از بیلدربرگ به گوگلبرگ: نخبه گان جهانی در راه ایجاد اردوگاه های الکترونیکی
کنفرانس امسال بیلدربرگ با شرکت ۱۳۰ تن از رهبران سازمان های استخباراتی ، سیاستمداران ، دانشمندان ، بانکرها ، نظامیان و صاحبان رسانه ها منحیث « حکومت پنهانی جهان » در هوتل اینترالپن در منطقه تلفس بوخن ایالت تیرول ـ اتریش به دور از چشم مردم و رسانه ها برگزار شد. با آنکه از این نشست و تصمیم های آن گزارشی به برون رخنه نکرد، جستار بانو اولگا چت وریکووا دارنده اندیشه های سخت درخورتوجه در باره گسترش نقش و نفوذ انحصارات امپریالیستی بر سرنوشت و آینده بشریت میباشد که خدمت خواننده گان تارنمای بامداد پیشکش میشود . امید این جستار مورد علاقه وپسندش قرار گیرد. بامداد
اولگا چت وریکووا
۶۳ـ مین اجلاس سالانه باشگاه بیلدربرگ از روز ۱۱ تا ۱۴ ماه جون سال جاری در محلی بنام تلفس در بخش اتریشی آلپ در هتل اینترالپن برگزار گردید. ویژه گی این نشست عبارت از آن بود، که بلافاصله پس از دیدار سران کشورهای « گروه هفت ، و پنجمین کنگره رهبران ادیان جهانی و سنتی در آستانه » برگزار شد. تنها یک مساله و آن هم مساله کلیدی مطالعه مکانیزم های مدیریت جهان، در سطوح مختلف نماینده گی و از زوایای دید متفاوت مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
اگر توجه اجلاس «گروه هفت» روی مساله مبارزه با تروریسم و « دولت اسلامی »، تنظیم بازارهای مالی، تقویت سازمان تجارت جهانی، ایجاد همکاری ترانس اتلانتیکی بین امریکا و اتحادیه اروپا، و همچنین، مبارزه با فرار از مالیات، بر علیه ویروس ایبولا و «زیست محیطی» پاک جهانی متمرکز شده بود، نشست جهانی استانه با علامت «اخلاق جهانی» تشکیل گردید. جالب توجه آن است که متن بیانیه پایانی دیدار آستانه را ژان لویی توران، رییس شورای پاپی گفت و گوی بین ادیان خواند نه بان کی مون سرمنشی سازمان ملل متحد که در این نشست حضور نداشت و نه لامبرتو زانر، دبیر کل شورای اتحادیه اروپا.
با این حال، راه بحث و گفت و گو پیرامون همه این مسایل بازاست. در تلفس مکانیزم های واقعی کنترول در پشت درهای بسته مورد بحث قرار گرفت. امسال هم گروه بیلدربرگ با بستن همه راه های منتهی به اینتر آلپن، کنترول پست های بازرسی به واسطه نظامیان، نصب جدید ترین تجهیزات برای ممانعت از ارتباطات موبایلی در اطراف اجلاس برخلاف تصمیم کمیسیون اروپا به تاریخ ا/۵/۱۹۹۹، که استفاده از این نوع فناوری را در کشورهای عضو اتحادیه اروپا غیرقانونی اعلام نموده، تدابیر مخصوصا شدید برای ممانعت از نشت هرگونه اطلاعات اتخاذ نمود. پولیس اعلام کرد، که هر کسی که در نوار امنیتی دستگیر شود، به پرداخت ۵٠٠ یورو جریمه یا دو هفته زندان محکوم خواهد شد.
در نتیجه، هیچ اطلاعاتی در مورد اجلاس بیلدبرگ، به جز لیست شرکت کننده گان و عنوان موضوعات مورد بحث به بیرون درز نکرد، اما همین لیست از مسایل زیادی خبر می دهد. به همین سبب، مسایل واقعا مورد بحث در چنین نشست هایی هیچگاه شفاف نخواهند بود. با اینکه خبرنگاران رسانه های جمعی بزرگ در تلفس حضور داشتند، در رابطه با این اجلاس، آنها به جز سکوت، هیچ کار دیگری انجام ندادند. در میان آنها، اندرو کوین، روزنامه نگار و ناشر نیشنال پُست کانادایی، جون میکلتویت، سردبیر روزنامه بلومبرگ نیوز، (این روزنامه، هر روز ۵٠٠٠ مقاله منتشر می کند و دارای ۱۵٠ دفتر نماینده گی در جهان است)، زانی مینتون بدوس، سردبیر اکونومیست، عضو شورای اداری بنیاد کارنگی برای صلح جهانی و کار چاق کن سابق بانکسترها (بر وزن کانگسترها. م.) در صندوق بین المللی پول حضور داشتند.
