روز پدر مبارک باد

روز پدر مبارک باد !

چهارموجود اساسی که زجان بهترم است

پد ر و مادرم و میهنم و رهبرم است

عبدالوکیل کوچی

پدریعنی جهان عاطفه ، دریای مهر ، کوه اطمینان وآرامش ‍، آموزنده و رهنما ، خورشید امیدها ، سایه بان و پاسبان ، باغبان و روزی رسان ، بلاخره پدر کارگر مجانی وسرباز آماده باش ، خسته گی ناپذیر وهمیشه بهار قلب پرتپش فرزندان است . بقول بزرگان ، پدری اگر فرزند خود را نگفت که دوستت دارم ولی ثابت میکند که دوستش دارد زیرا که پدرهرچه سختگیر باشد قلبش مهربان است .گرامیداشتن پدر بزبان دل است که جملات شیرین را در وصف ومقام والای پدری نثارش میکنند. میگویند که پدرشدن خیلی آسانتر از پدر بودن است وهرکسی با پدرش مقایسه میشود .ایکاش تک تک قلب پدران شنیده ونوشته های اعماق قلب های شان خوانده می شد . بقول معروف وقتیکه مردان بدانند که پیر میشوند کم کم شبیه پدر خود میشوند. عمر پدرها طولانی باد برای اینکه پدرها نمونه وسرمشق برای فرزندانشان هستند ازاینجاست که شکر کردن در مورد پدر ومادر در سرمای زمستان همانند بودن در کنار خورشید تابستان است چونکه پدران جوانی خویش را برای فرزندان صرف کرده وحرف هایش مانند یک ترانه زیبا از کودکی در گوش فرزندش زمزمه میشود .

تاریخچه روز جهانی پدر: از روز پدر همچون یکروز مهم و گرامی برای مردم جهان بمثابه یک جشن بین المللی تجلیل میشود. در کشورهای مختلف جهان روز پدر بر پایه عقاید و فرهنگ به نشانی روزهای تاریخی ، مذهبی ، رزمی ، حماسی و تولدی شاهان وامپراتوران وغلبه در جنگ ها را گزینه تجلیل از روز پدر قبول کرده اند وبه گواهی تاریخ دراثر تحولات سیاسی وتغیر بعضی از رژیم های دولتی زمان و مناسبت های روزپدر در برخی ازکشورها بمرور زمان تغیر میکند .

ازینرو، روز پدر در بسیاری از ممالک بشکل متفاوتی برگزار میشود . برای نخستین بار آلمانها روز پدر را همزمان به روز عروج عیسی مسیح قبول کرده اند .وطبقه اشرافیت المان از قرن ۱۷ تا بدینسو نقش آقا زاده ها را با تبارز دادن مستی و سرور در جاده های شهر های بزرگ به نمایش میگیرند .

در ایالات متحده امریکا در سال ۱۹۱۰ ماه جون بنام روز پدر در نظر گرفته شده است .

در هسپانیا روز پدر بنام یوسف مقدس ودر استرالیا در ماه سپتامر ودر ایتالیا ۱۹ مارچ اینهم بنام یوسف مقدس ، در ایران ۱۳ رجب مصادف به روز میلاد حضرت علی ودر ایرلند یکشنبه سوم جون ، در برازیل از سال ۱۹۵۰ در روز دومین یکشنبه اگست در بریتانیا سومین یکشنبه جون را گرفته اند .

پاکستان اصلاً روز پدر ندارد ولی به تقلید از امریکایی ها سومین یکشنبه جون را گرفته اند ، در کشورهای پرتگال ۱۹ مارچ ودنمارک ۵ جون ، رومانیا سیزده می ، زیلاند جدید یکشنبه اول سپتامبر ،جاپان سومین یکشنبه جون ، کانادا ۸ می ودرکشور ما افغانستان سی ویکم جوزا مصادف به بیست ویکم جون را بنام روز پدر بتجلیل میگیرند .

تاریخ در گذرگاه زمان کارایی وکارکرد پدران را بطور واضح بیاد گار گذا ته است خوشا بحال پدرانی که توانسته اند فرزندان آگاه ،شایسته وفداکارو دادخواه به جامعه تقدیم کند .

