بیانیه کانون نویسندگان ایران درباره حمله تجاوزکارانه اسراییل به ایران
جنگ رژیمی فاشیستی که بنایش بر اشغال و نسل کشی است با حکومتی که پایههای خود را بر ریختن خون مخالفان و آزادیخواهان بنا نهاده است، تنها جان و زنده گی مردم را تباه نمی کند بلکه سالها مبارزه برای تحقق آزادی و برابری را نیز متوقف می سازد و چه بسا به عقب می راند. اکنون بیم آن می رود که دستاوردهای جنبش آزادیخواهی ۱۴۰۱ که خود از پس خیزشهای متعدد پیشین برآمده بود، در هنگامه این تجاوز محو شود و در زمین سوخته ی پس از آن ناسیونالیزم افراطی، راسا افراطی و فاشیسزم نو بروید.
اکنون شمار کشته ها به صدها تن رسیده و از جای جای تهران و شهرهای دیگر ایران دود جنگ برخاسته است.
اسراییل که ماههاست مردم غزه را به خاک و خون می کشد و بازمانده گان را در قحطی و گرسنگی به کام مرگ می کشاند، اکنون دامنهی جنگ افروزی و تجاوزکاری اش را با طرح «خاورمیانه جدید» به خاک مردم ایران کشانده است. مردمی که سالها در برابر سرکوب و جنایات جمهوری اسلامی ایستادهاند، زیباترین فرزندانشان را در کشتارهای خیابانی و اعدام ها و زندان ها و بازداشتگاه ها از دست دادهاند و همزمان فقر و فساد و تبعیض سازمان یافته را تاب آورده اند، اکنون رد چکمه های دشمن خارجی را نیز بر گلوی خود احساس می کنند.
جنگ رژیمی فاشیستی که بنایش بر اشغال و نسل کشی است با حکومتی که پایه های خود را بر ریختن خون مخالفان و آزادیخواهان بنا نهاده است، تنها جان و زنده گی مردم را تباه نمی کند بلکه سالها مبارزه برای تحقق آزادی و برابری را نیز متوقف می سازد و چه بسا به عقب می راند. اکنون بیم آن می رود که دستاوردهای جنبش آزادیخواهی ۱۴۰۱ که خود از پس خیزشهای متعدد پیشین برآمده بود، در هنگامه این تجاوز محو شود و در زمین سوخته پس از آن ناسیونالیزم افراطی، راسا افراطی و فاشیزم نو بروید. خاصه این که برای هر دو طرف، اسراییل و جمهوری اسلامی، جنگ «نعمت» است و از آن ارتزاق می کنند. اسراییل که به تاسی از رهبرانش می تواند هر جنبندهای را هدف مشروع خود بداند، اکنون به مدد رسانه های جریان اصلی، موج عمومی شکل گرفته علیه نسل کشی در غزه را واپس می راند و جمهوری اسلامی نیز با تکیه بر ایدهی بنیانگذار خود، « بریزید خونها را زنده گی ما دوام می یابد»، دست به کار بسترسازی برای بازداشت و کشتار مخالفان خود شده است و گماشتگان اش در فضای مجازی وعدهی خلق «۶۷»ای دیگر را می دهند.
این همه زیرچشم جهانی رخ می دهد که در آن دو قطب رسانه ای از دو سو صدا های مستقل را می بلعند: قطبی که از تجاوز آشکار نظامی حکومتی شهره به کودک کشی تصویری منجی گونه می سازد و قطبی دیگر که چهره سرکوبگر جمهوری اسلامی را زیر برچسب دفاع از وطن پنهان می کند. شادی مردم از دیدن مرگ قاتلان شان، هرگز به معنای آغوش گشودن به روی تجاوز به خاک و زنده گی شان نیست. اما مردم چگونه در شرایط فیلترینگ حکومتی، ناامنی و اضطراب جنگ و بمباران رسانه ای، صدا و موضع راستین خود را بیابند؟ چگونه همبستگی و نیروی عظیم خود را برای حمایت از یکدیگر به جریان بیندازند؟ چگونه برای توقف این ماشین کشتار چاره ای بیندیشد؟
نه نیروی متجاوز خارجی و نه نیروی سرکوبگر داخلی، هیچ یک حق ندارند عاملیت و اراده مردم را در تعیین سرنوشت خویش غصب کنند. حق هر ملتی است که مقابل تجاوز به خاک خود بایستد، همانگونه که حق هر ملتی است که در برابر حاکمیت آزادی کش سر تسلیم فرود نیاورد.
سکوت جهان در برابر این تجاوز، به بهانه ماجراجویی و ستم پیشه گی حاکمیت ایران، تنها ابعاد فاجعه را عظیم تر خواهد کرد. کانون نویسندگان ایران تجاوز آشکار اسراییل به خاک ایران را محکوم می کند و از نویسندگان آزادیخواه، روشنفکران و نهادهای همسو در ایران و جهان می خواهد که در نقش راستین و آگاهی بخش خود ظاهر شوند و دوقطبی حاکم بر رسانه ها را به نفع شنیده شدن صدای مستقل مردم و تقویت جنبشهای آزادیخواهانهی آنان بشکنند.
کانون نویسندگان ایران
۲۶ جوزا ۱۴۰۴
بامـداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱/ ۲۵ـ ۱۷۰۶
Copyright ©bamdaad 2025