آیا نیکولاس مادورو یک دیکتاتور است ؟

درحاشیه رخداد های ونزویلا

پیشگفتار:

مناقشه بر سر انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۸ونزویلا از همان فردای انتخابات آغاز شد بعنوان نمونه اتحادیه اروپا طی بیانیه ای مطبوعاتی آن را غیرآزاد و ناعادلانه توصیف کرد :

 «موانع عمده برای شرکت احزاب سیاسی اپوزسیون و رهبران آن ها ، ترکیب نامتعادل شورای ملی انتخابات ، شرایط انتخاباتی تبعیض آمیز ، بی نظمی های فراوان گزارش شده در طی روز انتخابات ، از جمله خرید رای ، مانع انتخاباتی آزاد و عادلانه بود .» (بیانیه مطبوعاتی اتحادیه اروپا )

 در مقابل ناظران حاضر در انتخابات طی نامه ای سر گشاده خطاب به خانم موگرینی به آن بیانیه پاسخ دادند:

 «به طور خلاصه ، ادعاهای شما در بیانیه مطبوعاتی از بدترین نوع اظهارات ساخته گی ، مبتنی بر شنیده ها و نه مبتنی بر شواهد و عدم لیاقت اتحادیه اروپا است . از توجه به آن که از اتحادیه اروپا برای اعزام ناظر برای انتخابات دعوت شده بود و از انجام آن کوتاهی کرد فرار کرده است . هیچ یک از انتقادات شما در بیانیه مطبوعاتی مبتنی بر نظارت مستقیم اتحادیه اروپا در عرصه (انتخابات) نیست .»( نامه سرگشاده ناظران انتخابات به خانم موگرینی )

جرمی فاکس ـ نویسنده ، جوزف فارلل ، دبیر مرکز روزنامه نگاری تحقیقی ، کالوین توکرـ روزنامه نگار، دکتر فرانسیسکو دومینگزـ مطالعات امریکای لاتین ، دانشگاه میدل سکس لازم به ذکر میدانند که اپوزسیون ونزویلا پیشاپیش از سازمان ملل درخواست کرده بودند از اعزام ناظربه انتخابات خود داری کند. انتخابات ونزویلا از سال ۲۰۰۴ کاملا خودکار و امکان تقلب در هنگام رای گیری را به صفر رسانده است . در انتخابات ۲۰۱۵ اتفاقا درسه ولایت بزرگ این اعضا و هواداران اپوزسیون بودند که متهم به تقلب ، از جمله خرید رای گسترده شدند. بر اساس شکایت نامزد ها ، مراتب در دادگاه عالی مطرح و مورد تایید قرار گرفت . دادگاه از شورای انتخابات خواستار تجدید انتخابات شد. اپوزسیون از اجرای دستور دادگاه سرپیچی کرد و به همین خاطر، طبق قانون اساسی کلیه تصمیم های مجلس غیرقانونی است . ( آرش وجدانی برگزارنده )

دولـت مـادورو ، چـرا نامشـروع ؟

پاسکوالینا تورسیو

آیا کسانی که ادعا می کنند نیکولاس مادورو یک دیکتاتور ، یک غاصب و دوران ریاست جمهوری ۲۰۱۹- ۲۰۲۵ اوفاقد مشروعیت است این پرسش را از خودشان پرسیده اند که چرا؟ یا فقط همانی را که شنیده اند تکرار می کنند؟