مارتین ولف، عضو شورای اداری بنیاد کارنگی برای صلح بین المللی، مفسر ارشد روزنامه فاینشنال تایمز، مدافع سرسخت بانک های مرکزی، رونا فرهد مدیر سابق این روزنامه، رییس کنونی بی بی سی تراست و یکی از مدیران غول بانکی اچ اس بی سی نیز در این اجلاس حضور داشتند. جالب است هنگامیکه فرهد به ریاست بی بی سی تراست گمارده شد، برخی از سهامداران این بانک به اتهام کمک به پولشویی برای تروریست ها و مافیای مواد مخدر مکسیکو، تعقیب قضایی او را خواستار شدند.
راز پوشیده ای نیست، که با توجه به موقعیت کاملا انحصاری رسانه های جمعی امریکا و انگلیس، و همچنین، رابطه بسیار مستحکم رهبران آنها با ساختارهای دولتی، در آنها شدید ترین سانسورها که متضمن تعامل کامل و بی چون چرا بوده و تنها در یک محدوده بسیار تنگ موضع سیاسی و در چهارچوب دقیق وظایف تعیین شده کار می کنند، بکار بسته می شود. بنا براین، حضور کنشگران نامبرده در اجلاس، فقط به معنی آن است، که ایده ای که در آنجا مورد بحث بررسی قرار گرفته، به منظور ساختن افکارعمومی مطلوب و هدایت آن در مجاری مقتضی ، به تدریج و در زمانهای لازم در مطبوعات آنها عرضه خواهد شد.
با این همه، صرفنظر از بسته بودن گروه بیلدربرگ، لیست شرکت کننده گان و موضوعات تعیین شده، امکان تشخیص روند اصلی مباحث را فراهم می سازد. در میان ۱۵ مورد « برنامه رسمی»- استراتیژی اروپا، جهانی سازی، یونان، ایران، خاورمیانه، ناتو، روسیه، تروریسم، انگلستان (یا انگل- ستان. م.)، امریکا، انتخابات در امریکا، خطرات استفاده از تسلیحات کیمیاوی قید شده بود. با این حال، با قضاوت بر مبنای لیست شرکت کننده گان می توان گفت: توجه اصلی روی موضوعاتی مانند « هوش مصنوعی »، « امنیت سایبری » و « مشکلات اقتصادی موجود » متمرکز شده بود.
مثل همیشه، هنری کیسینجر، دبیر کل ناتو، سران بانک ها و شرکت های بزرگ در اجلاس حاضر بودند (۱). گذشته از این ها، حضور سه نماینده کمپانی گوگل، به ترتیب: اریک شمیدت، رییس، دمیس هاسابیس، نایب رییس و رجینا دوگان، یکی از اعضای رهبری گوگل در نشست بیش از همه جلب توجه می کرد. راه نفر سوم چنان درخشان است که یک بار دیگر نشان می دهد که کمپنی گوگل رابطه بسیار تنگاتنگی با مجتمع صنایع نظامی امریکا دارد. از اواسط سال ترسایی۲٠٠۹ تا ماه مارچ سال ۲٠۱۲ دوگان، ریاست سازمان پژوهش طرح های دفاعی پیشرفته پنتاگون را بر عهده داشت. این سازمان مسوول مطالعه و حمایت از جدید ترین فناوری ها برای استفاده در نیروهای مسلح امریکا می باشد. در حال حاضر او ریاست « طرح های ویژه » کمپانی موتوروللا موبایلیتی، وابسته به گوگل را برعهده دارد.