همچنان تاریخ شفاهی وطن ما که از نسلی به نسلی یاد آور آفرینشها ی مانده گار ، مهربانی ها ومحبت پدران میباشد ،نمونه ی از مهرپدری یک مرد باتجربه روستایی که زبانزد خاص وعام بوده درخور ستایش است . چنانچه پدری پسر جوانش را هنگام کار در یک نیمه روز داغ و گرمای تموز تابستان ، به توقف دادن کار ونشستن درزیر سایه درختی فراخواند . پسر جوان با بی اعتنایی بسخنان تکرار ی وهوشدار دهنده پدرخود بکارش درزیر آفتاب تموز ادامه میدهد . . پدر بناچاری و بمنظور قانع ساختن پسرش ، طفلک کوچک پسر خود را در زیر آفتاب تموز می نشاند که اینکار موجب برآشفته گی پسر جوان شده وبا حالت هیجانی از پدر می پرسد ، نمی بینی که آفتاب چقدر گرم و سوزنده هست ؟ پدر در پاسخش میگوید، پسرم همانطوریکه دلت به پسرت می سوزد ، مرا نیز حق بده که دل بنده هم برای پسرم بسوزد . تو که غمخوار فرزند خود ت میباشی باید در اندیشه فرزندان دیگران هم باشی .

متاسفانه حالا در وطن ما جریان چهار دهه جنگ ، پدران را از نعمت فرزندان وفرزندان را از محبت پدران محروم ساخته است . شوربختانه در وطن ما صدها هزار نفر اطفال و کودکان، پدران شان را از دست داده اند و خود در آتش فقر ، مرض وتعصبات گوناگون می سوزند. همچنان لشکر کثیری از کودکان بخاطر زنده ماندن ، کارهای شاقه وطاقت فرسا را برده وار متحمل میشوند . هکذا عده زیادی از کودکان ونو جوانان توسط زورسالاران جنگ طلب وترویستان داخلی ومداخله گران خارجی از آغوش پر مهر پدری جدا ساخته شده و به جنگ های خونین ، تحمیلی وتبه کن داخلی وخارجی کشانده میشوند . بخصوص در مناطق تحت تسلط داعش ، حزب التحریر وطالبان ، صدها هزارنفر از کودکان کشوردر کارگاه های جنگی ، مغز شویی شده وبجای تعلیم وتربیه فن بکارگیری سلاح را می آموزند و درچنین فضای متشنج گروه های مسلمان نما از وجود کودکا ن بطور وحشیانه در مزارع کوکنار استفاده نموده وصدها هزار کودک شهری ودهاتی در مدرسه ومزارع مورد تجاوز جنسی قرار میگیرند .در حال حاضر استمرار شرایط بد اختناق وترور، پای صدها هزار نوجوان و کودک را به مهاجرت میکشاند که عده ی ازین سیه بختان متاسفانه در راه مهاجرت جان های خود را ازدست داده برخی از آنها در کمپ های برده ساز پاکستانی ، یادگیری موارد استعمال مواد انفجاری وحملات انتحاری جبراً به آنها تحمیل میشود . برخی از گروه های بزرگی ازین مهاجران سرگردان در دام آخوندهای کینه توز ،خاسد وسخت دل ایرانی افتاده جبراً به جنگهای سوریه ، لبنان و یمن کشانده میشوند .

در حالیکه ویروس افراطیت ومیکروب انفلونزای قومی پیکر نیمه جان توده ها را روز تا روز تضعیف نموده حملات انتحاری همه روزه جان ده ها کودک ونو جوان را به قربانی گرفته و پدران داغدیده را در عزای عمومی فرزندانشان بخاک وخون می نشاند در چنین شرایط ، کودکان یتیم با ازدست دادن پدرهای شان ، در بیابان تموز زنده گی با از دست دادن نان آور خانه وعزیز ترین سرپرست شان در حالت بی سرنوشتی بسر میبرند . با این حال و هوا کودکان برای ادامه زنده گی شان چگونه تصمیم گرفته خواهند توانست ؟ تصامیمی که در چهار راهی وصد راهی پیچیده وتاریک راه نجات از گرسنگی ، راه درس وتعلیم ،راه اعاشه فامیل ، راه ادامه تحصیل وغیره وغیره که جریان جنگ ونا امنی ، هرگونه شرایط زنده گی عادی را از آنها میگیرد چه باید کرد ؟ برای طفلی که هم دانش وتحصیل وهم معشیت برای زنده ماندنش بسیار مهم است ، کدامش را انتخاب کند؟ وای بحال آنهایی که با بیکاری ودر حالت سردرگمی در دام قاچاقبران حرفه یی افتاده یا برای زنده ماندن بگدایی دست زنند .

