روزجهانی منع اعدام و اشک تمساح مدعیان دروغین حقوق بشر

میرعبدالواحد سادات

دهم اکتوبر از سال (۲۰۰۲ م) توسط سازمان عفو بین‌المللی و سازمان « جهانی علیه مجازات اعدام » به ‌مثابه روز جهانی منع جزای اعدام تجلیل می ‌گردد.

این جزا که سابقه طولانی دارد و بعد از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق‌ های ناشی از آن، کماکان در ۴۸ کشور عضو موسسه ملل متحد اعمال می ‌گردد ( در قوانین ۹۸ کشور جزای اعدام لغو گردیده و در۳۶ کشور با وجود که در قانون وجود دارد عملی نمی ‌گردد و ۶ کشور تطبیق آن را به شرایط جنگی محول ساخته ‌اند) در کشورهای ایالات متحده امریکا، چین، سعودی، ایران و کوریای شمالی زیادترین اعدام عملی می‌ گردد.

مخالفان منع اعدام استدلال می ‌نمایند که جزای اعدام  مخالف حق زنده گی و یا حق حیات بوده و نوعی شکنجه محسوب می‌ گردد که با اصول مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر تناقض دارد. البته ملل متحد تا اکنون نتوانسته در رابطه به منع جزای اعدام کدام میثاق خاص را تصویب نماید، زیرا با مخالفت و حتا ویتوی دولت‌ های چین و امریکا مواجه می‌ گردد.

تلاش برای منع جزای اعدام که از احترام به کرامت انسانی ناشی می‌ گردد قابل تایید بوده و این قلم به حیث شاگرد حقوق با این نتیجه گیری کمیشنر عالی موسسه ملل متحد در امور حقوق بشر ( در سال ۲۰۰۷ م) که « شواهد موثقی وجود ندارد که نشان دهد، اعدام سبب کاهش جرایم می‌گردد» موافقت کامل دارد.

اما اشک تمساح مدعیان دروغین حقوق بشر و اظهارات امروزی آقای نماینده اتحاد اروپا در افغانستان کــه « نگرانی خود را از سلب حق حیات » ابراز نموده، بسیار مزورانه، کاذب، فریبنده و «پروژه‌ ایی» می ‌باشد، زیرا:

اول : در افغانستان اجرایی حکم اعدام بالای مجرمین بسیار خطرناک در جرایم انفجار، ترور، غارت مسلحانه، خیانت ملی، جاسوسی و... که باعث سلب حق حیات هزاران انسان بی‌ گناه گردیده، فقط در چند مورد زیاد وجود نداشته است (که بسیار سوال برانگیز می‌باشد).

دوم : در سال (۱۹۹۰ م) در افغانستان « قانون منع و تحدید جزایی اعدام » نافذ گردیده و مرعی الاجرا می‌باشد ( تصویب این قانون که در آن‌ وقت با استقبال پروفیسر آرماکورا گزارشگر خاص ملل متحد در امور حقوق بشر قرار گرفت، دراین قانون جزایی اعدام به خاطر عقیده و مخالفت سیاسی مطرح نبوده و در تعداد از جرایم، تحدید و در جرایم خطرناک ضد امنیت داخلی و خارجی که در بالا تذکار یافت، جزایی اعدام تجویز گردید).

سوم: در حالی که تراژیدی خون‌ بار افغانستان که معلول و محصول مداخله خارجی می ‌باشد به زخم ناسور مبدل گردیده بالاثر تداوم سیاست‌های کجدار و مریز امریکا و انگلیس، تشدید جنگ اعلام نا شده پاکستان در وجود شرارت پیشه گان طالب و داعش و جرایم تروریستی آنان، صدها هموطن ما قربان می ‌گردد و همه روزه در اطراف و اکناف کشور کربلا، تکرار می‌ گردد و همین اکنون دوزخ در کندز و هلمند بر مردم تحمیل گردیده است و یزیدیان داعشی محروم ‌ترین خلق خدا را از حق حیات محروم می‌گردانند و ... (حسب ارقام منتشره در رسانه‌ها، روزانه تا سه صد افغان از حق حیات محروم می‌ گردد) کجا هستند؟ این آقایان مدافعان دروغین حقوق بشر، تا در مورد حقوق بشر و حق حیات حرافی نمایند.

  بامداد ـ سیاسی ـ ۱/ ۱۶ـ ۱۹۱۰