رجینا دوگان بعنوان هوادار پیگیر ایجاد نظام مراقبت عمومی مشهور است. از میان بهترین طرح های پیشنهادی او می توان از وصله الکترونیکی به شکل چسب زخم نام برد، که دارای یک مدار چاپ شده با یک آنتن و یک جفت سنسور بوده و به مثابه بخشی از مکانیزم شناسایی بیومتریک عمل می کند. چنین وصله ساخت کمپانی ام سی ۱٠، شریک کمپانی موتوروللا موبایلیتی را رجینا دوگان روی بازوی خود دارد. روش شناسایی بیومتریک هویت، میکرو چیپ موجود در «قرص» الکترونیکی است که در صورت نفوذ به بدن، باندازه ۱۸ بایت سیگنال رادیویی مشابه دستگاه الکترونیکی موج نگار مغز پخش می کند. این میکرو چیپ هنگام تماس به تلفن یا کامپیوتر، بعنوان کلید کار می کند. اداره نظارت بهداشتی بر کیفیت محصولات غذایی و دارویی امریکا به این قرص ها گواهی تاییده داده و کمپانی پروتیوس کالیفورنیا آنها را تولید می کند. پژوهشگران تایید می کنند، که هر انسانی می تواند روزانه ۳٠ عدد از این قرص ها را بدون درد تا آخر عمر بخورد.
این قرصها یکی از اساسی ترین نتایج تحقیقات سازمان پژوهش طرح های دفاعی پیشرفته پنتاگون است، که نه تنها به ایجاد فنآوری میکروسیستم و استراتژیک ( فنآوری های ارتباطی، ابزار حراست از شبکه های اطلاع رسانی، جنگ های رادیوالکترونیکی، استحکام سامانه در مقابل حملات سایبری)، حتا بیولوژیکی: تحقیقات در عرصه بیولوژی مهندسی، از جمله مهندسی ژنتیک و جنبه های کاربردی علوم اعصاب نیز مشغول است.
این آژانس که به همراه ناسا (سازمان فضایی امریکا. م.) به اجرای پروژه پیش بینی خلسه انسان، کار دانشگاه فنی واقع در وادی سیلیکون در مرکز تحقیقات ناسا مشغول است، به نوبه خود با شرکت گوگل رابطه فشرده ای دارد. هدف از این تحقیقات در وهله نخست، ایجاد فناوری مدیریت شعور انسانی و ساختن « شعور مصنوعی » می باشد. لازم به یادآوریست، که اریک شمیدت، رییس گوگل با بیان اینکه زنده گی خصوص به تاریخ پیوست و او فرارویاندن گوگل به « برادر بزرگ » واقعی را برنامه ریزی می کند، هیچ وقت تلاش های خود برای کنترول عمومی را پنهان نمی کند. بدین ترتیب، حضور هیات نماینده گی این شرکت در تلفس و مذاکره پیرامون « شعور مصنوعی» و همچنین، « امنیت سایبری» گواه آن هم هست که نخبه گان جهانی به طور جدی بدنبال اجرای برنامه نوسازی کلی جامعه و انسان بر مبنای ایدیولوژی ترابشریت، در کوتاه ترین مدت ممکن، با محدودیت های شدید و دست آخر، لغو حق زنده گی خصوصی هستند.
با این حساب، بیلدربرگیها زنده گی خصوصی را طور دیگری توضیح می دهد. تا جاییکه مارتین ولف زمانیکه جنبه مخفی دیدار آنها را به وی گوشزد کردند، اظهار داشت که این تظاهر «زنده گی خصوصی» است و این تصور که چنین دیدارهایی می تواند بصورت خصوصی برگزار شود، به معنی نمونه اساسی « ایده تمامیت خواه » است.
اجلاس سال ۲٠۱۳ ترسایی نشان داد، که این «باشگاه» به دوره تحولات جدی وارد شده است. بیلدربرگ بعد از وحدت با شرکت گوگل، عملا به گوگلبرگ تغییر یافت و توجه خود را روی جنگ های روانی و کنترول فرد متمرکز نمود.
گوگل نه تنها نخستین رهگذر در عرصه نفوذ به اعماق شعور انسانی به حساب می آید، بلکه، این کمپانی احداث شهرهای خصوصی خود را برنامه ریزی می کند. لاری پیج، مدیر دیگر این شرکت که ایجاد آزمایشی مناطق مستقل از دولت های ملی و اداره آنها توسط موازین مسکن اجتماعی را در نظر دارد، این موضوع را علنا تایید نمود. وعده کرده اند این طرح ها را به ابزار جدید تغییر جهان- مدیریت مشارکتی مبتنی بر موازین تمامیت خواه و نظارت بر عموم تبدیل نمایند. در وهله اول، سخن از کشورهای توسعه یافته، یا به تعبیر سران گوگل، کشورهایی می رود که در آنها دولت های « درنده »، مانع کسب و کار شهروندان خود می شوند و آنها را به دامن فقر پرتاب می کنند. گوگل ضمن اعلام وعده تامین حق مالکیت فقرا و حاکمیت قانون، از این گونه دولت ها می خواهد به طور داوطلبانه از قدرت کناره گیری نمایند. بهر حال، در هندوراس قانون ایجاد مناطق مستقل، که به امتناع از حق شهروندی و تجاری متمرکز و وارد کردن نظام حقوقی منتخب خود مجازند، تصویب شده است. السالوادور و کوستاریکا نیز قصد ایجاد چنین مناطقی را دارند.
