چرا شش جدی روز نجات وطن و مردم نامگذاری شد؟
رستمی
مرحله نوین ش
ش جدی سال ۱۳۵۸ مطابق ۲۵ دسمبر۱۹۷۹، پس از قیام هفت ثور، یکی ازمهمترین حادثه خطیر وبزرگ تاریخی است، که پیوند مستقیم به سرنوشت مردم ما واستقلال و آزادی افغانستان از دست جلادان نظام امپریالیستی جهانی با همکاران و حلقات گوش به فرمان ارتجاع داخلی ومنطقه وی شان که امروز به ان اهداف خویش نایل امده اند، دارد. بنابر اگاهی وهوشیاری رهبری اکثریت سالم حزب دموکراتیک خلق افغانستان ، مطابق به قراردادهای همکاری های اقتصادی ،اجتماعی ونظامی که میان رهبری جمهوری دموکراتیک افغانستان و اتحاد شوروی سابق بعد از قیام هفت ثور ۱۳۵۷ خورشیدی به امضا رسیده بود ؛همچنان مطابق به ماده ۵۱ منشور ملل متحد برای دفع وتجاوزات نیروهای بیگانه به خاک یک کشور ، با در نظرداشت پیشنهادات و تقاضای مکرر رهبری حزب دموکراتک خلق افغانستان در دوران شادروان نورمحمد تره کی برای اعزام عساکر اتحادشوروی غرض دفاع از تمامیت ارضی و آزادی افغانستان وجود داشت ؛رهبری مخفی واحد حزب دموکراتیک خلق افغانستان یک جا با نیروهای اصولی وسالم حزب بعد از قتل نورمحمد تره کی منشی عمومی کمیته مرکزی درخارج وداخل کشور، با درک توطیه ودسایس باند امین، که با گروهای افرادگرای اسلامی و سازمان استخباراتی پاکستان در رابطه به سرنوشت افغانستان تبانی به عمل امده بود ،از رهبری اتحادشوروی تقاضا گردید، تا قطعات محدودی نظامی خود را، غرض پشتبانی و کمک به اردوی جمهوری دموکراتیک افغانستان برای نجات کشور و دفع وترد پلان های باند امین به افغانستان گسیل دارند. تا یکجا با افسران وسربازان دلیر اردوی دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان نظام خودکامه حفیظالله امین را سرنگون و قدرت به رهبری حزب واحد دموکراتیک خلق افغانستان انتقال گردد . بنابراین بعد از تصمیم وفیصله رهبری حزبی و دولتی اتحادشوروی اعزام یک گروپی کوچک قطعات نظامی شوروی برای جلوگیری وپیش گیری ازعملکرد باند امین در روزهای آخری حاکمیت حفیظ الله امین خون اشام به افغانستان آغاز که بعد ازمواصلت درمیدان هوایی بگرام کابل مستقر شده بودند. این اقدام برای خنثی نمودن دسایس توطیه مشترک نیروهای ارتجاعی داخلی ومنطقه وی که باهمکاری باند امین و دستگاه جاسوسی ای .اس .ای پاکستان و احزاب بنیادکران اسلامی که سقوط نظام جمهوری دموکراتیک افغانستان را تصمیم داشتند و می خواستند حکومت مشترک را با نیروهای راست افراطی برای رضایت پاکستان و دول غربی تشکیل داده وافغانستان را جزو اقمار سیاست های پاکستان وبادارنش بسازند؛ تا ازاین طریق کشورما را به مثابه پل عبوری علیه همسایگان شما لی کشور درآن طرف دریای امو و در مجموع اسیای میانه و خلیج فارس تبدیل نمایند.