در کشور ما بدبختانه خانواده های شهری و دهاتی در آتشی می سوزند که توسط خارجی ها مشتعل گردیده و بروی شعله های آن روز بروز تیل انداخته میشود ومسوولیت روغن پاشی بروی هیزم جنگ و انفجارات را اگر در حریم ارگ هم باشد بطور عاجل داعش بعهده میگیرد . آیا مردم ما نمیدانند که عامل انفجار بم وحملات انتحاری آنهم در در مناطق کاملاً محافظت شده از کدام نوع داعش است که حملات انتحاری در مراکز تحت پوشش امنیتی وشدیداً حمایت شده هر روز نسبت بروز گذشته شدید تر شده میرود ؟ سوال برانگیز است. معلوم است که دشمنان وطن ما از طالب گرفته تا داعش وصدها گروه تروریستی ساخت پاکستان وخارجی های دور ونزدیک از کشتار بیرحمانه مردم ما سود می برند ومنابع سرزمینی و زیرزمینی ما را تاراج میکنند .

پس درچنین شرایط چگونه میتوان از روز پدر تجلیل بعمل آور ؟ آیا میتوان با برگزاری یک محفل نمایشی ،مضحک و فریبنده با جمع آمد گروهی از ستمگران ، معامله گران ، ثروت اندوزان ، دزدان، قاتلان وظالمان سنگ دل ، خود خواه ،جاه طلب وعیاش وزن ستیز نامش را روز پدر نامید؟ در حالی که در کشور سی میلیون نفری، یک میلیون نفر آنرا حاکمان ثروتمند ، قاچاق چی ، آقا ، بادار وبالا نشین ، ارباب وستمگر وگروه های مفتخور تشکیل میدهد ، ومتباقی بیست نه میلیون نفر دیگر به اشکال متفاوت اعم از قشر متوسط واکثراً متشکل از گروه فقیران ، مریضان بیکاران وبیجا شده گان که در شرایط بخور ونمیر بسر برده واز جمله اینها ۱۵ میلیون زیر خط فقر واز میان آنها پنج میلیون نفر در شرایط قحطی شدید قرار دارند آیا زمامداران بی مسوولیت کشور میتوانند بگویند که این شرایط وخیم وحالت دردناک ملت عظیم را با کدام کشوری از جهان مقایسه کرد ؟ ننگ آور وشرم آوراست که در قرن بیست ویکم دنیا ، چنین تابلویی رقتبار ی در سیمای جامعه وساکنان سرزمین آریانای بزرگ در قلب آسیا نقش می بندد.

بنا برآن در وطن ما روز پدر بمعنای واقعی کلمه وقتی شکوهمندی خود باز می یابد که مردم ما با بیداری کامل و هوشیاری لازم با اتحاد ، همبسته گی وهمدلی در یک جنبش سراسری ملی وطنپرستانه ، وطن را از مصیبت جنگ تحمیلی ، نیابتی وتجاوز بیگانه گان نجات داده ودر فضای صلح امنیت از تمام مزایای حقوق انسانی ، ارزش های اساسی زنده گی و آزادی های دموکراتیک بهره مند گردیده آنگاه با مهر ومحبت خانوادگی وشکوه سراسری ملی از روز پدر تجلیل بعمل آورند .

بامداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۱۸ـ ۱۰۰۵

یادداشت : دیدگاه های ارایه شده اندیشه و نظر نویسنده را بازتاب می دهـد. دیدگاه های حزب متحد ملی ترقی مردم افغانستان در اسناد و اعلامیه های رسمی آن انعکاس یافته است .

استفاده ازمطالب بامداد با ذکر ماخذ آزاد است.