شکل گیری این ماتریس فکری با گردهمایی۱۲ کشور در لیما* آغاز شد . بیانیه آن ها اعلام می کرد «… روند انتخاباتی انجام شده در ونزویلا در ۲۰ می ۲۰۱۸  فاقد مشروعیت است چون مشارکت تمام بازیگران سیاسی ونزویلا را در بر نمی گرفت ، ناظران بین المللی (  در آن ) حضور نداشتند، تضمین های ضروری بین اللملی  و روند های استاندارد آزاد، منصفانه و شفاف وجود نداشت .»   رهبران اپوزسیون ونزویلا ( ما به یک اپوزسیون غیردموکراتیک اشاره می کنیم )  بی وقفه و البته بدون هیچ استدلالی تکرار می کنند  که مادرو غاصب است .  خود مایک پنس  معاون رییس جمهور امریکا ، وقتی ، به خاطر بی کفایتی رهبری اپوزسیون ، تحت فشار قرارگرفت، شخصا در اقدامی مایوسانه خواستار راهپیمایی اپوزسیون در روز ۲۳جنوری شد ، و اصرار و تکرار کرد که رییس جمهور نیکولاس مادورو غاصب و دیکتاتوری نامشروع است .

راهبرد روشن است : تکرار هزار باره دروغ در راستای تبدیل آن به حقیقت !

بیایید دروغ را از بین ببریم :

 
۱- انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد . آن ها انتخابات را در ۲۰ ماه می ۲۰۱۸ ، پیش از ۱۰جنوری۲۰۱۹ ، زمانی که طبق ماده ۲۳۰ و ۲۳۱ قانون اساسی ، دوره ریاست جمهوری ۲۰۱۳-۲۰۱۹به اتمام می رسید برگزار کردند. اگر انتخابات بعد از ۱۰جنوری۲۰۱۹ برگزار می شد ، یا بدتر از آن هنوز برگزار نشده بود می توانست نقض قانون اساسی باشد .

۲- اپوزیسیون ونزویلا بود که خواستار جلو انداختن برگزاری انتخابات شد . انتخابات در ماه می  و نه در ماه دسامبر ، آن چنان که به صورت سنتی برگزار می شود، برگزار شد ، چون اپوزیسیون بود که در چهارچوب گفت وگو در جمهوری دومنیکا ، که در اولین فصل سال ۲۰۱۸ انجام شد خواستار آن شد .

۳- در ونزویلا ، رای دادن حق است و نه وظیفه.

کسانی ، اگر چه تحت تاثیر برخی سازمان های سیاسی غیردموکراتیک که خواهان تحریم بودند، آزادانه تصمیم گرفتند که وارد انتخابات نشوند ، کاملا حق دارند، اما به هیچ وجه این امر روند انتخابات را نامشروع نمی سازد، حتا زمانی که  می توانند  9.389.056  نفر را که تصمیم گرفتند رای دهند و به صورت دموکراتیک حق رای خود را اعمال کردند نادیده می گیرند و به رای آن ها بی احترامی می کنند کمتر نامشروع نیست . 
۴ -  شانزده حزب سیاسی در رقابت انتخاباتی شرکت کردند ، حزب متحد سوسیالیستی ونزویلاPSUV   با ۵۲ نماینده در مجلس  ،جنبش برای سوسیالیسم MSV ، حزب کمونیست ونزویلاPCV،امید برای ونزویلاel Cambio  ،اتحاد مردمی ونزویلا UPV ، حزب سوسیالیست مسیحی Copei ،  جنبش انقلابی TupamaroORA ، ، MPAC،  MEP، AP، MAS،   UPP 89 ،  Podemos ، PPT، Esperanza

 در ونزویلا شرکت در روند های انتخاباتی برای احزاب سیاسی اجباری نیست . آن ها در اتخاذ تصمیم به شرکت یا عدم شرکت حق کامل دارند. چون سیستم ما دموکراتیک است .این حقیقت که سه حزب سوسیال دموکرات اقدام دموکراتیک AD  ( با ۲۵ نماینده در مجلس) و اراده مردم Vp(با ۱۴ نماینده در مجلس )و عدالت اول PJ(با ۳۳ نماینده در مجلس )آزادانه تصمیم به عدم شرکت گرفتند روند انتخابات را نامشروع نمی سازد . (اعلام تعداد نماینده ها ازبگزارنده )

۵- شش نامزد در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردند. نیکولاس مادورو ، هنری فالکون ، خاویر برتوچی ، رینالدو کوییجادا، فرانسیسکو ویسکونتی اوساریو و لوییس آلخاندرو راتی ( دو نفر آخر تصمیم به خروج از انتخابات گرفتند).

