اطلاعیه شورای مهاجران افغان درالمان

درحالیکه مقامات کشورهای اروپایی روزتا روزبا وضع قوانین سخت و دشوارعرصه را برای پناه جویان و پناهنده گان تنگترساخته و بخصوص گرفتن جواب قبولی و اقامت قانونی دراروپا را برای پناه جوی افغانی با بهانه جویی و بهانه تراشی های مختلف ناممکن میسازند تا از راهی که آمده دوباره برگردد.

متاسفانه برخی نهادهای افغانی مقیم اروپا که خود را مدافع حقوق پناه جویان نیز تداعی میکنند، بجای دفاع متحدانه ازحق پناهنده گی، نشست ها، جلسات و به اصطلاح کنفرانس هایی را زیرنام ( نقش مهاجرین افغانی در باز سازی و تحکیم حکومت وحدت ملی درافغانستان) وغیره …اینجا و آنجا براه انداخته و با صدوراعلامیه ها و قطعنامه هایی از نام مهاجرین افغان دراروپا، ازمقامات دولت افغانستان می طلبند تا زمینه جذب و تقررشان بعنوان متخصصین در ارگان های دولتی را مساعد و درقدرت دولتی سهیم شان سازند.

قابل سوال است که این نهادهای محترم که تا دیروز فریاد تعقیب سیاسی و خطرمرگ خویش را فریاد میکشیدند چه اتفاقی افتید که بعد ازگرفتن قبولی پناهنده گی و جاه بجا شدن خود و فامیلهای شان در اروپا به یک باره گی این خطر رفع شد  و شوق بازسازی افغانستان برسرشان زد؟   

 شورای مهاجران افغان درالمان معتقداست که چنین نشست ها و به اصطلاح کنفرانس هایی که مصارفات گزاف آن ازخزانه غیب تمویل میشود، نه تنها نفی تعقیب سیاسی درکشور و منطق پناهنده گی  و دلیل اصلی ترک وطن است ، بلکه اقدام سازشکارانه و تسلیم طلبانه و در واقع مهرتائیدی است براجراات ضد پناهندگی این کشورها  تا متکی به آن به راحتی و ساده وآسان بتوانند به پناه جویان بی سرنوشت و تازه وارد هموطن ما در اروپا که تعدادشان به ده ها هزار نفرمیرسد، جواب منفی ارایه وعودت مجدد شان را زیرنام کشورامن تشدید و سرعت بیشتربخشند چنانچه اخراج اجباری و نهایت وحشیانه  و دور ازکرامت بشری عده ای ازپناه جویان هموطن ما درهمین چند روز اخیرازکشورسویدن، یکی از نمونه های آن است.

ما ضمن اینکه تدویرچنین گردهمایی ها و کنفرانس ها را ازنام مهاحرین افغان دراروپا ازجانب هر ارگانی که صورت میگیرد، شدیدا تقبیح میکنیم وهمصدا نبوده و نیستیم . ما باردیگرخاطرنشان میسازیم که مهاجران افغان، کسانی جزهمان تبعیدشده گان، پناه جویان و پناهنده گانی نیستند که :

به دلیل باورهای سیاسی یا مذهبی یا به دلیل تعلق به یک گروه خاص اجتماعی و یا تعلق ملّی و  « نژادی » از سوی حکومت یا نهادهای وابسته یا غیروابسته به حکومت، در کشور تحت تعقیب و پیگرد قرار داشته و جان شان درخطر بوده و بدین لحاظ مجبوربه ترک کشورشده اند که متاسفانه این خطرهنوز برطرف نشده و بهمان قوت خود باقیست، و لذا درشرایط  و اوضاع و احوال کنونی نه امکان برگشت دوباره بکشور مساعد است و نه نقشی به اصطلاح ( در بازسازی و تحکیم حکومت وحدت ملی درافغانستان) وغیره میتوانند داشته باشند.

البته حساب مهاجرینی که با باندهای مافیای قدرت و اشخاص سرشناس حکومتی رابطه و شناخت و سروکار دارند، از این امر مستثنی است و ما با آنان سر و کاری نداریم.