با سرنگونی باند امین در شش جدی ۱۳۵۸ و تشکیل دولت جدید تحت رهبری شادروان ببرک کارمل منشی عمومی کمیته مرکزی حزب دموکراتیک خلق افغانستان وحضور نظامی اتحادشوروی درافغانستان ، پلان شوم آنها خنثی وافغانستان از این خطر مدهش رهایی یافت. با تشکیل دولت وارگان های جدید، سیل عظیم تبلیغاتی وافتراات علیه تحولی که به وقوع پیوسته بود، از طریق دستگاه های جهنمی منطقه و جهان امپریالیستی در جریان افتاد که هرنوع حقایق بوجود آمده را در وطن وارونه جلو داده ویک شبه همه چیز را در مورد وطن ما تغییر و مشهور ساختند. با آغاز جنگ روانی به بهانه حضور قطعات نظامی شوروی ،تنظیم های جهادی که در زمان جمهوری داوود به پاکستان رفته وعلیه حکومت داوود قیام کرده بودند ،بعد از قیام هفت ثورو شش جدی ۱۳۵۸ دولت پاکستان آنها را تشویق برای سرنگونی نظام جدید کرده واز هیچ نوع کمک های مادی معنوی ،برای شان دریغ نه ورزیده، باکَوَس وکرنا می گفتند: افغانستان کشور اشغال شده وبدون استقلال وآزادی بوده و مردم را با مکر وفریب ،دعوت به دفاع مسلحانه علیه دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان زیر نام « جهاد علیه کفرو یا کمونیسم » می کرد ند. برای تهیج احساست مذهبی ودینی وطنپرستانه مردم زیر نام« اشغال شوروی» مشهور ترین رسانه های خبری ،تبلغات زهراگین و خشن را آغاز کردند، مانند: بی بی سی ، روزنامه های مشهور فرانسه ، گاردین انگلستان یکجا باسایر رسانه های تبلیغاتی درجهان در ۲۴ ساعت جمعآ ۱۲۰ ساعت ، علیه دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان ، تبلیغات ناروا را پخش می کردند . با تشدید جنگ سرد، درعرضه جهانی میان امریکا وشوروی ( بلاک شرق وغرب )، نیروهای مخالف دولت افغانستان ازجانب کشورهای غربی وکمک مستقیم پاکستان تا دندان مسلح شده ،بعد از آموزش وتربیه نظامی گروه گروه به افغانستان جهت تخریب شهرها وقریه جات گسیل می شدند. این گروه ها با تجهیزمدرن ترین سلاح پیشرفته که درخاک پاکستان وایران وبا کمک مشاورین نظامی پاکستانی، امریکایی وانگلیسی و باپشتبانی مادی ومعنوی کشورهای عربی آموزش می دیدند ، به افغانستان اعزام میگردیدند . با مداخلات مستقیم کشورهای عربی وسازمان های تروریستی آنها مانند: القاعده و سایر نیروهای سلفیست یکجا با تنظیم های افغانی دوش به دوش علیه مردم و دولت جمهوری افغانستان به مثابه جنگ منظم دول خارجی شکل یافته بود. با انجام اعمال دهشت انگیز تروریستی وچریکی درقره یه جات وشهرها مانند امروز، چنان تراژیدی های را بار آورد ه اند که تاریخ کشور ما آنرا فراموش نه خواهد کرد. این نیروها زیر نام جهاد بدون رعایت واحترام به حقوق بشر وارزش های مدنی هر عملی زشتی که می خواستند، دریغ نمی ورزیدند.
اعمال که امروز طالب، القاعده و داعش در سوریه وعراق لیبیا وافغانستان انجا م می دهند، دارای یک سناریو وخاستگاه مشترک وریشه مشترک داشته که با اعمال دیروز تنظین های جنگ سالاران در کشورمافرقی نداشته؛ تنها اشخاص ، نام گروهای تروریستی و تاکتیک و نوع جنگ تغییر یافته ، اهداف همان اهداف کهنه بر شالوده منافع ژیوپولتیک و اقتصادی که می خواستند افغانستان را اشغال ،تا در آن پایگاه های نظامی خود را ایجاد که بالاخره به اهداف تاریخ خویش نایل آمدند . این همه اقدامات دریک محور اصلی آن هم تسلط جهان سرمایه و رهبری جهانی بالای کشورهای کم زور که ازلحاظ اقتصادی ضعیف، اما دارای منابع سرشار طبیعی می باشند ،صورت می گیرد. نیروهای که دیروز زیرنام اشغال افغانستان وخطری دین گلو ویخن پاره میکردند ومردم را به جهاد ومبارزه علیه کفر تشویق می کردند در کجا لمبیده اند ؟ آیا حضور نظامی ۴۸ کشور جهان و ناتو وامریکا و امضای قراردادی امنیتی بین امریکا وافغانستان نمایانگر، اشغال افغانستان نیست؟ آیا امریکا و ناتو وهم پیمانان شان توسط دولت ویا کدام سازمان سیاسی اجتماعی رسمآ دعوت شده بود که به افغانستان لشکر کشی نمایند؟ اینهمه مولفه های صرف مکر وفریبی پیش نه بود! دغدغده خطر دین واشغال وطن با دریافت دالرها ومقام های دولتی ،به فراموشی و طاق نیسان گذاشته شده است.
