بحران های اقتصادی جهان در گفت و گوی ویژه با رییس جمهور اکوادور

در حاشیه اجلاس مشترک سران اتحادیه اروپا و جامعه کشورهای امریکای لاتین و کاراییب (سلاک)  در بروکسل ؛  گزارشگر شبکه  یورو نیوز گفت و گوی جالبی را با رافایل کورا، رییس جمهور  اکوادور انجام داده است که بادر نظر داشت بحران بدهی های  یونان و انکشافات اروپا خواندن  آن  خالی از دلچسپی نیست . بامداد

یورونیوز: آقای رییس جمهور، اقتصاد اکوادر در سال ۲۰۱۴ ترسایی بیش از چهار درصد رشد داشت، یعنی بیش از سه برابر متوسط رشد اقتصادی کشورهای منطقه. چطور در دوره بحران ساختاری و جهانی چنین موفقیتی کسب کرده اید؟

رافایل کورا: سال گذشته، سال دشواری برای امریکای لاتین بود. این منطقه ۲.۱ درصد رشد داشت در حالی که اکوادور ۲.۸ درصد رشد کرد. همچنین اقتصاد غیر نفتی در اکوادر ۴.۳ درصد رشد کرد. اما اینکه ما چگونه این کار را انجام دادیم؟ ما اقتصاد را می شناسیم، می دانیم که نکته کلیدی حمایت از تولید و اشتغال است. ما به دیدگاه هایی که می گفت هر کس به منافع خودش فکر کند گوش نکردیم. ما تولید و اشتغال را در ارجحیت قرار دادیم و برنامه های قدرتمندی برای سرمایه گذاری در خدمات عمومی ایجاد کردیم که سرمایه گذاران بخش خصوصی را جذب کرد. سرمایه گذاری هایی در زیرساخت ها، انرژی و آموزش.

 ما شهروندان امریکای لاتین، متخصص بحران هستیم. ما همه این بحران ها را از سر گذرانده ایم و برای اروپا نگرانیم زیرا شما همان اشتباهی را می کنید که ما قبلا مرتکب شده ایم. مثلا درباره یونان و تمام شرایطی که یونان باید در ارتباط با بسته صندوق بین المللی پول انجام دهـد. ما درامریکای لاتین، همان مشکل را داشتیم. همه این اقدامات باعث غلبه به بحران نمی شود، تنها می تواند به پرداخت بدهی ها منجر شود. از یک طرف آنها پول و منابع مالی به شما می دهند و از طرف دیگر اقدامات سخت گیرانه مورد نظرشان را بر شما تحمیل می کنند مانند: دستمزد پایین، حذف کمک هزینه ها، اخراج دسته جمعی از بخش خدمات عمومی  وغیره. این شیوه ای برای پرداخت بدهی ها به طلبکاران خصوصی است اما در پایان کشور با معاهدات چند جانبه، بدهکار کشورهای دیگر می شود. همه این کارها تنها پرداخت بدهی های طلبکاران خصوصی را تضمین می کند و مردم عادی چیزی بدست نمی آورند. این اقدامات به خروج از بحران نمی انجامد. ما شاهد تکرار این اقدامات در اروپا هستیم. بدین معنا که شاهد برتری مطلق سرمایه بر انسان ها هستیم،  یعنی برتری لیبرالیسم که خودش را به عنوان علم جا زده ولی در واقع فقط یک ایدیولوژی است.

یورونیوز: آیا مشکل این نیست که آنها فراتر از امکاناتی که دارند می خواهند خرج کنند؟

رافایل کورا:  ببینید، ما همه این شرایط را از سرگذرانده ایم.امریکای لاتین در دهه هشتاد با بحران بدهی ها مواجه بود. قبل ازسال  ۱۹۷۶ ترسایی هیچ بانکداری، حتا برای تعطیلات به امریکای لاتین نمی آمد. بعد از ۱۹۷۶ آنها هجوم آوردند و با کیف های پر از پول به وزارتخانه های اقتصادی می رفتند تا اعتبار مالی اعطا کنند. سلاح به دیکتاتورهای منطقه می دادند. آنها بدهی های سنگینی برای امریکای لاتین ایجاد کردند و از سوی رسانه ها هم حمایت می شدند. آنها می گفتند این قرض ها قابل پرداختند و با پروژه های پرسودی که ایجاد می کنند شما می توانید بدهی هایتان را بپردازید. اما واقعیت کاملا چیز دیگری بود. با شوک نفتی، کشورهای عرب به پول نقد زیادی دست یافتند که آنها را در بانک های کشورهای پیشرفته پس انداز کردند. سیاست بانک ها نگه داشتن دلار نیست بلکه سرمایه گذاری درهر جایی ممکن است. آنها نمی دانستند این دلارها را کجا سرمایه گذاری کنند و سرانجام تصمیم گرفتند در امریکای لاتین سرمایه گذاری کنند. آنها فکر می کردند که کشورها ورشکست نمی شوند تا اینکه درسال ۱۹۸۲ ترسایی مکسیکو گفت: ما دیگر نمی توانیم بدهی هایمان را بپردازیم. بانک داران به این نتیجه درخشان رسیدند که مشکل به دلیل استقراض بیش از حد بوجود آمده و اینکه کشورها یکسره درخواست پول بیشتر دارند. اما آنها هرگز نگفتند که مشکل از وام دادن بیش از حد بانک ها هم بوده است. بانکرها شرایط اقتصادی برخی کشورها را به خوبی می شناختند. این کشورها با بدهی های کثیف روبرو بودند، بدهی هایی که برای خرید سلاح و کمک به دیکتاتورها بوجود آمده بود. حالا آیا شما می توانید به من بگویید که بانک ها شرایط یونان را نمی شناختند؟ کسری بزرگ مالی بخاطر بدهی ها ایجاد شده است و حالا آنها می گویند که یونان تنها مسوول این وضعیت است. دست کم بگذارید مسوولیت تقسیم شود تا راه حلی بیابیم. من اولین رییس جمهوری در تاریخ کشورم هستم که متخصص اقتصاد است و ما تیم خوبی از متخصصان اقتصادی در دولت داریم و بسیار مراقب بدهی هایمان هستیم. بعنوان مثال قانون اساسی ما ایجاد بدهی برای پروژه های اجتماعی را ممنوع کرده است. شاید تناقض آمیز به نظر برسد، چرا؟ زیرا از یک سو آنها به ما فشار می آورند که قرض کنیم و می گویند کشورتان به بیمارستان و مدرسه نیاز دارد. صندوق بین المللی پول و بانک جهانی می آیند و می گویند این پول را بگیرید برای توسعه اجتماعی اما شما برای بازپرداخت بدهی هایتان به دلار نیاز دارید و از همینجاست که مشکل آغاز می شود. شما فقط می توانید برای پروژه های سود آور قرض کنید. برای مثال پروژه های اجتماعی ای که بتوانند سود دلاری بدست آورند. ما بسیار مراقب بدهی هایمان هستیم. همچنین در ارتباط با برنامه های سرمایه گذاری هایمان خیلی محتاط هستیم که ببینیم پول ها در کجا سرمایه گذاری می شوند. ما به تامین مالی نیاز داریم و می توانیم بدهی هایمان را بازپرداخت کنیم اما فقط برای پروژه های سود آور.  