بناً ما از تمامی کشورهای عضو جامعه اروپایی می طلبیم تا با درنظرداشت حکم ماده چهاردهم اعلامیه جهانی حقوق بشر وتعهدات کنوانسیون ژنو ۱۹۵۱ در دفاع از حقوق پناه جویان  که خود درپای آن امضاء گذاشته اند، حق پناهندگی و اقامت در اروپا را برای مهاجرین و پناهجویان و پناهندگان هموطن ما که با هزاران مشقات از هفت خوان رستمی گذشته و به امیدیک زندگی امن و بدون خوف و خطر به اینجا آمده اند، محترم شمرده با بهانه جویی ها و بهانه تراشی های غیرانسانی و ضد پناهندگی زیرنام پناهنده بی اساس ، کشورامن ، اشتراک دربازسازی  وغیره، دوباره به جهنم تروریستان و آدم کشان و باندهای مافیای قدرت نفرستند.

اخراج اجباری پناهجویان افغان متوقف!

مسوولین شورای مهاجران افغان درالمان

بامداد ـ اجتماعی ـ ۱/ ۱۴ـ ۲۲۱۲

بمناسبت روز جهانی حقوق بشر

۱۰دسامبر ۲۰۱۴

در زمره اسناد معتبرجهانی،آنچه بلا تفکیک به تمام شهروندان جهان تعلق دارد،مبرمترین آن اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.  این اعلامیه زبان حقوقی مشترک بخاطر حفاظت جهانی از کرامت انسانی وحقوق طبیعی واساسی بشرمی باشد.                                                                                   

 درخاکسترجنگ جهانی دوم، درحالیکه هنوز ترس ازعواقب هولناک جنگ (این سیاه ترین برگه تاریخ ) در اذهان مستولی بود، سکاندارن جهان قادر گردیدند تا موسسه ملل متحد را ایجاد ومنشور آنرا به تصویب برسانند. درپرتو اهداف مرامی منشور این موسسه، اعلامیه جهانی حقوق بشر،به حساب خردجمعی اعضای آن و درپرتو نظرات انسان گرایان بزرگ همانند مهاتا گاندی بمثابه دستاورد مشترک بشریت در (  ۱۹۴۸ ) به تصویب موسسه ملل متحد رسید. اعلامیه جهانی حقوق بشردر (۳۰ ) ماده وبندهای جداگانه (۴۹) حق اساسی انسان را مسجل کرده است. فلسفه حقوقی مندرج درین اعلامیه متکی برحقوق طبیعی میباشد که با نظریات مدرن در مورد حقوق بشر دوستانه تکمیل گردیده است.   حقوق مندرج این اعلامیه از ممیزائی چون :  جهانشمول بودن، سلب ناشدنی وغیرقابل انتقال برای تمام شهروندان جهان بدون تبعیض وامتیاز و براساس انسانی بودن وضع شده است. جدا از آرمانگرائی در طرح این اهداف والا ، هرگاه در روابطه بین المللی معیارهای اخلاقی رعایت گردد، اعلامیه جهانی حقوق بشر میتواند بمثابه اتکائی نیرومند بشریت به گذار بمدارج عالی، احترام به مقام انسان ورعایت کرامت ابنای بشر، پنداشته میشود.

حقوق اساسی بشر مندرج درین اعلامیه ابعاد معنوی، مدنی ، سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی را احتوا  مینماید که با هم مرتبط بوده ونمیتوان آنرا بحساب سلیقه وخواست حکومات تجزیه وطراز بندی کرد. ازاعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاقها و کنوانسیونهای مکمل ومتمم زیاد ناشی و به تصویب رسیده است

 ـ میثاق بین المللی حقوق مدنی وسیاسی

ـ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی،اجتماعی وفرهنگی   ودها کنوانسیون واعلامیه جهانی دیگر شامل آن میباشد.   متاسفانه با وجود این دستاورد نظری بزرگ واسناد معتبر حقوقی جهانی، درعمل طی بیشتر از شش دهه موانع جدی در راه تحقق آن وجود داشته است وموارد نقض بسیار خشن از ناکامی شورای امنیت موسسه ملل متحد در راستای تحقق مفاد آن حکایه مینماید وچهره ای مدافعان کذابی بین المللی را افشا میسازد.  در(۶۰) سال از ۱۹۵۳ تا ۲۰۱۳ شورای امنیت بیشتراز(۷۰ ) بار علیه جنایات اسرائیل فیصله صادرکرده است، اما درعمل همه روزه کشتار اهالی ملکی دوام دارد و (۲۷۰۰۰) خانه فلسطینیها معدوم گردیده است ودرتمام این مدت اسراییل روزانه تا (۸،۵ ) میلیون دالر کمک (پاداش) دولت امریکا را دریافت کرده است .

