مشوره رییس جمهورغنی با ده ‌ها تن از رهبران سیاسی، جهادی و مقام های پیشین

یعنی مشوره  مجدد با همان فساد پیشه گان آزمون شده، سران منفور جهاد و خون و تاریخ تیر شده گان نظامی و تجرید شده گان سیاسی میان ملت و مردم افغانستان

نجیب الله عظیمی

پنجشنبه، ۲۲ میزان، جناب اشرف غنی رییس جمهور دولت (اسلامی) افغانستان در یک جلسه مشورتی با ده ‌ها تن از رهبران سیاسی، جهادی و مقام‌ های پیشین از جمله حامد کرزی رییس‌ جمهور پیشین، محمد کریم خلیلی معاون ارشد شورای عالی صلح و معاون پیشین ریاست ‌جمهوری، عبدالرب‌ رسول سیاف از رهبران جهادی، رییسان هر دو مجلس و برخی از مقام‌ های حکومت پیشین در باره چگونگی بیرون رفت از وضعیت موجود امنیتی و اقتصادی گفت وگو کرد.

آقای اشرف غنی در صحبت های خویش به این نکته اشاره نموده و چنین  تاکید کرد، که: «نیروهای امنیتی افغانستان در جنگ با تروریسم منطقه‌  و فرامنطقه ای قرار دارند و در این جنگ، گروه‌ های تروریستی تلاش می‌ کنند تا میان قشر سیاسی افغانستان تفرقه ایجاد کرده و وحدت ملی در کشور خدشه ‌دار شود.»

می خواهم خدمت رییس صاحب دولتی (اسلامی) افغانستان یاد آوری نمایم، که اگر این (قشر حاکم سیاسی تان) در میان قوم و قبیله و ملت و مردم شریف کشور به اندازه  یک دانه  جو وزن و یک ذره هم آبرو و عزت می داشتند، آیا چند سر و پا کنده به نام (طالب) و یک عده  از بیگانه ها از وزیرستان پاکستان از آن طرف سرحد می توانستند، به داخل کشور گردیده و برای مردم بیچاره   اطراف و ولایات کشور پرابلم ایجاد نموده و شورش خلق نمایند؟

البته که نه !

ممکن این لشکر بیگانه (طالبان) و حامیان آنها این خفاشان خون آشام (اداره  خون خوار آی اس آی) می توانستند، صرفاً در امتداد سرحدات و در دورترین ولایات و ولسوالی های کشور، که صدها کیلومتر بدور از مرکز قرار داشته، جای پا باز نموده و باعث آزار و اذیت مردم بی دفاع کشور گردیده نا آرامی ایجاد نموده و شورش برپا می کردند، حرفی دیگریست، که نمی توان آنرا بدور از امکان دانست؟

ولی در حالیکه چنین نیست؟

اکنون این چند ژولیده پوش سرو پا کنده، خود را که در زیر ریش این (قشری تجرید شده سیاسی در مراکز ولایات) کشور رسانیده و مراکز شهر ها و ولایات کشور را برای چند روزی در کنترول خود در می آورند؟ لطف نموده و به قضیه از جانب دیگر و به مسله از زاویه دیگری نگاه نمایید، شما که با این (قشری تجرید شده) به مشوره می پردازید ، برای خودی شما هم سوال برانگیز نیست؟

این هایی که شما می اندیشید، هنوز از احترام و وزنه سیاسی در میان مردم خود برخوردار هستند ، کجاست این وزن آنها ، که بالای قوم و قبیله خود صدا بزننند، که ای قوم و قبیله شریف من، دشمنان قسم خورده مردم افغانستان را در میان خود و خانه های خود جا نه داده و راه ندهید و یا آنها را از خود برآیند؟

چرا مردم شریف و ملت صبور افغانستان دیگر به حرف و سخنان این به اصطلاح ( بزرگان و رهبران رانده شده سیاسی) گوش نه داده و به اصطلاح وطنی به آواز شان کچالو هم پوست نمی نمایند؟

شما خود نمی بینید، که این (بزرگان و سیاست مداران) از قبل ها دیگر با مردم شان بریده، و یا این ها مردم را از خود رانده اند ، این ها دیگر تجریده شده گان اند، ولی از شرم و ترس ملت و مردم نمی خواهند، آوازی بلند نموده و به بی وفایی های شان مقابل ملت و مردم شریف افغانستان اقرار نمایند!

شما می گوید، که :«ثبات، همیشه به همبسته گی میان رهبران سیاسی، اجتماعی و دینی پیوند داشته است.»

بلی رییس صاحب جمهور، این حرف به کلی بجا و درست است!

ولی شما آدرس را به غلط گرفته و هنوز در خواب خیال هستید !

در میان همین (قشری حاکم سیاسی) که شما آنها را به اشتباه تکیه گاه دولت تان می پندارید ، هزاران معاش خور و خدمت گار( اداره استخباراتی پاکستان )، خاین و غدار به ملت و مردم شریف افغانستان قرارداشته و به ریش شما و دیگران می خندند!