گذشته از این همه، پول الکترونیکی به مثابه ابزار اصلی نظارت الکترونیکی بر عموم شمرده می شود. طی سال های اخیر، محافل بانکی پیرامون ایده کاهش شدید و حتا لغو کامل پول نقد بحث و گفت و گو می کنند. در سال ۲٠۱۴ ترسایی کنت روگوف استاد دانشگاه هاروارد به منظور متوقف ساختن « فرار از مالیات و فعالیت های غیر قانونی »، و هم چنین، برای ایجاد مانع در مقابل افرادی که در هنگام سقوط نرخ بهره بانکی تا نزدیک صفر، پول خودشان را از بانک ها بیرون می کشند و حساب شان را می بندند، انحلال ارز فیزیکی را خواستار شد. همانطور که جیمس لیوس، اقتصاددان اسبق بانک انگلیس می گوید، « فقط از طریق وادار کردن عموم به استفاده صرف از پول الکترونیکی، که در حساب افراد در بانک های دارای مجوز دولتی... زیر نظر و حتا تحت نظارت مستقیم دولت موجود است، می توان جامعه غیرنقدی را متحقق ساخت». در همین اواخر، ویلم بویتر، اقتصاددان ارشد سیتی گروپ، « به منظور حل مشکلات بانک های مرکزی جهانی مرتبط با نرخ بهره منفی »، لغو کامل پول نقد را پیش کشید.
به طوریکه کارشناسان تایید می کنند، با عطف توجه به ترکیب شرکت کننده گان و این که «مشکلات اقتصادی موجود» یکی از موضوعات اجلاس اخیر بیلدربرگ بود، گمان می رود همین مساله پول نقد در مرکز توجه قرار گرفته باشد. طبیعی است هیچ کس در این باره نمی نویسد که در آنجا چه تصمیماتی اتخاذ شده است. از آنجایی که چنین مسایل مورد بحث محرمانه قرار می گیرد، مارتین آرمسترانگ، تنها کسی بود که در باره جلسه محرمانه نماینده گان بانک مرکزی اروپا، بانک فدرال رزرو، بانک های مرکزی سوییس و دانمارک در آخر ماه مه سال جاری در لندن نوشت. او توانست معین کند که همین کنت روگوف و ویلم بویتر « با هدف ممانعت از خرید و فروش هر چیز بدون اجازه دولت »، برای دفاع از نظریه لغو همه انواع پول نقد در برابر بانک های مرکزی آماده می شوند.
هنوز که سیاستمداران ، شبه نظامیان و نخبه جهانی با برافروختن آتش جنگ های داخلی کشورهای مختلف و تمام یک منطقه را به راحتی در منجلاب هرج و مرج گرفتار می سازند، هنوز که بشریت را برای پیکار با ویروسها و بیماری های واگیر بسیج می کنند، خدمات اختراعی همان نخبه گان، سامانه واحد « دولت های الکترونیکی » مبتنی بر پایگاه الکترونیکی اطلاعات عمومی در باره شهروندان سراسر جهان را گام به گام برقرار می کند. هر شهروندی باید شناسه هویت فردی ثابت- شماره شخصی طبق معیارهای بین المللی داشته باشد. اجرای شناسه هویت واحد منحصر به فرد امکان ایجاد پایگاه واحد توزیع داده ها را فراهم می سازد، که در شرایط واقعی امروزی، اطلاعات مربوط به عرصه های مختلف زنده گی انسان، حتا محرمانه ترین بخش آن را جمع آوری، نگهداری و بطور خودکار تجزیه و تحلیل خواهد کرد. زنده گی انسان باید به طور شفاف در برابر دیده گان ساختارهای اداری قرار گیرد. ۲
شماره شخصی بایستی در کارت الکترونیکی فراگیر، محتوا همه اطلاعات مربوط به فرد به شکل الکترونیکی، که در حکم مجموعه اسناد، شامل پاسپورت، گواهی نامه راننده گی، مدارک بازنشسته گی، بیمه، پزشکی، وسیله پرداخت، مدرک سفر وغیره خواهد بود، گنجانده شود. کارت الکترونیکی کلید همه اطلاعات خواهد بود و با تحمیل میکروچیپ به انسان، او زیر نظارت مستقیم مدیران جهانی قرار می گیرد.