عمده ترین مانع زمانی متبارز گردید که قدرتهای رقیب اعضای دایمی شورای امنیت از این اعلامیه بمثابه ابزار تحقق اهداف سیاست خارجی خود استفاده نموده و حتای امریکا آنرا به اصطلاح بحیث دوکتورین سیاست خارجی خویش قلمداد و به این بهانه رقبای جهانی را زیر فشار قرار داد. برخورد ایدولوژیک با این اعلامیه از عوامل دیگرمنفی در راه تحقق آن بشمار میرود و در نتیجه طی سالیان متمادی سازمانهای همانند عفو بین الملل، فدراسیون جهانی حقوق بشر وغیره ، توانسته اند کارنامه درخشان از فعالیت خود بجا بگذارند. در احوال ناهنجار جاری جهان ، تهدیدات جدی در برابر حقوق بشر از افراطیت دینی وسونامی بنیادگرایی اسلامی ناشی میگردد، فقرو نابرابری اجتماعی وحرص سیر ناپذیر کارتل های جهانی و جهان کشائی بزرگترین قدرت نظامی جهان ( امریکا ) این مصائب را دامن میزند.

عوامل متذکره و مداخلات خارجی ، وطن عزیز ما افغانستان را به سرزمین فاجعه دوامدار حقوق بشر مبدل ساخته اند و در چند دهه اخیر نقض حقوق بشر انجام میآبد. اساسی ترین حق انسانی یعنی هستی و زنده گی ( مندرج ماده سوم اعلامیه جهانی حقوق بشر) در معرض تهدید وخطرات جدی قرار دارد.

جرایم ضد بشری و جنایات جنگی و کشتار اهالی ملکی همه روزه انجام میآبد. افغانان کماکان بلندترین رقم مهاجرین جهان را تشکیل میدهد، افغانستان را بعضی از مراجع بین المللی بد ترین مکان برای زنان و کودکان قلمداد کرده اند. رقم بالایی تا بیشتر از شصت فیصد بیکاری از عدم دسترس،  بخصوص جوانان  به حق کار ، مندرج ماده (۲۳) اعلامیه جهانی حقوق بشر، حکایه مینماید.

مدعیان دروغین اسلام و دهشت افگنان بین المللی اعم از طالب و شرکای القاعده  و...آن به مثابه دشمنان سوگند خورده حقوق مردم ، همه روزه به کشتار اهالی بیگناه ملکی دوام مدهند و تراژیدی میآفرینند.

در مجموع عدم استقرار حاکمیت قانون و ضعف ارگانهای حراست حقوق و قوه قضاییه فاسد و شعاری و همچنان انجویی شدن حقوق بشر، آب به آسیاب ناقضان شریر حقوق انسان افغان میریزند.

انجمن حقوقدانان افغان در اروپا بهترین تجلیل شایسته از روز جهانی حقوق بشر را در بلند کردن صدای مشترک مدافعین راستین حقوق مردم و دفاع از حاکمیت ملی و تطبیق بلاشرط مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های ناشی از آن میداند.

حقوق بشر باید  تعمیم و ترویج همگانی یابد. جامعه مدنی ، وزارت معارف و مطبوعات و رسانه ها باید مروج و مبلغ اصل جهانی احترام و رعایت حقوق بشر باشند.

جامعه مدنی و وزارت عدلیه  باید پیوسته طرح قوانین جدید را بخاطر تحقق مفاد میثاق های جهانی را مطمح نظر داشته باشندږ

در کارزار صادقانه برای تحقق ارزش های جهانی و جاویدان اعلامیه جهانی حقوق بشر باید جسارت، انتقاد از گذشته درناک و اعتراف به حقایق ، جامعه پر التهاب افغانی را بطرف تساهل، تسامح ، مدارا و همدیگر پذیری سوق نماید.

