تیزاب پاشی در افغانستان
کریم پوپل
تیزاب پاشی یکی از انواع شدید خشونت بوده که زیاده زنان قربانی این وحشت می شوند. اسید پاشی منجر به از بین رفتن جلد، بینایی ، ممکن مرگ گردد. اسید پاشی حمله ای است که نه به قصد قتل، بلکه معمولاً برای انتقام و نابودی آینده زنده گی فردی و اجتماعی یک فرد انجام می شود. اسیدها زیاد اند ولی خطرناکترین آن اسید تیزاب و پس از آن تیزاب نمک است. به مجرد پاشیدن این ماده بالای جلد در کمتر از ۵ ثانیه تخریبات آغاز گردیده در دقایق اول از جلد گذشته به گوشت وسپس به استخوان می رسد. اسید پاشی علاوه بر این که جلد و پوست را خراب می کند. روان قربانی را الی آخر عمر بر باد می‌کند. مصارف زیاد در کار است تا شخص چهره وصحت اولی خودرا دوباره یابد.
قربانی‌ها
در کشورهای خارج اسید پاشی بالای مردان و زنان صورت می گیرد. د ر افغانستان ۹۹ فیصد این قربانیان زنان را تشکیل می دهند؛ که ناشی از افراطی گری احزاب اسلامی، عدم دسترسی شخص به قربانی، حسادت، انتقام از زنان، شکست عشقی، اختلافات خانواده گی، روابط نامشروع زنان با مردان وغیره موارد می باشد.
تاریخچه اسید پاشی در جهان
بشر قرن ها پیش اسید را می شناختند ولی پاشیدن آن بالای انسان سابقه بیشتر از ۱۵۰سال ندارد. اسید پاشی برای اولین باردرسال۱۸۶۵ ترسایی توسط زنی به نام « مارگارت بویل» در فیلادلفیا، ایالت پنسیلوانیا صورت گرفت. سپس این جرم به اروپا نشات نموده درسال ۱۸۷۹ در فرانسه گزارش داده شده است که در آن سال ۱۶ مورد اسید پاشی که به آن vitriol اطلاق می شد از سوی زنانی به صورت زنان دیگر ثبت شده است. اکنون سالانه ۱۵۰۰ انسان قربانی این جرم می شوند. زیاده اسید پاشی به نوبه در کشورهای چون افغانستان ، ایران، پاکستان عربستان سعودی، عراق ، هند بنگلادیش ، کامبوجیا ، ویتنام لاووس ، چین ، بریتانیا، افریقای جنوبی، یوگاندا ، جامیکا و ایتوپیا رخ می‌دهد.
تاریخچه اسید پاشی در افغانستان
در افغانستان تاریخ اسید پاشی از زمان تاسیس نظام دموکراسی و دور کردن حجاب به زنان آغاز گردید که تاریخ تقریباً ۶۰ ساله دارد. در آن زمان ملایان کابل اسید را بالای محل بدون حجاب زنان مانند پا ، دست و صورت پاشیدند. در مظاهرات که ملایان در سال های ۱۳۳۵ خورشیدی نمودند تعداد زیادی از زنان را توسط پاشیدن اسید با پیچکاری و بوتل معلول ساختند. دولت تمامی آنها را دستگیر نمود که از طرف ملای پل خشتی رهبری می شد. باتشکیل احزاب اسلامی به خصوص حزب اسلامی گلبدین حکمتیار تیزاب پاشی در کابل ازدیاد یافت.
طی چند سال اخیر حملات اسیدی علیه زنان معمولاً توسط گروه‌های ترورستی همچون حزب اسلامی حکمتیار و گروه طالبان صورت گرفته است. در چند سال اخیر گزارش‌های مختلفی از اسید پاشی بروی کارگرزنان . کارمند زنان دولتی ، دختران و متعلمان مکاتب در نقاط مختلف کشور از جمله قندهار، هرات، کابلو بدخشان منتشر شده است. این افراد به عوض این که توسط کار و بار زحمت اختراع و اکتشاف اسلام را سربلند سازند ؛ توسط قتل اسید پاشی و دعا چف وپف می خواهند ترقی و پیشرفت کنند که دور از امکان است.
تداوی
اسید ماده خطرناک برای جلد بوده در مدت کمتر از یک دقیقه اولاً پوست را ازبین برده سپس چربی زیر پوست را با خود حل کرده به عضلات و حتا استخوان نفوذ نموده؛ لب مژه گوش و بینی را تخریب می کند. یک انسان که بالایش اسید پاش می شود باید در کمتر از ۵ ثانیه از اشیا دست داشته نزدیک خود مانند دامن پتو یا آب، اسید را از بدن خود دور نموده سپس به عجله توسط خاک صورت خود را بمالد عمل با دامن یا تکه پاک کردن و شستن با آب را چندین بار تکرار نماید. سپس به عجله خود را به نزدیک ترین مراکز صحی برساند.
شدت ضایعه بدن انسان مربوط است به نوع و غلظت اسید، مدت زمانی پس از حمله ، شستشو و انجام رقیق ساختن اسید و سرعت انتقال قربانی به مرکز صحی .
برای ترمیم محل اسیدپاشی باید شخص آسیب دیده از مواد پرتینی کریم جست (زنک)ZN زیاد استفاده کند.
بامداد ـ دیدگاه ـ ۶ /۱۶ ـ ۲۴۰۷