تلاش غرب برای جدا کردن هند از صف شرق

پس از تلاش های کمتر موفق در تماس با هند، سرانجام هفته گذشته، وزیر اقتصاد و محیط زیست المان روبریت هابک و همکار کابینه اش هوبرتوس هایل به هند رفتند. وزیر اقتصاد ظاهرا برای ترویج همکاری اقتصادی با تمرکز بر تامین انرژی و هیات همراه بمنظور جذب نیروی کار متخصص به هند اعزام شدند.

بنظر می رسد که سال ۲۰۲۳ ترسایی سال دوستی غرب با هند باشد. در ماه جونن، جوزف بایدن، رییس جمهور ایالات متحده امریکا، با نارندرا مودی، صدراعظم هند در واشنگتن ملاقات کرد. با گزارش تصاویر صحنه سازی شده، لبخند های جعلی، سخنرانی ها در مقابل کنگره کوشش شد تا این دیدار موفق جلوه داده شود. انتونی بلینکن وزیر امورخارجه امریکا و حامیان او پیش از این دیدار تکرار کرده بودند که هند می تواند شریکی معتبر برای امریکا باشد. اما همزمان غیرمستقیم این امیدواری مطرح می شد که هند را می توان رقیبی علیه چین و دیگر رقبای شورشی غرب، تراشید، متحدی برای یک امپراطوری در حال زوال.

از زمان این امیدواری، غرب افراد مشهور سیاسی مختلفی را برای دق الباب به سراغ هند فرستاده است.

چنین اقدامی در عالم سیاستِ امپریالیزم، فریب دادن هند به عنوان یک شریک اقتصادی و یکی از غول های اتحاد بریکس و از جمله خطرناک ترین حریف ها در شرق علیه سلطه جهانی ایالات متحده امریکا از زمان پایان جنگ سرد به نظر می رسد. کوشش برای جلوگیری از حضور پوتین در اجلاس بریکس در افریقای جنوبی در ماه اگست نیز از جمله تحرکات فریبکارانه واشنگتن بود که با تصمیم خود پوتین مبنی بر عدم حضور مستقیم در این اجلاس خنثی شد.

اما هند کشور ویژه ای است. این کشور حتا تا اکنون نماد عدم تعهد در طول جنگ سرد را همچنان برای خود حفظ کرده است. اما اگر به خاطر رقابت عمیق با چین نبود همچنان غرور سیاسی خود را نیز حفظ می کرد و این دقیقا همان نقطه حساسی است که غرب روی آن حساب می کند.

وال استریت، را ادعای کارشناسان گلدمن ساکس ، اینگونه امیدوار می کند که : « اقتصاد هند پررونق است و از چین پیشی خواهد گرفت.» تحلیلگران بانک های سرمایه گذاری، مدعی اند پیشی گرفتن هند از چین می تواند تا سال ۲۰۷۵ ترسایی بوقوع بپیوندد.

اگر چه تا آن موقع زمان زیادی باقی مانده است اما لازم است باورکنیم که هند دارای پوتنسیال زیادی است. این کشور در حال حاضر آماده سازی خود برای تبدیل شدن به چهارمین کشوری که بر روی ماه فرود می آید، آماده می کند. هیچ کشوری نمی تواند این کار را بدون تلاش عظیم و تخصص تکنالوژیکی در سطح بالا انجام دهد. انرژی هسته ای نیز در خط مقدم در خدمت بخش فناوری اطلاعات، صنعت دواسازی، انجینری مکانیک و ساخت هواپیماست و اینکه هند با ۳،۱ * میلیون نظامی، سومین ارتش بزرگ جهان (پس از ایالات متحده امریکا و چین) می باشد.

این کشور دارای تولید ناخالص داخلی (GDP) تنظیم شده با قدرت خرید ۱۰،۱۹۳میلیارد دلار (برآورد صندوق بین المللی پول برای سال۲۰۲۲ ترسایی)، بدون شک در ردیف سومین کشور پس از چین و ایالات متحده امریکا است. پس ازآن جاپان در جایگاه چهارم ، المان در جایگاه پنجم و پس از آن روسیه، اندونزیا، برازیل و بریتانیا قرار دارند. در سال های اخیر، حاکمان استعماری غرب مجبور شده اند بیآموزند، که روش های جدید نفوذ اقتصادی ـ سیاسی چگونه باید باشد.

هند اگر چه کشوری غول پیکر است، اما همچنان مشکلات بزرگی را با خود به آینده می کشاند. با وجود اقداماتی منفی نه چندان وسیع نیولیبرالیستی در اولین دوره ریاست جمهوری مودی، اقتصاد هند همچنان به شدت داخلی گرا و متکی به خود است. واردات و صادرات نقش کوچکی در تولید اقتصادی دارند. طیف بندی های طبقاتی مشکل سازند. به ندرت در کشور دیگری در جهان ثروت گزاف و فقر برهنه در ابعادی گسترده تا این حد به هم نزدیک است. علاوه بر این فرهنگ همچنان بعنوان یک سیستم کاست قدیمی عمل می کند و هنوز خشونت گسترده علیه زنان و دختران وجود دارد.

تغذیه ۱،۴ میلیارد جمعیت چالشی بزرگ است. زراعت سیستماتیک و مدرن نیست، حتا اگر غول های کشاورزی و مواد غذایی هند همچنان تلاش کنند تا آن را تغییر دهند، دولت مجبور می شود چنین اقداماتی را متوقف کند چون بدون خانواده های خرده مالک، بیکاری افزایش خواهد یافت. امنیت انرژی سوختی نیز متزلزل است. به غیر از زغال سنگ، این کشور به سختی مواد خام فسیلی دارد و باید نفت خام و محصولات نفتی وارد کند.

برنامه ریزان سیاسی در برلین امیدوارند تا نگرانی هند را به دلیل بیکاری گسترده در این کشور، با شروع نه چندان منطقی وارد کردن نیروی کار متخصص و خریداری انرژی ناپایدار برطرف کرده و مناسبات المان را با هند گسترش دهند.

جذب کارگران ماهر از هند به المان نگرانی های اجتماعی ناخوشایند را ایجاد می کند اما نباید فراموش کرد که این کار یک ابزار موثر برای نشان دادن تمایل غرب به روابط دوستانه با هند است.

مودی و دولت اش نیز از این موضوعات اگاه هستند. اما دولت هند هیچ مشکلی با استفاده از فرصتی که ممکن است برای کشور و نخبه گان آن مفید واقع شود ندارد.

بنابراین با حفظ اصول خود، وارد بازی می شوند تا ببینند بدون اینکه اصول خود را رها کنند، چه چیزی از این بازی به دست می آید. تاریخا تلاش برای نفوذ در سیاست هند در گذشته شکست خورده است. البته مودی به سرمایه خارجی اجازه ورود به کشور را داده است. اما به عنوان شریک ثروتمندترین قبیله های خانوادگی خود، نه به عنوان یک رقیب!

* براساس داده های آماری سایر منابع هند با قدرت بیش از ۱٫۴ میلیون پرسنل فعال دومین ارتش بزرگ جهان بعد از امریکا میباشد. همچنان هند بعد از ایران دارای بزرگترین ارتش داوطلبانه در جهان است. ـ بامداد

منبع : روزنامه یونگه ولت ـ المان

https://www.jungewelt.de/.../455391.suche-nach-verb%C3

بامداد ـ سیاسی ـ ۲/ ۲۳ـ ‍۳۰۰۷