با احترام

شورای رهبری انجمن حقوقدانان افغان در اروپا

بامداد ـ اجتماعی ـ ۴/ ۱۴ـ ۱۱۱۲

 درهفته گذشته صدها هزار شهروند امریکا درده ها شهرآنکشوربه خیابان ها ریختند و صدای اعتراض و ناسازگاری شانرا دربرابر برخورد زشت و تبعیض گرانه پولیس و ارگان های قضایی بلند کردند. اینک تصاویری از این مارش ها  که بنام « مارش های میلیونی » معروف شده است را پیشکش خواننده گان تارنمای بامداد مینمایم.

نمایی از مارش  ضد تبعیض نژادی در خیابان پنسلوانیا ـ شهر واشنگتن ـ عکس ازSaul Loeb

« نمیتوانم   نفس بکشم !» نمایی از مظاهرات در واشنگتن دی سی

«  نه حرفی زد ، نه ترسی داشت  ! »

نمایی از راهپیمایی های ضد تبغیض نژادی در نیویارک

« در خیابان  شماره ششم  جایی برای پایماندن نبود »

 بامداد ـ اجتماعی ـ ۱/ ۱۴ـ ۱۶۱۲

زنی از سلاله رزم آوران دلیر

وحیده زلمی

زنی از تبار خوبان برفت و درآغوش خاک پاک میهن آرام گرفت. زنی که ندای مادروطن و مردمش را به گوش جان شنید و با دیده ای بینا خواست و نیاز زمان را درک کرد ؛ زنی از سلاله رزم آوران دلیر که نتوانست  دربرابر رنج ها و محرومیت های بیکران مردم ، بیداد و ستم بی تفاوت بماند ؛ زنی که به کرامت انسان ، آزادی ، برابری اجتماعی و جنسی باور داشت ؛ زنی از سپاه  دگراندیشان نو آور که نمیخواست  تنها به شناخت واقعیت اکتفا کند بلکه خواهان تغیر آن ها بخاطر  خوشبختی و بهزیستی مردم بود ؛ زنی آشتی نا پذیر با تاریک اندیشی ، پدر سالاری ، تبعیض و خشونت روانی و فزیکی در برابر زنان ؛ زنی فرهیخته ای که پیش ازهمه خواهان بیداری ، روشنگری و بالا بردن سطح اگاهی زنان در کشور بود ؛ زن اگاه و نیک فهمی که برای بر آورده ساختن آرمان ها و آماج های سیاسی کار خلاق و گسترده سازمانی و اجتماعی را از پیش زمینه های ضروری میدانست ؛ زنی هیومانیست و دوستدار صلح که خواهان تفاهم ، همبستگی و دوستی میان همه خلق های جهان بود و سرانجام زنی که برای پیروزی زن افغان سازمان دموکراتیک زنان افغانستان را پایه گذاشت.