چور وچپاول وتقسیم سرمایه های مادی ومعنوی ملی وتاریخی و فروش آن به پاکستان وعرب های خلیج فارس و نابودی اردوی افغانستان از اهداف دشمنان منطقه وی و جهانی بود، که به واسطه جنگ سالاران جهادی صورت گرفت که امروز هم به اشکال نوین توسط طالب و داعش منابع طبیعی زیر زمینی وسر زمینی افغانستان به یغما برده شده وحیف ومیل می گردد.
چه شد! این همه وسایل نقیله ترانسپورتی، زرهی سلاح ثقیله و سنگین ،توپ ها ، طیارات ، تانک های مدرن، زره پوش ها ، راکت ها ، دستگاه مجهز اسکاد و راکت های زمین به زمین... وغیره قوای مسلح جمهوری دموکراتیک افغانستان که به دولت اسلامی افغانستان تسلیم داده شد بود؟
بدبختانه این همه ارزش های و دستاوردهای تاریخی که میراث اردوی سابقه کشور ما بود ، به قیمت آهن در مقابل دالر و کلداربه پاکستانی ها به فروش رسانیده شده است. از بین بردن و حیف ومیل تجهیزات قوای مسلح کشور خیانت بزرگی تاریخی بود به استقلال، آزادی وتمامیت ارضی کشور که امروز اردوی ما به آن اشد ضرورت دارد ، همین امر باعث شده که اردوی ما نه می تواند که مستقلانه از وطن خویش دفاع نماید . درطول دو دهه واندی ۱۲۴ میلیارد دالر به افغانستان سرازیر شد که ۵۰ فیصد ویا اظافه از آن به اختیار جنگ سالاران وقومندانان تنظیم های جهادی وسایر زمامداران دولتی به ا نواع مختلف تعلق گرفته هست.
از این پولها ده ها باب منازل آسمان خراش ومجلل ترین قصر ها وموتر های شیک ومودل سال خریداری ویا برای خود اعمارنموده اند. هیچ گونه احساس و ناراحتی از اشغال دایمی افغانستان توسط امریکا و ناتو از جانب آنها به ملاحظه نمی رسد ودر عمل اخته ودر مکنت وثروت درعیاشی ، ولخرجی غرق شده اند! چون مغزو فکر واندیشه آنها را دالرو زنده گی مادی احاطه کرده است . در حالی که ملیونها افغان اعم از زن و مرد، جوان و پیر، آواره ، فقیر و گرسنه ، در خارج وداخل کشور برای یک لقمه نان وسرپناه سرگردان ونالان می باشند. ده ها خانواده با زن و طفل خویش به مقصد رسیدن به یک کشور صلح امیز ،از طریق خشکه وآب در راه جان های شیرین خویشرا ازدست داده و طعمه حیوانات بحری وانسان ها ی ادمکش شده اند . ۷۰ فیصد مردم زیر خطی فقرو بیکاری در افغانستان بسر میبرند. اکثریت آنها را جوانان که سرمایه ملی کشور را تشکیل میدهند، میباشند. برای دریافت کار و زنده گی صلح امیز، سنگین ترین اعمال وفشارهای جسمی وروحی طاقت فرسا را متقبل می شوند.