پیامی به مناسبت روز داکتران ( طبیب ) که از نام ابن سینا استوار است
اول سنبله مطابق با ۲۲ اگست روزتولد ابن سینای بلخی
نویسنده: پروفیسور نثاراحمد صدیقی
«روز طبیب » تنها یک تاریخ در تقویم نیست، بل لحظه‌ای برای درنگ و اندیشیدن بر رسالت انسان‌هایی است که با سوگند خدمت به بشریت، راه دشوار و پرمسوولیت طبابت را برگزیده‌اند. داکتران درهرجامعه نه تنها مرهم گذاران زخم‌های جسم‌اند، بلکه امیدبخش روح‌های خسته و پناهگاه مردم در لحظات دشوار زندگی می باشند. تاریخ طبابت در کشور ما گواه آن است که در سخت ترین شرایط ( از جنگ‌ها گرفته تا بحران‌های صحی ) داکتران با شجاعت و وجدان کاری در صف نخست ایستادند. خدمات شبانه روزی آنان در شفاخانه‌ها، کلینیک‌ها و حتی در دورترین روستاها، نشانه تعهدی است که با هیچ مقیاسی سنجیده نمی شود. دستاوردهای عرصه صحت در سال‌های اخیر، از مبارزه با امراض ساری و کاهش مرگ ومیر کودکان و مادران گرفته تا تربیه نسل‌های تازه‌ی داکتران و متخصصین، همه ثمره‌ی تلاش پیگیر داکتران و کارکنان صحی است. اما روز داکتر فقط تجلیل از گذشته نیست؛ این روز پیام آور آینده‌ای روشن تر است. آینده‌ای که در آن سلامتی به‌عنوان حق اساسی هر انسان تأمین گردد، تکنالوژی‌های نوین طبی با دانش و تجربه داکتران در هم آمیزد و نسل جوان داکتران با دیدگاه علمی، اخلاقی و انسانی، راه تازه‌ای در خدمت به جامعه بگشایند.
روز داکتر، روز ارج گذاری به کسانی است که چراغ امید را در دل‌ها روشن می سازند. ریشه‌های علمی و افتخارات تاریخی افغانستان سرزمین بزرگان علم و معرفت است. در میان این قله های بلند دانش، نام ابوعلی سینای بلخی چون ستاره‌ای جاویدان می درخشد. او نه تنها داکتر، بلکه فیلسوف و حکیمی بود که طبابت را با معرفت انسانی درآمیخت. اثر جاویدان او قانون در طب، قرن‌ها چراغ راه بشر در شرق و غرب بود. یاد ابن‌سینا تنها یاد گذشته نیست، او امروز هم در وجدان علمی ما زنده است. هر بار که داکتری با دستان لرزان کودکی را از مرگ نجات می دهد، هر بار که در اتاق کوچک شفاخانه ای، بیماری با کلمات محبت‌آمیز آرام می‌گیرد، روح ابن‌سینا حضور دارد. او نماد پیوند میان دانش، اخلاق و خدمت به انسانیت است و بهانه‌ای است تا باور کنیم در تاریک ترین روزها نیز، چراغ علم و انسانیت خاموش نمی شود. وضعیت کنونی و رسالت دشوار امروز، افغانستان بیش از چهار سال است که زیر سایه حاکمیت طالبان قرار دارد. محدودیت‌های اجتماعی، مهاجرت نیروی متخصص و کمبود منابع، بخش صحت کشور را در وضعیتی نگران کننده قرار داده است. در چنین شرایطی، وظیفه داکتران چند برابر دشوارتر شده است:
ـ خدمت به مردم علی‌رغم فقر امکانات،
ـ ایستادگی بر اصول اخلاقی طبابت،
ـ نگهداشت امید در دل بیماران،
ـ آموزش نسل جوان و انتقال تجربه‌ها.
این شرایط دشوار، هرچند سنگین، اما بار دیگر ثابت می کند که داکتر تنها یک معالج نیست؛ او وجدان بیدار جامعه و پناهگاه امید مردم است. آرمان مشترک ما روز طبیب فرصتی است برای یادآوری آرمان‌هایی که فراتر از مرزها و نظام‌ها قرار دارند:
ـ آرمان ترقی خواهان که می خواهند علم، عدالت و رفاه بر جهل و تبعیض غلبه کند.
ـ آرمان دگراندیشان که باور دارند اندیشه آزاد و تحقیق علمی چراغ آینده است.
ـ آرمان عدالت خواهان که می خواهند سلامت به‌عنوان حق مسلم هر انسان، بدون تبعیض و محرومیت، تأمین گردد.
به‌عنوان یک خدمت‌گزار در عرصه صحت، ایمان دارم که آینده کشور ما با همت داکتران و نسل جوانی که در برابر دشواری‌ها سر خم نمی کنند، روشن خواهد شد. همان گونه که ابن سینای بزرگ قرن‌ها پیش جهان را با دانش و حکمت خود روشن ساخت، داکتران امروز نیز می توانند افغانستان و بشریت را به سوی فردایی انسانی تر، عادلانه تر و سالم تر رهنمون سازند.
پیام پایانی روز داکتر( طبیب) ، روز ایمان به انسانیت است. من آرمانم را در خدمت به انسان‌ها یافته‌ام و باور دارم که با اتحاد علم، وجدان و عدالت، فردای افغانستان و جهان روشن تر از امروز خواهد بود
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۲۵/۱ـ ۲۵۰۸
Copyright ©bamdaad 2025