این زن زنده یاد داکتراناهیتا راتب زاد است که با افتخار زیست و کارنامه درخشانی را که نمادی از ایمان راسخ ، عزم آهنین و مبارزه پیگیر است بجا گذاشت. در این روزها  توده های مردم ، احزاب و سازمان های دموکرات و ترقیخواه ، شخصیت های اجتماعی ، دوستان و هواداران  نهضت رهایی زن با قلب آگنده از درد  برگه های از این میراث گرانبها را ورق میزنند  و با قدردانی و سپاس از شخصیت عالی وکارکرد های بزرگش درشرایط دشوار سیاسی و اجتماعی سخن میگویند. برای من هم که از چند دهه بدینسو افتخارهمراهی و همرزمی او را داشته ام ؛ زندهگی و مبارزات  او سرمشق بیمانندی بوده است. او که درجوانی و درسال های پیش از تاسیس سازمان دموکراتیک زنان افغانستان با محموله ای از شیرخشک پودری و مواد امدادی  خارجی به کمک زنان فرودست روستایی میشتافت و یا آنها را معالجه میکرد بمن آموخت که برای بیداری و بسیج زنان باید درمیان آنها رفت و از نزدیک با درد و رنج آنها آشنا شد. اناهیتا با این شناخت عمیق خود از زنده گی زنان افغان نهضت رهایی بخش زنان افغانستان را پی ریزی کرد و اکنون هر دستینه ای در این زمینه با نام ماندگارش پیوند دارد. زنان افغانستان هیچگاهی فراموش نخواهند کرد که هرگام  کوچک و یا بزرگ در امر ارتقای نقش اجتماعی و تحق حقوق انسانی آنها تا اندازه زیاد با مبارزات  آغازین زنان پیشتاز به رهبری  داکتراناهیتا راتب زاد و ادامه آنها رابطه میگیرد. اهداف و برنامه  سازمان دموکراتیک زنان افغانستان روی این خواسته ها و مطالبات زنان کشور ما شکل گرفته بود و اناهیتاراتب زاد  درهمه عمر پُربار خود در راه تحقق این خواسته ها رزمید. کارکرد های  پیشوای زنان افغانستان تنها با مساله زنان محدود نمیگردید؛ بلکه عرصه های متنوع سیاست خارجی ، کار و خدمات اجتماعی ، آموزش و تربیت ، صحت عامه ، تحصیلات عالی ، رسانش و فرهنگ ، انجمن های دوستی افغانستان با سایر کشورها  و سازمان صلح ، همبستگی  و دوستی را در برمیگیرد . اناهیتا به نیکویی میدانست که برای تحولات اجتماعی پیش از هراقدام دیگرمساله سواد آموزی و تنویر افکارعامه دارای ارزش فوق العاده مهم است و این کار باید بیشتر درجایی انجام شود که در آنجا  فقر ومناسبات عقب مانده  تسلط همه جانبه دارند. خود درهمراهی با کتله  زنان مبارز و اگاه  سر به کلبه های موقر و فراموش شده  زنان  ده و شهر زد ؛ و با ابتکار خود کارزار سواد آموزی را آغاز نمود و زمانیکه  بعداً مسوولیت وزارت معارف کشور را به عهده داشت  این کارزار را به جنبش سرتاسری کشور مبدل سا خت  که در نتیجه  مساعی  خستگی نا پذیرارگان های دولت بیش از یک میلیون انسان در سرزمین ما  به ویژه زنان از نعمت سواد بهره مند شدند و سازمان فرهنگ ، دانش و تعلیم و تربیه سازمان ملل متحد « یو نسکو »  این دستآورد  را برسمیت شناخت و قدرنمود. نقش زنان در دستگاه  تعلیم و تربیه این زمان چشمگیر بود و این نقش در پهنه های دیگر زنده گی سیاسی و اجتماعی روز تا روز فزونترمیگردید . زنان و دخترا ن جوان افغان با حمایت سازمان دموکراتیک زنان افغانستان و شخص اناهیتا راتب زاد توانستند د فرصت کوتاهی از چانس های  مناسب بهره گیرند و راه خود را به صورت واقعی درپیشرفت اجتماعی بازکنند. شاید این امر بزرگترین آرمان تحقق یافته  اناهیتا درزمان زندگیش بود .

به ایجاز، همه کارنامه های این بانوی افغان دربخش های گسترده از درونمایه غنی بهره مند و یقیناً برای مدت درازی برای همه  هواداران صلح ، ترقی  و داد اجتماعی منبع الهام خواهد بود .

اناهیتا ر اتب زاد بر پایه تجارب گرانبهای خود همواره  راز پیروزی مردم را در اتحاد و یکپارچگی خود شان و سازمان های مد افع منا فع و خواسته های آنان میدانست. او در سال های فروپاشی  جنبش مترقی کشور بارها  بر ضرورت وحدت همه نیرو های اگاه و داد خواه تاکید میورزید و سر انجام  چنانچه دیده میشود با مرگ  خود بمثابه  سمبول  واقعی وحدت نیروهای  چپ دموکراتیک شاخه های متلاشی شده سیاسی را به هم رسانید .

اکنون که ما درسوگ نبود فزیکی او قرارداریم ؛ بهترین سپاس ، قدردانی و ارج گزاری  نسبت به این شخصیت برجسته تاریخ ما این خواهد بود که چون او بیاندیشم ، متحد باشیم ، برزمیم  و به آینده ها ، به پیروزی مردم ، رهایی زن و خوشبختی انسان باور داشته باشیم .

راه ما هنوز درازاست ولی پیروزی از آن ما خواهد بود. دراین نبرد اناهیتا راتب زاد همیشه با ما خواهد بود.

یادش برای همیش گرامی و روحش شاد باد !

یادداشت: این ارج نامه درمراسم یادبود از شخصیت و کارنامه های زنده یاد داکتراناهیتا راتب زاد  به روز ۲۸ سپتمبر ۲۰۱۴  ترسایی درلندن پیشکش شد.

بامداد ـ اجتماعی ـ ۱/ ۱۴ـ ۰۸۱۲