حــریم نامـوران

گلی به گلشن گیتی جوانه زد شگوفان شـد

 صبا زعطروهـوایـش وزید و رقصان شـد

چــراغ بــاغ شـد و پـرتـوش چو ماه فـلک

زشعـلـه سـرکشـید و شمـع درشبستان شـد

بـه زادگــاه دلیـران وسرزمین پـاک وکهـن

شجاع، دختـری میهـن شهـاب دوران شــد

انــاهـیتـای بــلـنـد همـت و صفیــر آزادی

بلند نمود، پرچم آزاده گی وفخرافغان شـد

بـه کـــارزار سیاست بـرای مـردم  خـویـش

به فکـرراحـت وآسایش وحقـوق انسـان شد

برای نهضـت نسوان چنان نمود کار وعمل

به شهرو ده و قریه صـدای زنان افغان شــد

زعـــزم راسـخ و دانــایـی و ز زیــورعـلــم

چــو آفتــاب درخشیــد و پــرتـو افشـان شـد

بسوخت نخــل امیـدش نفاق و آتش و جنگ

که درخــزان عمراز وطن بعـید و نالان شد

ز رنج غـربـت و یاد وهـوای میهن خویش

تپیـد وغصه کــرد وهـرنفـس پـریشان شـد

دریـغ چـرخ فـلک را هـوای یـاری نیست

بچیــد غنچه عمـرش کـه رنج یــاران شـد

ولی بماند نـام و خـاطرات جاویدانـه شــان

کـه درحــریم، نـامـــوران آفتـاب تابان شـد

چه حکمت است (عزیزه) دراین فــرازونشیب

که زنــده گـــی ز ازل همرکـــاب پایان شــــد

( عزیزه عنایت )

 بامداد ـ فرهنگی واجتماعی ـ ۱ /۱۶ ـ ۱۱۰۹