،تا دراروپا ویا سایرکشورهای امن خود را برسانند. عامل این همه نابسامانی و ناامیدی ها وفرار مغزها از کشور ، ناشی ازرویکردهای ناهنجار دولت و عملکردهای غیرانسانی وبشری گروهای تروریستی داعش وطالب زیر نظر امریکا و ناتو وپاکستان و حکومت وحدت ملی افغانستان ، برای اهداف اقتصادی ونظامی شان درمنطقه میباشد. همه نخبگان واگاهان سیاسی ومردم میدانند که دراین روزهای اخیر وبالخصوص در ماهای گذشته سال ۲۰۱۵ چه دسایس وسیاست های مدهش درکشور ما جریان نداشته وندارد! که مقاصد آنها به مثابه آفتاب به همه روشن وهویدا بوده،که پی آمدهای بی نهایت دلخراش وضد بشری آنرا همه ما شاهد هستیم که بنام اجرای قانون شریعت دین غرای محمدی چه جَوروستمی نیست که بالای مردم ما انجام نمیشود!. این وضع دلایل فراوانی با خود دارد، یکی از عمده ترین دلایل ان اینست ،که رهبری کشوردارای صلاحیت مسقیم اجرییه وی نیست ونمی تواند که تصامیم مستقل به نفع اراده مردم بگیرند. صرف به مثابه دانه های شطرنج از آنها استفاده شده واز خود هیج نوع رویکرد سالم که به درد بخور جامعه باشد،ازخود تبارز نمی دهند. حکومت و پارلمان صرف به نام وجود داشته ومانند مامورین وزارت خارجه امریکا وکشورهای عضوناتو مستقیمآ تحت اداره آنها فعالیت واز دساتیر آنها پیروی می نمایند. انتقال مستقیم طالب و داعش توسط هواپیمهای نظامی ناتو به ولایات سرحدی افغانستان این ادعا ما را واقعیت می بخشد . مبارزه با طالب وداعش تنها حرف است نه عمل !
هرآنچه زمامداران نظامی ناتو وامریکا و دولت پاکستان بخواهند تحقق می پذیرد وسال برانگیز است که چرا هرروز درولایات سرحدی کشور نفوذ طالب وداعش بیشتر میشود ومانند سمارق سرمیزنند و پی در پی قریجات وشهرهای را تصرف واشغال می نمایند؟ زنان ومردان رابا فجیع ترین عملی ضد بشری به قتل رسانیده و ازهیچ نوع عملی ضد انسانی علیه آنها ، بالخصوص قشر زنان کشور دریغ نمی ورزند. سنگسار دوشیزه رخشانه درولایت غور وحلال کردن اطفال ومردان در زابل وجلال آباد وهلمند وبغلان و کندوز وسقوط ولسوالی سنگین ولایت هلمند وکشتار صدها تن عساکر وافسران قوای مسلح کشور شمه ای از فعالیت های این تیکه دارن دین ومذهب بهشت و جنت وغلام حلقه بگوش کشورهای نفت خیز عربی وامریکای وانگلیسی می باشد. حالت نظامی ، سیاسی واجتماعی کشور نشان دهنده آنست که آینده غم انگیز ،غبارالود و تاریک ، نامعلوم ، توام با تحقق پلان های غامض در پیش روی مردم و وطن ما قرار خواهد گرفت!. پلانی که سی سال قبل می خواستند به آروزویش برسند که نه رسیدند! که درشش جدی ۱۳۵۸ خنثی گردید، که به حق این روز را روز نجات وطن ومردم ما ازچنگال این اهریمن های خون اشام درآن دوران نامید!
شوربختانه که این نقشه امروز در افغانستان تحقق یافته و درآستانه عملی شدن درآن طرف رود آمو و اطراف آن، به وسیله نیروهای نظامی غربی با کمک ارتجاع منطقه یکجا باگروه های سلفیست درحال شکل گیری میباشد.
بامداد ـ سیاسی ـ ۱ /۱۵ ـ ۲۴۱۲