نه تنها من، بلکه اکثریت مردم بیدفاع افغانستان، حال دیگر به کلی متیقن گردیده و شاهد اند، که اگر این (قشری از قبل مرده سیاسی) که شما به آنها مراجعه می نماید، از وزنه بزرگ، نام نیک و شهرت خوب و محبویت خاص میان ملت و مردم رنجدیده و عذاب کشیده مرکز و ولایات کشور برخوردار می بودند، این ژولیده گان سر و پا کنده توان آنرا نه می یافتند ، که به این سهولت و آسانی داخل شهر های بزرگ کشور گردیده و یا هم در مراکز شهر ها حضور یافته و مردم شریف ولایات و مقام های برحال ولایتی تانرا به چالش به کشانند؟

اینکه شما می اندیشید که: « ثبات دایمی در افغانستان با وحدت و همبسته گی قشر سیاسی، دینی، اجتماعی،‌ شخصیت‌ های ملی و جهادی پیوند دارد.» حرفی دیگریست، این مفکوره و نظر خیلی بجا و درست است ، ولی وحدت و همبسته گی کدام (قشری سیاسی، دینی و شخصیت های ملی)؟

تا چشم به نظر می خورد، در میان این (قشری خیره سر سیاسی) که شما به کرات به آنها مراجعه نموده و هنوز هم به آنها امید می بندید، کسی را نمی توان مشاهده نمود، که از هویت و اعتبار وطنپرستانه  برخوردار بوده و یا آنرا حد اقل حفظ نموده باشند.

این (سران جفا پیشه) از یک دهه به این طرف دیگر اعتبار خویش را در اثری تکبُر و غرور بی پایان، رشوه ستانی فراوان از ملت فقیر و ساکننان ناتوان این کشور، دغلی و خیانت کاری مداوم از دست داده اند!

ملت از دست این (سران) دیگر به ستوه آمده اند ، از این مهره های سوخته دیگر چه توقعی را می توان داشت. این را خودی این (سران) به نهایت خوبی می دانند، ولی جراات و توان ابراز و اقرار آنرا به زبان ندارند؟

این سو استفاده ها تا همین اکنون نیز دوام دارند، این سران هنوز هم بالای شانه ها و گرده های مردم ( فقیر و دست نگر) کشور سوار بوده و با کمال تاسف، که این پروسه بدون کم و کاستی آن تا اکنون نیز دوام دارند .

این همه خیره سری این (سران جهاد و جنگ ) را این ملت عذاب دیده از یک ونیم دهه به این طرف شاهد بوده و توان حاکمیت بیش از این، آنهایی را که به تنهایی در پی کام و آرزوی فردی خویش و خانواده گی خود هستند نداشته و ندارند.

با کمال وضاحت می توان گفت، که دوام این سو  استفاده این (بزرگان) از بیت المال بالاخره روزی این ملت را به قیام ملی و سراسری فرا خواهد خواند؟

شما لطف نموده و یکبار برای همین (ملت فقیر و دست نگر) این کشور ارقام بدهید و واضع سازید، که به چه تعدادی از سربازان کشور همین اکنون در اختیار و خدمت همین (بزرگان جهاد و خون) قرار دارند؟

ـ به چه تعدادی از سربازان کشور در نزد این (گرگان حیله گر) به حیث دریور، محافظ ، دروازه بان و بادی گارد مصروف کار و خدمت قرار دارند؟

ـ چند عدد عراده از موتر های دولتی ضد مرمی هنوزهم در اختیار این (بزرگان استفاده جو) بعد از سبکدوشی شان از وظایف شان در دولت قرار دارند؟

ـ لطف نموده و صرف مصرف روزانه تیل این (سرانی که به دوستی آنها به مشکل می توان اعتماد کرد) از بودیجه دولت به چند میرسند واضع سازید؟

ـ لطفن جراات نموده و مصرف خرچ دسترخوان این (قشری آلوده به فساد، نامحبوب ملت و مردم ) را به اذعان مردم برسانید، که به چند صد هزار افغانی در روز و چندین میلیون افغانی در ماه می رسند؟

جناب رییس جمهور!

در جای دیگر شما از این تلاش ‌های مخالفین به عنوان مرحله چهارم جنگ یاد کرده و می گوید، که :« نیروهای امنیتی در برابر این تلاش‌ ها ایستاده گی جدی داشته و در این زمینه‌ قربانی ‌های زیادی داده ‌اند، که مردم افغانستان قربانی‌ های نیروهای امنیتی را فراموش نمی ‌کنند.»

گمان دارم که شما منحیث یک انسان تحصیل یافته و با درک با مراجعه متواتر تان به این آدرس غلط نمی توانید کلید حل مشکل تانرا دریافت نماید، طوری که تاریخ به اثبات رسانیده از این (گرگان باران دیده) نه چیزی حصول می گردد و نه آنها دیگر به درد این ملت عذاب دیده می خورند.

بهتر است شما از فرزندان اصیل افغانستان، که واقعآ سری خویش را به کف دست خود گرفته و از عزت و آبروی ملت شریف افغانستان و دولت شما دفاع می نمایند خبرگیری و سرپرستی نمایید!

سربازان فعلی کشور، آنها فرزندان وفادار و سرداران با وقار این ملت رنجدیده و عذاب کشیده  افغانستان بوده و هستند و چنانچه، که در طی این اضافه از یک و نیم دهه به شهامت ثابت نموده اند، که سر می دهند ، ولی سنگر نمی دهند .

شما باید به نهاد خیریه، که چند روز بیش به منظور کمک به نیروهای امنیتی کشور ایجاد گردید کمک، همکاری نمایید. این است آدرس دقیق و درستی، که شما می توانید آسوده به آنها مراجعه نموده و آنها را در راه خدمت به وطن همرایی نموده و باعث سرفرازی خودی تان و افغانستان گردید.

 

حافظا وظیفه تو دعا گفتن است و بس!

دربند آن مباش که نشنید یا شنید

 

 

ماخذ:

ـ روز نامه ۸ صبح پنجشنبه، ۲۲ میزان سال ۱۳۹۵

ـ روز نامه  ۸ صبح شنبه ۲۴ میزان ۱۳۹۵ ، نوشته احسان‌الله بکتاش( رییس‌ جمهور: ثبات با همبسته گی پیوند دارد)

ـ غزلیات حافظ غزل شماره ۲۴۴

بامداد ـ دیدگاه ـ ۱/ ۱۶ـ ۱۸۱۰