تقبیح جنایت دهشت افگنانه تروریستی در شهرهای افغانستان

 

افغانستان قربانی تروریزم  بین المللی وافغانستان که تراژیدی خونبار آن معلول و محصول مداخله خارجی می باشد ، به مثابه « قربانی تروریزم بین المللی » ، کماکان آماج حملات دهشتبار تروریستان شریر بین المللی قرار دارد .

مراکز تمام باند های دهشت افگن و شرارت پیشه اعم از طالبان و حقانی ، القاعده ، داعش  و ...در بیرون از افغانستان قرار دارند و این واقعیت که پاکستان نه تنها مرکز تروریزم بوده و دولت آن کشور حامی تروریستان می باشد ، پیگر از کفر ابلیس معروف تر و سکانداران سازمان ملل متحد ، کاخ سفید ، اتحاد اروپا و... بدان معترف می باشند.
متاسفانه دور جدید « بازی های بزرگ » و کشمکش های هولناک جیوپولیتیک رقبای بین المللی ( امریکا ؛ روسیه و چین ) و جنگ های نیابتی قدرت های رقیب منطقه وی ( پاکستان ، هند ، ایران و سعودی ) و شرکای شان باز هم از مردم ما قربانی می گیرد و افغانستان به خاک و خون کشانیده می شود . بدینترتیب ابتدایی ترین  و اساسی ترین حق مردم که همانا « حق حیات » مندرج اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های ناشی ازآن در معرض نابودی قرار دارد . حوادث تروریستی در روزهای اخیر در بغلان ( کارگران ذغال سنگ ) ، شهر کابل ( کارمندان ملکی  پارلمان ) ، قندهار و ننگرهار صد ها شهروند ملکی را از حق حیات محروم و ماتم و مصیبت آفریده است.
مطابق به قواعد حقوق بین المللی ( از کنوانسیون های لاهه ۱۸۸۹ م و ۱۹۰۷ م ، کنوانسیون های چهار گانه ژنیو ۱۹۴۹ م ، اساسنامه دیوان بین المللی عدالت ۱۹۹۸ م و ... تمام این جنایات خونین و هولناک در ردیف : جنایت علیه بشریت ، جرایم جنگی و جرایم ضد بشری تسجیل گردیده است . به شمول پاکستان تمام کشورهای که در ایجاد حمام خون در افغانستان سهیم می باشند ، اعضای سازمان ملل متحد بوده و متعهد به رعایت منشور ملل متحد و کنوانسیون ها و مصوبات آن سازمان می باشند . باید این سوال را مطرح نمود که چرا سازمان ملل متحد و اعضای دایمی شورای امنیت آن سازمان که مسوولیت اخلاقی شان در قبال تراژیدی خونبار افغانستان اظهرمن الشمس است ، احساس مسوولیت ندارند ؟ جامعه بین المللی در قبال افغانستان مسوولیت دارد و امریکا قرارداد به اصطلاح استراتیژیک را ، زیرپا می نماید. درچنین احوال و اوضاع مردم حق دارند آنان را شریک قاتلان خود قلمداد نمایند . به تجربه ثابت گردیده است که حق داده نمی شود و سقوط ارزش ها در مقیاس جهانی «  دنیایی هابزی » را مستولی ساخته است ؛ باید مردم و نهادها و سازمان های مدافغ حقوق آنان متحدانه صدای اعتراض شانرا در دفاع از حق حیات و زنده گی ، حفظ و سلامت کشور و حق گذار آن به شاهراه صلح و ترقی بلند نمایند .

با احترام

انجمن حقوقدانان افغان در اروپا

۱۴ جنوری ۲۰۱۷

  بامداد ـ فرهنگی و اجتماعی ـ ۱ /۱۷ ـ ۱۷۰۱