یورونیوز: اکوادور می خواهد در همه زمینه ها توسعه پیدا کند اما ونزویلا خیلی روی نفت حساب کرده. یکبار که قیمت ها سقوط کرد این کشور با بحران مواجه شد.

رافایل کورا: ونزویلا خیلی بیشتر از اکوادور به نفت وابسته است. اما این وضعیت را نمی توان ظرف چند سال و نه حتا ظرف ده یا بیست سال تغییر داد. این ها تغییرات ساختاری اند که با توسعه اتفاق می افتند.  

یورونیوز: فکر می کنید که کاراکاس اشتباه می کند؟

رافایل کورا:  در مورد سیستم مبادله باید گفت مبادلات کنترول شده شبیه ونزویلا برای کوتاه مدت مفید است اما نمی توان آنرا در بلند مدت اعمال کنید. و به خاطر همین در ونزویلا شاهد بازار سیاه هستیم  و اختلاف زیادی میان مبادلات قانونی و غیرقانونی وجود دارد. این سیستم، فساد و بی ثباتی های زیادی ایجاد می کند که مقامات از آن مطلع اند. آنها باید اصلاحات قانونی و همچنین تغییراتی در قانونی اساسی ایجاد کنند که البته آسان نیست. همچنین تصمیم گیری های مقطعی هم در این وضعیت دخیل اند که دموکراتیک نیستند و باعث بی ثباتی می شوند.  

یورونیوز: بعد از موضوع جولیان آسانژ، روابط شما با بریتانیا چگونه است؟

رافایل کورا:  آسانژ می تواند مابقی عمرش را در سفارت ما در لندن بگذراند و ما همیشه از او استقبال می کنیم، اما همین فردا مشکل می تواند به راحتی حل شود اگر بریتانیا یک اجازه نامه صادر کند. فقط تصور کنید اگر ما به جای بریتانیا بودیم. اگر یک پناه جوی اروپایی در سفارت یک کشور اروپایی در«کیتو» بود و اگر ما سه سال او را بدون اجازه خروج درسفارت نگه می داشتیم، آن وقت آنها ما را دیکتاتور یا فاشیست خطاب می کردند و بایست در برابر دیوان بین المللی کیفری پاسخگو می بودیم. بریتانیا باید به او اجازه خارج شدن بدهد. سویدن همواره می توانست از او در سفارت ما در بریتانیا بازجویی کند. چرا آنها قبلا این کار را نکردند؟ اکنون آنها می خواهند این کار را بکنند زیرا کل پروسه ممکن است با خطر انقضا  روبرو شود. شما باید همه این سوالات را از مقامات سویدنی و بریتانیایی بپرسید که می توانند همین فردا مشکل را حل کنند.  

یورونیوز: آیا تا اکنون احساس کرده اید که از سوی جولیان آسانژ مورد بهره برداری قرار گرفته اید؟

رافایل کورا:  ما به این خاطر به او پناهنده گی نداده ایم چون با کارهایی که آسانژ انجام داده موافقیم. به نظر من هر کشوری حق مخفی نگه داشتن برخی از اطلاعات سری را دارد حتا اگر نشت مقداری از این اطلاعات وحشتناک باشد و کارهای غیر اخلاقی و سواستفاده ها را برملا کند. ما با کاری که او کرده موافق نیستیم. اگر کار غیرقانونی انجام شده او باید تنبیه شود. هدف، وسیله را توجیه نمی کند. اما این دلیلی نیست که ما به آسانژ پناهنده گی داده ایم. ما به او پناهنده گی دادیم زیرا او مطیمن نیست که دادگاه  عادلانه در انتظارش باشد. فراموش نکنید که در ایالات متحده برخی از متعصبان با استناد به قانون میهن دوستی خواستار مجازات اعدام برای او هستند. به همین دلیل ما به او پناهنده گی دادیم و نه بخاطر اینکه ما با روش های او برای بدست آوردن اطلاعات موافق باشیم.

 بامداد ـ سیاسی ـ ۲ /۱۵ ـ ۰۹۰۷