۶- مادرو با اختلاف زیادی ، با کسب 6.248.864 رای ، 67.84 درصد آرا پیروز شد ، هنری فالکون با کسب 1.927.958 رای ، 20.93  درصد در جایگاه دوم و خاویر برتوچی با کسب 1.015.895 رای 10.82 درصد و رینالدو کوییجادا 36.248 رای ۳۹ صدم درصد کل ارا در جایگاه های بعدی قرار گرفتند. اختلاف بین مادور و فالکون 46.91 درصد بود.

۷- حدود ۱۵۰ نفر روند انتخابات را همراهی می کردند ، از جمله ۱۴ کمیسیون انتخاباتی از ۸ کشور، ۲ هیات فنی انتخاباتی ، ۱۸ روزنامه نگار از بخش های مختلف جهان ، یک عضو مجلس و یک هیات فنی ـ انتخاباتی از مرکز انتخاباتی روسیه .
۸- انتخابات با استفاده از همان سیستم مورد استفاده در انتخابات پارلمانی دسامبر  ۲۰۱۵ ، که طی آن اپوزیسیون ونزویلا پیروز شد برگزار شد. این سیستم خودکار است و پیش و پس از انتخابات مورد حسابرسی قرار می گیرد. این سیستم اصل « یک رای دهنده ، یک رای» را تضمین می کند چون ماشین رای گیری تنها با یک اثر انگشت به کار می افتد ، و «امنیت رای» را تضمین می کند.

۹- هژده ممیزی از سیستم خودکار به عمل آمده بود . نماینده گان هنری فالکون نامزد انتخابات در تمام ۱۸ ممیزی شرکت و برگه هایی را که آن ها رضایت خود از سیستم انتخاباتی را اعلام می کنند امضا کردند. ممیزی ها همگانی بود و به صورت زنده از کانال شورای ملی انتخابات پخش شد . زمانی که ممیزی ها انجام شد ، سیستم بسته شد و تنها راه دسترسی دوباره به آن به کار بردن هم زمان کد های سری است که هر سازمان سیاسی نگهداری می کند.

۱۰- هیچ یک از نامزد هایی که در روند انتخابات شرکت کردند نتایج را مورد پرسش قرار ندادند. هیچ نشانه ای از تقلب وجود ندارد ، آن ها هیچ نشانه یا نقد مشخصی از تقلب ارایه نکردند.   

انتخابات ریاست جمهوری ۲۰ می ۲۰۱۸ ، با وجود فراخوان غیر دموکراتیک برای بایکوت از سوی بخشی از اپوزیسیون، آزاد ، شفاف ، قابل اعتماد، امن و مطابق با قانون اساسی و قوانین جاری بود.

دیگران هستند که با استدلال خلاقدرت فرضی  برای غصب مقام ریاست جمهوری ، شکلی که در قانون اساسی ما برای آن فکری نشده و استقرار « دولت انتقالی» ، شکلی که در منشور بزرگ ما برای آن فکری نشده است تلاش می کنند. و اگر این اقدام کافی نبود آن ها قصد  دارند با نقض ماده ۱۸ قانون اساسی ، که مقرر می دارد کاراکاس جایگاه قدرت عمومی است از خارج از مرزها اعمال قدرت نمایند.

با در جای خود قرار گرفتن امور ، غاصبان ، دیگران ، آن هایی هستند که نامشروع و غیردموکراتیک هستند. آن حرکت که بخش هایی از اپوزسیون تلاش می کنند تا خود را با حمایت بازیگران خارجی آمده از دولت های امپریالیستی حفظ کنند و قدرتی را که نه مردم و نه قانون اساسی به آنها می دهد اعمال کنند ، نامشروع و تلاشی غاصبانه است.  

بیایید این حقیقت را هزار بار تکرار کنیم !

منبع: شبکه دفاع از بشریت ، کوبا

بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۱۹ـ ۰۸۰۲

 استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.