فروشگاه ها بسته، کارخانه ها تعطیل، خطوط راه‌آهن و شاهراه ها مسدود شده اند.
هند روز چهارشنبه بار دیگر شاهد یک اعتصاب سراسری بود. طبق گزارش‌های همخوان ، بیش از ۲۵۰ میلیون نفر در سراسر کشور در این حرکت اعتراضی شرکت کردند تا علیه سیاست‌های دولت نارندرا مودی، صدراعظم و حزب حاکم ( بهاراتیا جاناتا پارتی ـ BJP ) که تحت سلطه ملی گرایان هندو قرار دارد، اعتراض کنند؛ دولتی که کمترین توجهی به کارگران و دهقانان نداشته و منافع شرکت‌های بزرگ را در اولویت قرار داده است.
کشاورزانی که از قبل نیز در حال اعتراض بودند، همراه با کارکنان صنایع، معلمان، کارمندان بانک‌ها و ادارات دولتی در اعتصاب عمومی موسوم به «بهارت بَند ـ Bharat Bandh » شرکت داشتند. از کارمندان عرصه فناوری اطلاعات نیز حمایت‌هایی گزارش شده است. « بهارت بند » شکلی از اعتراض درهند است که ریشه در مبارزات استقلال طلبانه دارد و هدف آن فلج کردن زندگی عمومی به شیوه‌ای مسالمت‌آمیز است.
این که گروه‌های مختلف اجتماعی به صورت مشترک به خیابان آمدند و اعتراضات توسط ایتلافی ناهمگون هماهنگ شد، در بسیاری از گزارش‌ها به عنوان نشانه‌ای از آینده گرایی و وحدت تاکید شده است. سازماندهی این اعتصاب سراسری عمدتاً بر عهده ایتلافی بود که شامل ده فدراسیون ملی اتحادیه کارگری ، از جمله فدراسیون‌هایی که به دو حزب کمونیست و حزب کنگره (INC) متمایل هستند. تنها فدراسیون کارگری بهاراتیا مزدور سانگه (BMS)، که با BJP هم پیمان است، از شرکت در این اقدام مشترک خودداری کرد.
به نظر می رسد بالاترین سطح مشارکت در ایالت‌های جهارکند، تریپورا، بیهار و کرالا (که تحت اداره چپ گرایان است) مشاهده شده است. براساس گزارش‌هایی مانند آنچه از طرف «پیپلز دیسپچ» منتشر شد، در این مناطق تقریباً تمامی فعالیت‌های اقتصادی به حالت تعطیل درآمد. همچنین ایالت بزرگ بنگال غربی که جبهه چپ سال‌ها در آن حکومت کرده بود اما از آغاز قرن حاضر نفوذ خود را به تدریج از دست داده، پیام روشنی فرستاد. در آنجا به ویژه اتحادیه های کارگری و همچنین خود احزاب چپ‌گرا بار دیگر با قدرت ظاهر شدند ، از جمله با ایجاد اختلالات جدی در سیستم حمل و نقل ریلی منطقه وی.
خصوصی سازی گسترده موسسات دولتی و افزایش برون سپاری خدمات، تنها بخشی از انتقادهای مطرح شده توسط جنبش کارگری است. تمرکز اصلی بر چهار قانونی است که در سال ۲۰۲۰ ترسایی تحت عنوان «تسهیل کسب وکار» تصویب شده‌اند، اما عملاً سازماندهی کارگری را دشوارتر، حق اعتصاب را محدود، ساعت کاری را افزایش و تخلفات شرکت‌ها را غیرقابل تعقیب کرده‌اند.
همچنین انتقاد می شود که در حوزه‌هایی مانند راه آهن که یک نهاد بزرگ دولتی است به جای استخدام جوانان، بازنشستگان دوباره به کار گرفته می شوند ، در حالی که ۶۵ درصد جمعیت هند زیر ۳۵ سال سن دارند و بیکاری در بین جوانان ۲۰ تا ۲۵ ساله با تحصیلات عالی به رکورد رسیده است.
جنبش کشاورزان نیز ناراضی است، چرا که دولت تنها به طور سطحی به اعتراضات آن‌ها پاسخ داده و امتیازات واقعی نداده است.
منبع : یونگه ولت
برگردان از بامداد
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۵ـ ۱۱۰۷
Copyright ©bamdaad 2025