران و روسیه تلاش کرده بودند، زمینه ازسرگیری روابط با دمشق را مهیا کنند و نقطه اوج این تلاش‌ ها، اعلام میزبانی الجزایر از نشست آتی سران اتحادیه عرب از سوی عبدالمجید تبون، رییس‌ جمهوری الجزایر بود. این نشست که قرار است ماه مارچ آینده برگزار شود، پرونده کرسی خالی سوریه در این اتحادیه را پس از ۱۰ سال برای نخستین ‌بار باز می‌ کند.
در نوامبر ۲۰۱۱ ترسایی اتحادیه عرب تصمیم گرفت سوریه را تا زمانی که این دولت به‌ طورکامل به تعهدات خود در چارچوب « ابتکار عمل عربی» عمل نمی‌ کند، اخراج کند. این پیشنهاد در آن زمان برای حل‌ وفصل بحران و آشفته گی داخلی این کشور پیشنهاد شده بود اما اکنون شرایط سوریه در سطوح امنیتی، اقتصادی و سیاسی در مقایسه با شرایط سال ۲۰۱۱ ترسایی متفاوت است و بسیاری از کشورها را بر آن داشته تا بازگشت سوریه به اتحادیه عرب را مطرح کنند. مهم ‌ترین تحولی که باعث شد موضع کشورهای عربی تغییر کند، در اوایل سال ۲۰۱۷ بود که مخالفان اسد در جنگ حلب شکست خوردند و در سال ۲۰۱۸ نیز پس از شکست در نبردهای ریف دمشق و درعا، مجبور شدند تسلیم ارتش سوریه شوند و سلاح خود را تحویل دهند.
احمد ابوالغیط، دبیر‌کل اتحادیه عرب، اواخر ماه گذشته در گفت ‌وگو با شبکه مصری « صدی البلد » گفت که بعضی از کشورهای عربی در‌حال بهبودی روابط با سوریه هستند، اما من شخصا به‌ عنوان دبیر کل اتحادیه عرب، هیچ درخواست رسمی یا غیررسمی‌ای درباره شروع مراحل بازگشت دمشق به اتحادیه دریافت نکرده‌ام.
پس از این سخنان، وزیر خارجه امارات خواستار بازگشت سوریه به اتحادیه عرب و تکیه آن بر کرسی خود در اتحادیه عرب شد. او در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با سرگیی لاوروف، همتای روس خود در ابوظبی، گفت‌ یکی از نقش‌ های مهم برای بازگشت دمشق، بازگشت به اتحادیه عرب است و این امر مستلزم تلاش طرف سوری و همچنین تلاش همکاران در اتحادیه عرب است.
به نظر می ‌رسد سفر شیخ عبدالله بن ‌زاید بخشی از راهبرد دولت امارات برای برقراری آشتی میان سوریه و اعضای اتحادیه عرب باشد. منابع مطلع به روزنامه الوطن سوریه گفته ‌اند میهمان اسد به او گفته سوریه در اجلاس آتی سران عرب حاضر خواهد بود.
 پیش ‌تر شاهزاده فیصل بن‌ فرحان، وزیر خارجه عربستان سعودی نیز بر اهمیت راه‌ حل سیاسی برای پایان‌ دادن به بحران جنگ سوریه که امنیت مردم آن کشور را تضمین کند و از آنها در‌برابر سازمان‌های تروریستی و شبه ‌نظامیان فرقه ‌ای محافظت کند، تاکید کرده بود، چرا که از دیدگاه او گروه‌های یادشده با هرگونه راه‌ حل عملی که منافع آنها را برآورده نکند، مخالفت می ‌کنند.
همچنین چندی پیش یکی از پایگاه‌های خبری لبنانی به نقل از منابع آگاه، از سفر قریب ‌الوقوع اسد به یکی از کشورهای عرب حاشیه خلیج‌ خبر داده بود و برخی از تحلیلگران سیاسی می ‌گویند که نخستین کشورعرب که اسد از آن دیدار خواهد کرد، عمان است.
حال سفر بن‌ زاید به‌ عنوان نخستین مقام عالی ‌رتبه ابوظبی پس از 10 سال، برای اسد نوید بازگشت به جمع سران است، هرچند پرایس به‌ عنوان سخنگوی دولت بایدن می ‌گوید‌ « ما از گزارش‌ها درباره این اجتماع و پیامی که دارد، نگرانیم، دولت امریکا از تلاش برای عادی ‌سازی یا صلاحیت ‌دادن مجدد به بشار اسد حمایت نمی‌ کند». خلاف موضع تند دولت بایدن، دیوید لچ، کارشناس امور سوریه و استاد دانشگاه در امریکا، تاکید می‌ کند: شرکای کاخ‌ سفید به بایدن تاکید کرده‌اند موضعی تازه در قبال سوریه اتخاذ کند و از روش‌های تخریبی و ادامه تحریم‌ های گذشته دست بردارد و ظواهر امر حاکی از آن است که بایدن نیز این وجه تازه را کم ‌و‌بیش پذیرفته است.
محمد خیر‌‌العکام، از نماینده گان پارلمان سوریه، در گفت ‌وگویی با «روسیا‌ الیوم » گفته است: امریکا می ‌خواهد بگوید مخالف این دیدارهاست‌ اما به نظرم در‌این‌ خصوص صادقانه عمل نمی‌ کند، چراکه ناچار به رساندن پیام‌هایی به سوریه است، زیرا متقاعد شده نمی ‌تواند آنچه را به‌ دنبال تغییرش در سوریه بود، تغییر دهد. او در ادامه افزود: این دیدارها و تحرکات اردن با هماهنگی ضمنی امریکا برای ارتباط با دمشق صورت می ‌گیرد، چرا‌که واشنگتن به ایجاد تغییراتی در منطقه نیاز دارد و اکنون مطمین شده که تغییرات گسترده بدون سوریه و بشار اسد ممکن نیست.
جیم جفری، فرستاده ویژه دولت امریکا به دمشق در دوران دونالد ترامپ، رییس‌ جمهوری امریکا می ‌گوید: کشورهایی که به ‌سوی دمشق بازگشته‌ اند و قصد تجدید روابط را دارند، مطمین شده‌اند که بایدن خیال برخورد با آنها را ندارد، زیرا هم شرایط کنونی منطقه چیزی متفاوت را می ‌طلبد و هم اولویت‌ های فعلی کاخ‌ سفید به درست یا غلط موارد دیگری است. این سرفصلی تازه برای دولت سوریه و قدمی بلند در راه کاهش نسبی تشنج‌ ها در خاورمیانه است. /ش

 

 

بامـداد ـ سیاسی ـ ۳/ ۲۱ـ ۱۳۱۱

 

 مضمون اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب آبادی افغانستان دراسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

Copyright ©bamdaad 2021