بدین ترتیب، بانک ها، سازمانهای امنیتی، پنتاگون، گوگل در ارتباط تنگاتنگ با همدیگر کار می کنند. آنها اردوگاه های الکترونیکی مرگ می سازند که در آنها جایی برای دولت، برای استقلال ملی، برای آزادی شخصی وجود ندارد. با هر آنچه که آنها با آن سر و کار دارند، تنها وسیله آنهاست برای رسیدن به هدف اصلی- قدرت مطلق.
ضمایم از بیلدربرگ به گوگلبرگ
طی ماه میلادی جاری سران غرب دو اجلاس برگزار کردند: نشست کشورهای موسوم به «جی ۷» و تجمع سالانه اعضای باشگاه بیلدربرگ. هر دوی این تجمعات با شرکت یک اقلیت به غایت ناچیز در جامعه جهانی برگزار گردید و در خفا و دور از چشمان همه، جهان آینده را مورد بحث و گفت وگو قرار دادند؛ برای هرتک تک انسان ها تصمیماتی گرفتند؛ برای همه کشورها، برای میهن من و شما سرنوشت تعیین نمودند؛ برای من و شما، برای همه بشریت جهان تکلیف تعیین کردند؛ زنده گی، فکر، شعور من و شما را اگر تاکنون مدیریت نکرده باشند، مصمم اند مدیریت کنند. با این حال، اما فریاد اعتراض کمتر کسی بلند شد. چرا؟
به همین سبب، پرسشی که همواره ذهن مرا مشغول داشته ، بار دیگر در مقابل همه احزاب، سازمان ها، شخصیت ها و هر کسی که خود را مترقی، انقلابی، صلحدوست، آزادی خواه، عدالت طلب تعریف می کند، طرح می کنم. بدین نحو:
آیا کمیته صهیون، کمیته سه صد، دولت مخفی جهانی، باشگاه بیلدربرگ و عوامل اجرایی آنها- رژیم های امپریالیستی- فاشیستی غرب به سردمداری رژیم تروریستی امریکا، ارتش تروریستی ناتو و قریب نه صد پایگاه نظامی امریکا در اکثریت کشورهای جهان ( به طور متوسط، بیش از چهار پایگاه نظامی در هر کشور)، افسانه و ساخته و پرداخته ذهن «شبه انقلابیون» است یا واقعیت؟
البته، این پرسش دو پاسخ بیشتر ندارد: یا افسانه هستند یا واقعیت.
اگر افسانه هستند که هیچ. حساب ما با منکران واقعیات روشن است.
اگر واقعیات آشکاری هستند، خوب، باید در مورد نقش و عملکرد آنها، تاثیر تصمیمات و اقدامات آنها در حوادث به شدت ناگوار جهانی، در همه نگون بختی های بشریت جهان، و همچنین، علت سکوت تقریبا عمومی در مقابل این عوامل فرومایه شر جهانی و تیره بختی ساکنان گیتی، این عاملین و مجریان همه جنگ ها و خونریزی ها، تجاوزات و غارتگری ها، توضیح داده شود.
گمان می رود بدون تمرکز توجه روی این منشا و مبدا همه شرارت ها و مفاسد در مقیاس جهانی، بدون تعریف روشن از ماهیت آنها، هر گونه صحبت از مبارزه علیه امپریالیسم و برای استقلال ملی، ترقی خواهی و عدالت طلبی، از آزادی خواهی و انسان دوستی، از سیاست و اقتصاد پویا، از فرهنگ و خلاق عالی در جامعه آزاد و مستقل چیزی جز باد هوا نیست.
از علاقمندان به سرنوشت خود، میهن و همه بشریت انتظار می رود بدون تیوری بافی، صریح و سر راست پاسخی درخور به پرسش فوق را بدهند./ مترجم: ا. م. شیری
۱ــ پیوند لیست شرکت کننده گان در اجلاس گروه بیلدربرگ:
http://www.nouvelordremondial.cc/2015/06/08/liste-officielle-des-participants-a-la-conference-de-2015-du-groupe-bilderberg/
۲ــ پیوند دو ویدیو در باره گروه بیلدربرگ
https://www.youtube.com/watch?v=KYWx_cFz
https://www.youtube.com/watch?v=0dO7NKa6a
بامداد ـ سیاسی ـ ۴ /۱۵ ـ ۲۴۰۶